W skład Konferencji Episkopatu Polski (KEA) wchodzi 90 biskupów czynnych, nie należy natomiast do niej 54 biskupów-seniorów i emerytowanych (w tym 2 kardynałów-arcybiskupów i 13 arcybiskupów), oraz 2 biskupów tytularnych nie "przydzielonych" do żadnej diecezji w Polsce (w tym 1 arcybiskup).

Do KEA nie należy też 2 polskich kardynałów oraz 12 arcybiskupów i biskupów pracujących w Kurii Rzymskiej i w dyplomacji watykańskiej.

Najwięcej biskupów mianował Jan Paweł II – 119, z których 20 zmarło, a jeden (kard. Marian Jaworski) przeszedł do episkopatu Ukrainy (ale obecnie, po osiągnięciu wieku emerytalnego, mieszka w Polsce). W gronie biskupów jest też 11 hierarchów mianowanych jeszcze przez Pawła VI i jeden powołany przez Jana Pawła I (bp Adam Dyczkowski) – wszyscy są obecnie seniorami i emerytami. 24 hierarchów mianował Benedykt XVI i 12 – jak dotychczas – Franciszek.

Najdłuższy „staż” biskupi mają arcybiskupi: Bolesław Pylak, mianowany 14 marca 1966 i Szczepan Wesoły – 11 grudnia 1968 oraz bp Julian Wojtkowski – 17 sierpnia 1969. Najmłodszymi pod tym względem są: dzisiejszy nominat Henryk Wejman, następnie Łukasz M. Buzun, mianowany 5 lipca br. i Wiesław Szlachetka – 21 grudnia 2013.

Abp Bolesław Pylak jest również najstarszym biskupem polskim wiekowo, urodził się bowiem 20 sierpnia 1921, drugim w kolejności jest kard. Henryk Gulbinowicz – 17 października 1923, a następnie abp Stanisław Szymecki – 26 stycznia 1924. Najmłodszymi są biskupi: Damian Bryl, urodzony 10 lutego 1969, Wiesław Śmigiel – 3 stycznia tegoż roku i Łukasz M. Buzun – 26 lutego 1968.

Dwunastu hierarchów to zakonnicy, należący do 10 zakonów i zgromadzeń; po dwóch biskupów mają misjonarze (abp Tadeusz Gocłowski i bp Paweł Socha) i pallotyni (abp Henryk Hoser i bp Alojzy Orszulik), pozostałe mają po jednym.

Biskupi noszą łącznie 54 imiona, przy czym najczęściej powtarzają się imiona: Jan i Stanisław – po 12 razy, Józef – 10 i Tadeusz – 9. Ponad połowa, dokładnie 28 imion występuje tylko raz.

Warto jeszcze dodać, że w XX wieku żyło 211 biskupów polskich, mianowanych przez papieży od bł. Piusa IX (1846-78) do bł. Pawła VI (1963-78) włącznie. Ostatnimi żyjącymi biskupami z nominacji poszczególnych biskupów z tego okresu byli:

abp Wincenty Teofil Popiel-Chościak (1825-1912) – biskup płocki, potem kujawsko-pomorski, wreszcie abp metropolita warszawski, mianowany biskupem 16 marca 1863 przez Piusa IX, zmarły 7 grudnia 1912;

abp Edward von Ropp (1851- 1939) – bp tyraspolski, wileński, abp metropolita mohylewski i administrator apostolski diec. mińskiej, mianowany 9 VI 1902 przez Leona XIII, zmarły 25 lipca 1939;

kard. Adam Stefan Sapieha (1867-1951) – biskup, potem abp metropolita krakowski, kard., mianowany 24 listopada przez św. Piusa X, zmarł 23 lipca 1951;

abp Michał Godlewski (1872-1956) – biskup pomocniczy łucki i żytomierski, abp tytularny, mianowany 21 października 1916 przez Benedykta XV, zmarł 20 maja 1956;

bp Juliusz Bieniek (1895-1978) – biskup pomocniczy diecezji katowickiej, mianowany 13 marca 1937 przez Piusa XI, zmarł 17 stycznia 1978;

abp Jerzy Stroba (1919-99) – biskup pomocniczy gnieźnieński, gorzowski, pierwszy biskup szczecińsko-kamieński, abp metropolita poznański, mianowany 4 lipca 1958 przez Piusa XII, zmarł 12 maja 1999; w rzeczywistości jako ostatni biskup polski, wywodzący się z nominacji tego papieża, był Karol Wojtyła, mianowany biskupem pomocniczym w Krakowie 4 lipca 1958, który zmarł jako papież Jan Paweł II 2 kwietnia 2005;

bp Jan Mazur (1920-2008) – biskup pomocniczy lubelski, biskup podlaski (siedlecki), mianowany 25 kwietnia 1961 przez Jana XXIII, zmarł 26 września 2008.