Mszę św. w języku łacińskim odprawił ks. prof. dr hab. Ireneusz Pawlak, kierownik Katedry Monodii Liturgicznej Instytutu Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w kościele seminaryjnym św. Michała 26 stycznia br. Rektor ks. Jan Biedroń przypomniał, że świątynia seminaryjna była napełniana śpiewem gregoriańskim od XVII wieku i duch tej modlitwy pozostaje do dziś, kiedy to „mamy znów wielką radość uczestniczyć we Mszy św., podczas której rozbrzmiewa śpiew gregoriański. Ks. Biedroń życzył zgromadzonym, aby ta modlitwa była wielkim hymnem uwielbienia Boga. W homilii ks. Pawlak przypomniał, że według Konstytucji o Liturgii, udział we Mszy św. to nie tylko czynności ciała, wspólny śpiew, ale także kontemplacja i słuchanie. - Liczy się język serca inspirowany przez Ducha Świętego. Takim językiem jest chorał gregoriański - stwierdził ks. Pawlak. Następnie kaznodzieja podkreślił, że śpiew ten, fenomen kultury muzyki średniowiecznej, nawet gdy jest niezrozumiały dla słuchacza, wytwarza atmosferę spokoju, modlitwy, a nawet kontemplacji.
We Mszy św. uczestniczyli zaproszeni goście: adiunkci Katedry Monodii Liturgicznej KUL, studenci oraz profesorowie i alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a także mieszkańcy miasta. Podczas liturgii śpiewy gregoriańskie wykonała schola seminaryjna pod dyrekcją ks. Piotra Kulity. Przy wykonywaniu śpiewów gregoriańskich posłużono się także praktyką alternatim polegającą na improwizowaniu organowym niektórych fragmentów śpiewów. Improwizacje organowe, które towarzyszyły całej celebracji, wykonywał absolwent Instytutu Muzykologii Marcin Smela. Na zakończenie ks. Biedroń podziękował zgromadzonym kapłanom, alumnom, siostrom zakonnym i wiernym świeckim za wspólną modlitwę oraz przekazał słowa pozdrowienia i błogosławieństwa od biskupa sandomierskiego Andrzeja Dzięgi.