Liczba wiernych: 1171
Proboszcz: ks. Eugeniusz Śpiewak TChr
Kościół filialny: Sławęcin - pw. Matki Bożej Ostrobramskiej Radaczewo - kaplica
Wspólnoty: Żywy Różaniec (4 Róże), ministranci (22), grupa synodalna, Rada parafialna, schole
Czasopisma: „Nasza Arka”, „Msza św.”, „Miłujcie się”, „Jaś”, „Dominik”, „Niedziela” - 8 egzemplarzy

Z niezwykłą wytrwałością odwiedzamy wszystkie parafie naszej archidiecezji, by przyjrzeć się ich historii, a przede wszystkim temu, co stanowi o ich duchowym obliczu. Jak się przekonaliśmy, parafie kryją w sobie wielkie bogactwo tradycji, wartościowych inicjatyw i ogromny potencjał ludzkich postaw, które stanowią o trwałym dziedzictwie, jakie zostanie zachowane dla pamięci przyszłych pokoleń. Takie właśnie ślady odnajdujemy w dekanacie Suchań, który mamy przyjemność odwiedzać. Położony on jest na skraju ziemi stargardzkiej i choszczeńskiej, wśród pięknych lasów i licznych jezior. Dziś docieramy do parafii w Piaseczniku, która znajduje się w połowie drogi pomiędzy Choszcznem a Suchaniem.
Wieś Piasecznik wzmiankowano po raz pierwszy w dokumentach pisanych już w roku 1278, kiedy to na mocy układu książę Barnim I odzyskał wsie położone w rozwidleniu Iny, uznając je za lenno otrzymane od margrabiego Konrada. Używano wtedy różnych nazw miejscowości: Pietznick, Petznick, a w późniejszych wiekach nawet Pacyna. Pod koniec XV wieku został wybudowany kościół parafialny, w 1774 r. założono folwark domenalny, a w 1778 r. wybudowano młyn wodny. Od XII. wieku do początku XX. Piasecznik związany był historycznie z losem ziemi pyrzyckiej. Bogactwem minionych wieków są pozostałości parku dworskiego z II połowy XIX wieku. Wymownym symbolem przeszłości jest także kamienny obelisk, który zachował się po południowej stronie kościoła, upamiętniający poległych w czasie I wojny światowej. Równie ciekawą historię posiada miejscowość filialna - Sławęcin. Już w IX wieku znajdował się tutaj gród schronieniowy. Pierwsza wzmianka o istnieniu Sławęcina pochodzi z 1299 r. We wsi znajduje się dobrze zachowany park pałacowy z XIX wieku ze starodrzewem o charakterze pomnikowym. Kościół parafialny w Piaseczniku zbudowany został z kamienia narzutowego. W 1872 r. przemurowano otwory okienne. Niestety, pod koniec II wojny światowej, 18 lutego 1945 r. został doszczętnie spalony, a następnie zrujnowany. Taki stan trwał do roku 1969, kiedy to 16 listopada ks. bp Ignacy Jeż dokonał jego poświęcenia. Odbudowę świątyni prowadził ks. W. Szczęsny TChr. Obecny stan kościoła zawiera ocalałe mury wraz ze szczytem wschodnim, ozdobionym ostrołukowymi blendami, jednak dokonana odbudowa sprawiła, że stracił on wartość zabytkową. Większą wartość natomiast przedstawia kościół w Sławęcinie. Pochodzi z 1521 r., a w 1695 r. dobudowano od zachodu w niewielkiej odległości od kościoła drewnianą oszalowaną wieżę. We wnętrzu dostrzegamy: drewniany strop, ołtarz, ambonę i emporę chórową z XVII wieku, dzwon z 1568 r. dzieła Josta van Westena o przekroju 84 cm.
Powstanie parafii wiąże się z podziałem parafii Suchań i Choszczno - 12 września 1974 r. ks. bp Jerzy Stroba erygował z nich parafię pw. św. A. Boboli w Piaseczniku. Pierwszym tymczasowym proboszczem został ówczesny administrator parafii w Suchaniu, ks. T. Jóźwiak TChr. Drugim proboszczem został ks. Józef Niemczal TChr, który pracował tutaj w latach 1975-82. Kolejnymi byli: ks. Adam Thor TChr (1982-89), ks. Jerzy Gościejewski TChr (1989-90), ks. Jan Chmiel TChr (1990-91), ks. Marian Nowak TChr (1991-96). Od 1 lipca 1996 r. w Piaseczniku duszpasterzuje ks. Eugeniusz Śpiewak TChr, kapłan z 42-letnim doświadczeniem kapłańskim. Byłem niezwykle zbudowany tym, że podczas wizyty w Piaseczniku towarzyszył naszej rozmowie Zygfryd Dzedzej, miejscowy rolnik i jednocześnie pasjonat historii i turystyki, który z wielkim zaangażowaniem opowiadał o powojennych losach wiernych tej parafii, a także o współczesnych dokonaniach. Pan Zygfryd pisze obecnie książkę o swych rodzinnych Dublanach k/Lwowa, a także tłumaczy dawne prace, z których możemy się dowiedzieć m.in. że w Piaseczniku w 1738 r. urodził się i wychował wielki niemiecki poeta i pisarz Timotheus Hermes. Jego dzieła wywarły ogromne znaczenie na epokę romantyzmu w literaturze niemieckiej. Ludność tworząca obecnie tę parafię przybyła tutaj z różnych stron - z dawnego województwa lwowskiego, z Wileńszczyzny, poznańskiego, kieleckiego. Większość z nich przez wiele lat uprawiała własną ziemię - jedynie w Radaczewie istniał PGR. Obecnie po przekształceniach własnościowych, pozostało tutaj jedynie 9. rolników indywidualnych, większość mieszkańców szuka pracy w okolicznych miastach. Podobnie jak w większości tego typu parafiach zaznacza się tendencja jej starzenia - więcej jest na przestrzeni minionych lat pogrzebów niż chrztów. Życie religijne koncentruje się wokół niedzielnej Eucharystii, która sprawowana jest w Piaseczniku o godz. 8.30 i 13.30. Natomiast w Sławęcinie Msza św. odprawiana jest o godz. 10.30, w Radaczewie o godz. 12.00. Raz w miesiącu, w I. sobotę spotykają się także na Mszy św. wierni w Boninie. W ciągu tygodnia w kościele parafialnym Msza św. odprawiana jest o godz. 18.00 (zimą o 17.00). Frekwencja na Najświętszej Ofierze kształtuje się na poziomie 25%. Czymś zupełnie zadziwiającym w skali całej diecezji są tzw. wypominki roczne - w każdy poniedziałek, przez cały rok, wspomina się zmarłych odmawiając przy tym Koronkę do Miłosierdzia Bożego. W każdą natomiast środę liczniej gromadzą się czciciele Maryi na Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Co miesiąc, w każdy I piątek Ksiądz Proboszcz odwiedza siedmiu chorych z posługą sakramentalną. Parafia w Piaseczniku jest bogata w „zastępy” organistów. Nad pięknem liturgii od strony muzycznej czuwają bowiem: Zbigniew Śniadecki, Jerzy Januszewski oraz Paweł i Piotr Nahorscy (p. Piotr jest jednocześnie Przewodniczącym Rady Miejskiej w Choszcznie). Innym polem oddziaływania duszpasterskiego jest oczywiście środowisko szkolne. Na terenie parafii funkcjonuje obecnie tylko jedna Szkoła Podstawowa w Sławęcinie, do której uczęszcza 200 dzieci. Nad ich formacją religijną czuwa Barbara Popowska. Ks. Eugeniusz Śpiewak na ręce dyrektor Szkoły Iwony Gończarow składa tą drogą szczere podziękowanie za bardzo harmonijnie rozwijającą się współpracę na wielu polach wychowawczych. Podobne słowa wdzięczności za aktywność na rzecz parafii skierowane są do Sławęcina, a dokładnie do leśnika Bogusława Szymańskiego i lektora Józefa Leśniewskigo. Bardzo prężnie działa także grupa synodalna, która systematycznie zbiera się, by formułować wartościowe wnioski mające przyczynić się do ubogacenia parafii.
Wiele zrobiono również w sferze inwestycyjnej. W Piaseczniku wymieniono dachówkę, osuszono kościół, pomalowano jego wnętrze, położono posadzkę w zakrystii. Priorytetem jest natomiast budowa wieży przy kościele. Natomiast w Sławęcinie również remontowano dach, zrobiono posadzkę w prezbiterium i zakrystii oraz wymieniono instalację elektryczną. W planach pozostaje kwestia remontu wieży. Najważniejsze jednak są plany duszpasterskie, a w nich Ksiądz Proboszcz dostrzega zwiększenie uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. oraz uaktywnienie młodzieży i pracy nad zdrowym obliczem małżeństw i rodzin. Parafrazując nieco nazwisko Księdza Proboszcza należy wierzyć, że uczyni to w sposób „śpiewający”!