Reklama

Śladami Jezusa i papieży

Nowy album Białego Kruka pt. „Jan Paweł II i Benedykt XVI śladami Jezusa” o znamiennym podtytule: „Z Ziemi Świętej do Watykanu” zawiera znakomite fotografie Adama Bujaka. Książka ma bardzo ciekawy zamysł: ukazuje żywotność, niezłomność i ciągłość naszej wiary od ponad dwóch tysięcy lat. Od przyjścia Jezusa na świat po dokonania Jego następców na ziemi, Papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI.

Niedziela Ogólnopolska 8/2008, str. 48

Podczas krakowskiej prezentacji albumu 7 lutego br. - bp Albin Małysiak i Leszek Sosnowski - prezes wydawnictwa, w środku - Adam Bujak
Wacław Klag

Podczas krakowskiej prezentacji albumu 7 lutego br. - bp Albin Małysiak i Leszek Sosnowski - prezes wydawnictwa, w środku - Adam Bujak <br> Wacław Klag

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Współczesny człowiek, podobny niewiernemu Tomaszowi, często potrzebuje namacalnych dowodów. Przy pomocy tego albumu może niejako „dotknąć” ziemi, po której chodził Zbawiciel, Jego Matka Maryja i Apostołowie; może skojarzyć ewangeliczne nazwy i opisy z konkretnymi miejscami.
W pierwszej części albumu, zatytułowanej „W ziemi Jezusa”, odbywamy duchową pielgrzymkę po Palestynie. Nie wszystkim było, czy też będzie, dane udać się tam z prawdziwą pielgrzymką, a książka w sporym stopniu im to zastąpi. Ale nawet ci szczęśliwi, którzy osobiście poznali Ziemię Świętą, bardzo chętnie powrócą na kartach tego albumu do własnych wspomnień.
W klimat fotograficznej wędrówki po Ziemi Świętej znakomicie wprowadza tekst „Na drogach Zbawiciela”, który opisuje najważniejsze miejsca: góry Synaj, Nebo, Tabor i Górę Oliwną, rzekę Jordan, Morze Martwe, Kafarnaum, Betlejem, Jezioro Galilejskie, Nazaret, Kanę Galilejską, Emaus i Jerozolimę. Odnajdujemy w nim m.in. odniesienia do konkretnych cytatów biblijnych, związanych z życiem Jezusa, Maryi i Apostołów, aby kojarzyły się nam one od razu z konkretnymi miejscami, które przedstawiane są na fotografiach Adama Bujaka. Zamieszczono również fragmenty głębokich rozważań Jana Pawła II, które o tych drogich nam, chrześcijanom, miejscach opowiadają. Ojciec Święty Jan Paweł II, jak powszechnie wiadomo, podążał nie tylko śladami Zbawiciela w Ziemi Świętej, był apostołem głoszącym Chrystusa na wszystkich kontynentach, gorliwym kapłanem, na co dzień żył Ewangelią i świadczył o Zbawicielu.
Po słownym wstępie przechodzimy do opowieści o Ziemi Świętej w fotograficznych obrazach, na których odnajdujemy wśród świętych miejsc Jana Pawła II podążającego śladami Jezusa w Roku Wielkiego Jubileuszu (2000). Przed naszymi oczami przesuwają się górzyste krajobrazy Pustyni Judzkiej, tafla Jeziora Galilejskiego, Ogród Oliwny, mury Jerozolimy, droga do Emaus… Oczami wyobraźni widzimy tam Jezusa poszczącego, nauczającego, powołującego apostołów, oblewającego się krwawym potem, niosącego krzyż, ukazującego się Apostołom, choć miejsca te wyglądają dziś zupełnie inaczej niż za Jego czasów. Najważniejsze wydarzenia z życia Chrystusa i Jego Matki upamiętniają sanktuaria, kościoły i kaplice, które jednak tylko w niewielu przypadkach należą do katolików. Z albumu dowiedziałam się np., że pierwotnie chrześcijańska kaplica upamiętniająca Wniebowstąpienie Pana Jezusa na Górze Oliwnej została w 1187 r. zamieniona na meczet.
W drugiej części, zatytułowanej „Z papieżem w Watykanie”, z miejsc związanych bezpośrednio z historią Zbawienia przenosimy się do Rzymu, gdzie przybył św. Piotr, uznany za pierwszego papieża w historii Kościoła katolickiego. To jego, łowiącego ryby, Chrystus powołał znad Jeziora Galilejskiego, aby poszedł za Nim i „łowił ludzi”. Do niego też powiedział: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18). Św. Piotr przybył do Rzymu prawdopodobnie ok. 42 r. i przebywał tam do roku 64 lub 67, kiedy to zginął śmiercią męczeńską za czasów prześladowań cesarza Nerona. Do dzisiaj znajduje się tu centrum chrześcijaństwa. Nad jego grobem wzniesiono bazylikę, którą każdego roku nawiedzają miliony pielgrzymów z całego świata.
Tekst wprowadzający do rozdziału „Z papieżem w Watykanie” nosi tytuł „Tradycja i wiek XXI”. Opowiada o historii obchodów Świętego Tygodnia od wczesnego chrześcijaństwa aż po współczesność. Wyjaśnia liturgię nabożeństw odprawianych w tych dniach, wzbogacając opowieść obszernymi cytatami z homilii i rozważań Benedykta XVI podczas Niedzieli Palmowej i Triduum Sacrum w 2006 r. Fotografie ukazują obecnego Papieża, następcę Jana Pawła II, podążającego śladami Jezusa w obliczu nowoczesnego świata, głoszącego Słowo Boże, zachęcającego współczesnych ludzi do nawrócenia, porywającego przykładem swej wiary, mądrości i pobożności.
Album Białego Kruka ukazał się także w języku niemieckim („Johannes Paul II und Benedikt XVI auf den Spuren Jesu. Aus dem Heiligen Land in den Vatikan”) i będzie rozpowszechniany głównie w krajach niemieckojęzycznych.

„Jan Paweł II i Benedykt XVI śladami Jezusa. Z Ziemi Świętej do Watykanu”, fotografie Adam Bujak, koncepcja wydawnicza i grafika Leszek Sosnowski, redakcja Jolanta Lenard, 235x290 mm, s. 168, oprawa twarda, obwoluta, papier kredowy matowy170g., wersje językowe: polska, niemiecka. Biały Kruk, ul. Szwedzka 38, 30-324 Kraków, handlowy@bialykruk.pl, www.bialykruk.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Powstaje "Dom dla Młodych". Można wesprzeć to dzieło!

2025-11-03 08:27

Archiwum Diecezjalnego Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Wrocławskiej

Na Ostrowie Tumskim, powstaje Dom dla Młodych. Jest to inicjatywa Diecezjalnego Duszpasterstwa Młodzieży.

Za projektem stoi Fundacja na Rzecz Rozwoju Młodzieży „Młodzi Młodym”, działająca przy wsparciu Arcybiskupa Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego. Celem przedsięwzięcia jest stworzenie miejsca, w którym młodzież będzie się dobrze czuła, a także będzie mogła rozwijać swoją wiarę i pasję. - Chcemy, aby młodzi czuli się tu jak w domu - zaakceptowani, wysłuchani, bez konieczności udowadniania czegokolwiek - podkreślał ks. ks. Piotr Rozpędowski, diecezjalny duszpasterz młodzieży, a w specjalnej zbiórce internetowej na ten cel przedstawiciele DDM-u podkreślają. - Chcemy, by młodzi mieli przestrzeń, w której mogą wzrastać, rozwijać swoje talenty, uczyć się relacji i szukać sensu. Dom dla Młodych ma być bezpiecznym i żywym punktem spotkań – miejscem, do którego po prostu chce się wracać
CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Spłonął historyczny klasztor kartuzów we Francji

2025-11-03 16:55

[ TEMATY ]

pożar

klasztor

pl. wikipedia.org

Jeden z najstarszych klasztorów kartuzów we Francji spłonął doszczętnie i grozi mu zawalenie. Pożar, który wybuchł w niedzielę 2 listopada, zniszczył główny budynek dawnego klasztoru w Le Mont-Dieu we francuskich Ardenach, znanego pod wezwaniem Matki Bożej Ardenów, poinformowały francuskie media.

Według tych informacji, spacerujący w niedzielny poranek zauważyli dym unoszący się z budynku, który od 1946 roku jest zabytkiem i zaalarmowali straż pożarną. Pożar ugaszono dopiero po kilku godzinach, na razie nie wiadomo, co było jego przyczyną. Założony w XII wieku klasztor znajduje się na odludziu, w gęstym lesie. Został odbudowany w XVII wieku, jednak podczas rewolucji francuskiej mnisi zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru kartuzów. Nie zachowały się tam żadne dzieła sztuki ani cenne wyposażenie.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję