W moim zakładzie pracy trwa restrukturyzacja. 20 czerwca kończę 56 lat, mam przepracowane 35 lat. Jestem zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony. Czy w okresie ochronnym po powyższej dacie pracodawca może mnie przenieść do nowego miejsca pracy, oddalonego o 120 km od obecnej siedziby?
Odpowiedź eksperta Kodeks pracy (k.p.) zapewnia ciągłość zatrudnienia i ochronę pracownikom w okresie przedemerytalnym. Z ochrony takiej mogą skorzystać ci, którym do emerytury zostało mniej niż 4 lata (56 lat dla kobiety, a 61 lat dla mężczyzny). Ochrona obejmuje wyłącznie osoby, które pracują na podstawie umowy o pracę. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy jest to umowa na czas określony, nieokreślony czy próbny. Nieistotne jest też, czy jest to cały etat, czy jego część.
Zgodnie z przepisami k.p. zmiana warunków pracy lub płacy w 4-letnim okresie ochronnym przed osiągnięciem wieku emerytalnego jest możliwa wyłącznie na mocy porozumienia stron, czyli wtedy, gdy zgodzą się na nie obie strony – pracownik i pracodawca. Złożenie takiego oświadczenia jest wyrazem swobodnej decyzji każdej ze stron umowy o pracę.
Pracodawca, który chce dalej zatrudniać pracownika, ale na warunkach innych niż te określone w umowie o pracę, może skorzystać z przewidzianej w art. 42 k.p. formy wypowiedzenia warunków pracy i płacy, zwanej wypowiedzeniem zmieniającym.
Reklama
Nawiązując do pytania o zmianę miejsca pracy – taka zmiana nie może być postanowiona jednostronnie, ale wymaga podpisania aneksu do umowy lub wypowiedzenia zmieniającego.
Co do zasady, aby doszło do przeniesienia pracownika na inne stanowisko, musi on wyrazić zgodę na warunki proponowane mu przez pracodawcę.
Warto również powiedzieć kilka słów o odprawie – będzie przysługiwać w sytuacji, gdy wypowiedzenie zmieniające będzie spowodowane wyłącznie przyczynami niedotyczącymi pracownika. Pracownik nie otrzyma odprawy w sytuacji, gdy przyczyna lub przyczyny wypowiedzenia wynikały z jego postawy albo postępowania. I choć nie jest możliwe wypowiedzenie warunków pracy lub płacy pracownikowi chronionemu na podstawie art. 39 k.p., to ochrona przed wypowiedzeniem zmieniającym nie obowiązuje w razie likwidacji lub upadłości pracodawcy. Wówczas również nie stosuje się przepisów o szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem umowy o pracę.
Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.
Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
Podczas audiencji generalnej Leon XIV rozważał w katechezie sens chrześcijańskiego miłosierdzia - darmowego uścisku, ofiarowanego bez żadnych warunków wstępnych, tak istotnego dla pokoju.
„Prawdziwe przebaczenie nie czeka na nawrócenie, lecz ofiaruje się jako pierwsze, jako darmowy dar, jeszcze zanim zostanie przyjęte”. Tymi słowami Leon XIV skomentował fragment Ewangelii św. Jana, w którym Jezus podaje chleb także zdrajcy Judaszowi. To logika Boża, tak odległa od ludzkiej logiki do ut des. Jezus - wyjaśnił Papież - nie ignoruje tego, co się dzieje, lecz właśnie dlatego, że widzi jasno, wie, iż „wolność drugiego człowieka, nawet gdy gubi się w złu, może jeszcze zostać dosięgnięta światłem łagodnego gestu”. To skandal przebaczenia „uprzedzającego”, które wyprzedza, ofiarowując uścisk miłosierdzia, nie wymagając żadnych warunków wstępnych. Tak jak stało się z celnikiem Zacheuszem, który się nawrócił, ponieważ został wezwany i przyjęty przez Jezusa, samemu zapraszającego się do jego domu, ku wielkiemu zgorszeniu wszystkich wobec tego gestu przełamania tradycji i konwenansów dokonanego przez Nazarejczyka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
