Reklama

Wolbórz

Czas odnowy życia

Niedziela łódzka 40/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Już po raz dziewiąty w Wolborzu w Zespole Szkół Rolniczych spotkały się osoby świeckie i duchowne, aby uczestniczyć w Rekolekcjach Ignacjańskich. W tym roku przybyło 1038 osób: 240 w lutym i 798 osób w sierpniu. Aby przeżyć głębsze doświadczenie duchowe w atmosferze ciszy i modlitwy, wierni przyjechali nie tylko z Polski, ale także za Stanów Zjednoczonych, Kanady, Szwecji, Niemiec.
Ćwiczenia Duchowe, zwane Rekolekcjami Ignacjańskimi, przeżywane w atmosferze modlitwy zakorzenionej w Słowie Bożym i zupełnego milczenia, stwarzają szczególną okazję do lepszego poznania siebie i odkrycia miłości Bożej.
Maria Sarzyńska na Rekolekcje Ignacjańskie do Wolborza przyjechała z Dąbrowy Tarnowskiej, ponieważ dostrzegła, że jest to formacja, która bardzo pomaga w rozwoju życia duchowego. „Jest mi to potrzebne w realizacji mojego powołania zarówno zawodowego, jaki i rodzinnego. To, czego doświadczam tutaj, nie da się wyrazić słowami, ponieważ przekracza to umysł ludzki. Jestem wdzięczna Panu Bogu, że pokazał mi takie miejsce” - mówi Maria Sarzyńska.
Już od 1991 r. w Ćwiczeniach Duchowych uczestniczy Grażyna Olczyk z zespołu „Mocni w Duchu”. Dla niej jest to czas pustyni, czas spotkania z Bogiem, czas, w którym Bóg przemawia do niej i sprawia, że życie jej odnawia się. „Od kilku lat jestem świadkiem tego, co Pan czyni w innych ludziach, towarzysząc im duchowo w przeżywaniu tych rekolekcji” - mówi p. Grażyna.
Wykładowca Politechniki Łódzkiej Henryka Kasica, uczestnicząc w rekolekcjach, kilkakrotnie otrzymała łaskę przebaczania innym. „Wcześniej nie potrafiłam tego zrobić, a w tej chwili przebaczyłam również lekarzom, przez których jestem kaleką - mówi Henryka Kasica. - Zaakceptowałam siebie taką jaka jestem. Jestem radosna i problemy, które są, inaczej rozwiązuje się z Panem Bogiem”.
Z wielkim wzruszeniem wspomina pierwsze chwile w Wolborzu Siostra Teresa z Warszawy. „Kiedy przekroczyłam bramę terenu ośrodka rekolekcyjnego, poczułam działanie Ducha Świętego. Czułam się ogarnięta Jego miłością, Jego łaską. To jest żywe doświadczenie Boga, to jest spotkanie z żywą Miłością”.
Rekolekcje Ignacjańskie to także ciekawa propozycja dla małżonków. Dla Bogusławy i Adama Rajskich te rekolekcje są jak kąpiel w źródlanej wodzie. „Wobec szumu medialnego, który nas otacza, zanurzenie się w ciszę, w milczenie i świadomość, że jest się człowiekiem duchowym, daje pokój serca, daje dystans do wydarzeń - pozwala zwielokrotnić miłość do mojej żony” - mówi Adam Rajski.
Inga Pozorska z zespołu „Mocni w Duchu” mówi, że ma wielkie szczęście, uczestnicząc od 9 lat w rekolekcjach w Wolborzu. „Muszę powiedzieć, że jest to czas niezwykły na to, żeby odnaleźć siebie samą, wyciszyć się, znaleźć Boga, spotkać się z nim i słuchać Go”. Pani Inga co roku na spotkaniach w Wolborzu podejmuje najważniejsze decyzje w jej życiu.
O. Józef Łągwa prowadzący Rekolekcje Ignacjańskie w Wolborzu jest przekonany, że ta inwestycja duchowa w siebie przez te ćwiczenia na pewno przyniesie obfite owoce w życiu rodzinnym i społecznym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej Niezbędnika Katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca. Dostępna jest również wersja PDF naszego Niezbędnika!

CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Dzień Dziecka Utraconego

2025-11-03 20:54

Ks. Nikodem Rybczyk

Dzień Dziecka Utraconego

Dzień Dziecka Utraconego

Dzień ten obchodzony już ponad trzydzieści lat ma na celu także uwrażliwienie społeczeństwa w podejściu do tak traumatycznego wydarzenia, jakim jest poronienie.

W naszej diecezji wzorem lat ubiegłych w tym dniu w kaplicy cmentarnej na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie odbyła się uroczystość pogrzebowa dzieci nienarodzonych, których szczątki znajdowały się w rzeszowskich szpitalach. Uroczystość rozpoczęła się wspólną modlitwą Zawierzenia Dzieci Zmarłych przed narodzeniem Miłosierdziu Bożemu. Następnie odprawiona została Msza św. pogrzebowa, w której uczestniczyli licznie zgromadzeni wierni, którzy osobiście dotknięci zostali stratą dziecka, jak i ci, którym bliska jest modlitwa w intencji dzieci poczętych a nienarodzonych. W czasie Eucharystii modliliśmy się o miłosierdzie dla wszystkich dzieci, które odeszły przed swoim narodzeniem oraz prosiliśmy w intencji rodziców, o łaskę ukojenia i nadziei, która pozwoli oczekiwać na spotkanie ze swoim dzieckiem w domu Ojca niebieskiego. Po Mszy św. urna z prochami dzieci odprowadzona została do specjalnie przygotowanego grobowca Dzieci Utraconych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję