Reklama

Sierpniowe pielgrzymowanie

Co roku w sierpniu wszystkie polskie drogi prowadzą na Jasną Górę. Poniżej podajemy wykaz pielgrzymek pieszych, które przybyły do Częstochowy przed uroczystością Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, przypadającą 15 sierpnia. Następna fala pielgrzymkowa dotrze do Sanktuarium Jasnogórskiego przed 26 sierpnia, na uroczystość Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej

Niedziela Ogólnopolska 35/2012, str. 6-7

Krzysztof Świertok

Na Jasną Górę w okresie pielgrzymkowym od 2 do 14 sierpnia 2012 r. przybyło ponad 103 tys. pielgrzymów

Na Jasną Górę w okresie pielgrzymkowym od 2 do 14 sierpnia 2012 r. przybyło ponad 103 tys. pielgrzymów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przybyły na Jasną Górę:

11 sierpnia

20. Jubileuszowa Ełcka Pielgrzymka Piesza - pątnicy w liczbie 488 osób pokonali ponad 500 km w ciągu 14-17 dni. Przewodnikiem był ks. Kazimierz Gryboś. Wiernych witał biskup pomocniczy Romuald Kamiński.

21. Piesza Pielgrzymka Diecezji Bielsko-Żywieckiej liczyła 3820 osób. Przewodnikiem był ks. Józef Walusiak. Podczas 6-dniowego marszu pielgrzymi pokonali 160 km. Pątników witał biskup diecezji bielsko-żywieckiej Tadeusz Rakoczy.

32. Piesza Pielgrzymka Krakowska - ok. 9 tys. pielgrzymów przed Szczyt wprowadził kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski, a towarzyszyli mu abp Stanisław Nowak z Częstochowy oraz krakowscy biskupi pomocniczy - bp Jan Szkodoń i bp Grzegorz Ryś. Pielgrzymka wyruszyła 6 sierpnia z Wawelu. Jej koordynatorem był ks. Jan Przybocki. W marszu uczestniczyło 1,3 tys. osób z Włoch, z Ruchu „Comunione e Liberazione”.

20. Jubileuszowa Piesza Pielgrzymka Diecezji Elbląskiej - trasę 517 km w ciągu 16 dni pokonało 730 osób. Przewodnikiem pielgrzymki był ks. Waldemar Maliszewski. Pielgrzymów witał biskup elbląski Jan Styrna.

12 sierpnia

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

29. Piesza Pielgrzymka Diecezji Sandomierskiej pokonywała trasę od 250 do 330 km, w zależności od miejsca wymarszu. Pielgrzymi byli w drodze od 9 do 11 dni. Kierownikiem był ks. Henryk Hendzel. Pątników witali: biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz i biskup pomocniczy Edward Frankowski.

30. Piesza Pielgrzymka Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej - pielgrzymkę tworzyły człony wędrujące promieniście: Głogów (pielgrzymuje najdłużej, bo już od 31 lat) oraz Gorzów i Zielona Góra (29 lat). Odrębną grupę stanowiła 20. Piesza Pielgrzymka Nauczycieli, tzw. Nauczycielskie Warsztaty w Drodze. W sumie wędrowało 1460 osób. Pątnicy w czasie 11 dni pokonują ok. 360 km. Nad całością czuwali: ks. Andrzej Tomys z Gorzowa i ks. Krzysztof Kocz z Zielonej Góry. Pątnicy zostali przywitani przez biskupa pomocniczego diecezji Tadeusza Lityńskiego.

29. Piesza Pielgrzymka Archidiecezji Warmińskiej - pielgrzymowało 430 osób. Pątnicy w czasie 14-16 dni pokonali ok. 480 km. Przewodnikiem był ks. Jarosław Dobrzeniecki. Na swoich diecezjan u celu wędrówki czekał metropolita warmiński abp Wojciech Ziemba.

30. Jubileuszowa Piesza Pielgrzymka Archidiecezji Gdańskiej - podzielona była na mniejsze człony: gdański, gdyński i kaszubski - w sumie 830 osób. Pątników witał abp Tadeusz Gocłowski, biskup senior archidiecezji gdańskiej. Przewodnikami byli: ks. Krzysztof Ławrukajtis, ks. Jan Perszon i ks. Krzysztof Czaja.

26. Piesza Pielgrzymka Archidiecezji Białostockiej - wędrowało 300 pątników, pokonując 490 km i spędzając w drodze 14 dni. Przewodnikiem był ks. Marcin Kuczyński. Wszystkich witał metropolita białostocki abp Edward Ozorowski.

34. Piesza Pielgrzymka Młodzieży Różnych Dróg i Kultur - 350 osób wędrowało wraz z założycielem i przewodnikiem pielgrzymki ks. Andrzejem Szpakiem, salezjaninem. Pątnicy wyruszyli ze wsi Wiele na Pojezierzu Kaszubskim, część trasy pokonali pociągiem. Pielgrzymka trwała 12 dni.

34. Piesza Pielgrzymka Diecezji Toruńskiej zgromadziła 1100 pątników, którzy przemierzyli 400 km w ciągu 11 dni. Na powitanie przyjechał biskup pomocniczy diecezji toruńskiej Józef Szamocki.

13 sierpnia

21. Piesza Pielgrzymka Diecezji Pelplińskiej - wędrowało 1008 osób. Nad całością czuwał ks. Andrzej Szopiński. W zależności od miejsca wyruszenia, pielgrzymi pokonali 360-590 km w ciągu 12-17 dni. U celu drogi na pielgrzymów czekał biskup pomocniczy Wiesław Śmigiel.

28. Piesza Pielgrzymka Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej - 350 pątników wędrowało od 16 do 20 dni, pokonując od 521 do 621 km. Przewodnikiem był ks. Paweł Ostrowski. Diecezjan witał metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga.

30. Jubileuszowa Piesza Pielgrzymka Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej zgromadziła 500 pątników. Nad organizacją czuwał przewodnik ks. Antoni Tofil. Najdłużej wędrowali pielgrzymi z Ustki, którzy przebyli 630 km w 19 dni, i pielgrzymi ze Słupska, którzy w 20 dni przeszli 608 km. Piechurów witał biskup diecezji Edward Dajczak.

22. Piesza Pielgrzymka Diecezji Drohiczyńskiej dotarła w liczbie 654 pątników. Pielgrzymi wędrowali 13 dni, pokonując 360 km. Przewodnikiem był ks. Janusz Bolewski. Na Szczycie witał pielgrzymów biskup drohiczyński Antoni Dydycz.

35. Piesza Pielgrzymka Diecezji Rzeszowskiej - 1800 pielgrzymów pokonało 300 km w ciągu 10 dni. Całą drogę wędrował biskup pomocniczy diecezji Edward Białogłowski. Dyrektorem pielgrzymki był ks. Witold Wójcik. Na placu pielgrzymów witał biskup diecezji rzeszowskiej Kazimierz Górny.

31. Piesza Pielgrzymka Diecezji Kieleckiej zgromadziła 2387 osób, które pokonały trasę 200 km w ciągu 8 dni. Pieszo wędrował biskup pomocniczy diecezji Kazimierz Gurda. Kierownikiem był ks. Jacek Iwan. Pielgrzymów witał na Jasnej Górze biskup diecezji kieleckiej Kazimierz Ryczan.

21. Piesza Pielgrzymka Diecezji Sosnowieckiej. W pielgrzymce szło 1700 pątników, którym przewodził ks. Henryk Januchta. Podczas 5-dniowego marszu pokonali 127 km. Pielgrzymów witał biskup diecezji Grzegorz Kaszak.

24. Piesza Pielgrzymka Diecezji Włocławskiej zgromadziła ok. 1040 pątników, jej kierownikiem był ks. Marek Molewski. Pielgrzymka składała się z dwóch członów, pierwszy to Włocławek, drugi - Konin, Turek i Dzierżawy. W zależności od tego pielgrzymi w czasie 7-8 dni pokonali od 230 do 290 km. Pątników w sanktuarium powitał ordynariusz włocławski bp Wiesław Mering.

34. Piesza Pielgrzymka Diecezji Radomskiej - w tym roku w jej szeregach przyszło 7449 osób. Nad całością czuwał ks. Mirosław Kszczot, przewodnik. Pątnicy przemierzyli ok. 200 km w czasie 8 dni. W pielgrzymce uczestniczyli policjanci, przedstawiciele straży miejskiej, państwowej straży pożarnej, pracownicy więziennictwa. Diecezjan powitał biskup radomski Henryk Tomasik, a także prezydent Radomia Andrzej Kosztowniak. Grupę z Szydłowca, witał na Jasnej Górze abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który urodził się w Szydłowcu. Wierni z jego rodzinnego miasta przynieśli na Jasną Górę transparent: „Maryjo, dumna nasza grupa i pielgrzymka cała, żeś arcybiskupa w Szydłowcu szukała”.

375. Piesza Pielgrzymka Kaliska (jednocześnie 21. Piesza Pielgrzymka Diecezji Kaliskiej) liczyła 2350 pielgrzymów. Kierownikiem pielgrzymki był ks. Robert Lewandowski. Kaliska pielgrzymka należy do nielicznych, które wracają także pieszo. Pielgrzymi mają do pokonania w obie strony ok. 320 km. Pątników witał na Szczycie biskup pomocniczy Teofil Wilski.

22. Piesza Pielgrzymka z Vranova nad Topl’ou w diecezji koszyckiej na Słowacji. Parafia prowadzona jest przez paulinów, którzy co roku inicjują piesze wędrowanie do Częstochowy. W grupie szło 42 pątników, 2 kapłanów i 2 kleryków. W czasie 13 dni pielgrzymi pokonali 400 km. Grupie przewodził o. Grzegorz Wach, paulin.

28. Piesza Pielgrzymka Diecezji Łomżyńskiej - 719 pielgrzymów pokonało trasę 470 km, wędrując 13 dni. Przewodnikiem był ks. Piotr Mazurek. Jeden dzień z pielgrzymami szedł bp Janusz Stepnowski, nowy biskup diecezji łomżyńskiej, który również wprowadzał pątników na Jasną Górę.

14 sierpnia

32. Piesza Pielgrzymka Podlaska - wędrowało 4 tys. osób. Pątnicy pokonali od 350 do 413 km w ciągu 9-14 dni. Pielgrzymów witał biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski. Przewodnikiem był ks. Piotr Wojdat.

31. Piesza Pielgrzymka Diecezji Płockiej - w rekolekcjach w drodze uczestniczyły 1343 osoby. W ciągu 9 dni pątnicy przemierzyli 284 km. Pielgrzymów wprowadził biskup płocki Piotr Libera. Przewodnikiem był ks. Jarosław Tomaszewski.

32. Warszawska Akademicka Pielgrzymka Metropolitalna - uczestniczyło w niej 4681 osób. W ciągu 10 dni przemierzyli 285 km. Przewodnikiem był ks. Jacek Siekierski. Na pielgrzymów czekał kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski.

30. Jubileuszowa Piesza Pielgrzymka Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej - pielgrzymowało 827 osób. W czasie 13 dni pokonano 400 km. Pielgrzymkę prowadził ks. Marcin Zaburko. Pielgrzymów powitali: bp Marian Rojek, nowy biskup diecezji zamojsko-lubaczowskiej, oraz abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który był biskupem zamojsko-lubaczowskim w latach 2006-2011.

34. Piesza Pielgrzymka Archidiecezji Lubelskiej - pielgrzymowało 2,5 tys. osób. Nad całością czuwał przewodnik ks. Mirosław Ładniak. W czasie 12 dni pątnicy przemierzyli 320 km. Pielgrzymów powitał metropolita lubelski abp Stanisław Budzik.

17. Łowicka Piesza Pielgrzymka Młodzieżowa liczyła 950 osób, które przemierzyły 232 km w ciągu 9 dni. Przewodnikiem był ks. Rafał Babicki. Pątników powitał biskup łowicki Andrzej Dziuba.

196. Piesza Pielgrzymka z Tomaszowa Mazowieckiego - 402 pątników prowadził ks. Paweł Jeleń. Pielgrzymi pokonali trasę ponad 130 km w 4 dni.

21. Salezjańska Pielgrzymka Ewangelizacyjna i 15. „Pustynia Miast” zgromadziły 450 osób. Przewodnikami pierwszej byli: ks. Leszek Zioła i ks. Dariusz Presnal, drugiej - ks. Przemysław Cholewa. Jedna grupa wyruszyła w drogę ze Szczańca w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej i przemierzyła 390 km w 15 dni, a druga grupa pielgrzymowała z Byczyny i przeszła 120 km w 5 dni.

29. Praska Pielgrzymka Rodzin pokonała trasę 305 km. Wędrowało 650 osób na czele z ks. Romanem Kotem, przewodnikiem. W trasie pielgrzymi spędzili 10 dni. Pielgrzymów witał bp Marek Solarczyk, biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej.
Wraz z pielgrzymką praską weszła również 6. Ogólnopolska Piesza Pielgrzymka Strażaków. Kierownikiem duchowym był ks. Krzysztof Jackowski, młodszy brygadier Straży Pożarnej, towarzyszył mu ks. Jan Krynicki, krajowy duszpasterz strażaków. Pielgrzymowało 100 strażaków.

21. Międzynarodowa Pielgrzymka Żołnierzy - wędrowało 700 żołnierzy armii polskiej, ale także wojskowi z 5 armii zagranicznych: z Niemiec, Litwy, Ukrainy, Stanów Zjednoczonych i Łotwy. W ostatnim dniu dołączyli funkcjonariusze Straży Granicznej i Służb Celnych. W sumie na Jasną Górę weszło ok. tysiąca żołnierzy. Na czele pielgrzymki szli: biskup polowy Wojska Polskiego Józef Guzdek i biskup pomocniczy Armii Amerykańskiej Richard Spencer. Żołnierze nieśli figurę Matki Bożej Hetmanki Żołnierza Polskiego w płaszczu ustrojonym emblematami jednostek wojskowych. Pielgrzymka Wojskowa spędziła w drodze 10 dni, pokonując 330 km. Na czele kapelanów szedł ks. por. Jan Dochnalik, kanclerz Kurii Polowej WP. Za organizację odpowiadał ks. płk Zenon Surma.

301. Warszawska Pielgrzymka Piesza w tym roku zgromadziła ok. 8 tys. osób. Warszawską kompanię, prowadzoną przez ojców paulinów, tworzyło 26 grup podzielonych na trzy kolumny: grupy zasadnicze, dziesiąte i piętnaste. Kierownikiem pielgrzymki był o. Albert Oksiędzki, przeor klasztoru Paulinów w Warszawie. Pątnicy pokonali w 9 dni 269 km.

301. Warszawska Piesza Pielgrzymka Akademicka Grup „17”. W pielgrzymce prowadzonej przez księży pallotynów szło 3 tys. pątników. Trasę z Warszawy przemierzyli w 9 dni. Kierownikiem był ks. Jan Oleszko.

21. Piesza Pielgrzymka Katolickiego Stowarzyszenia Niepełnosprawnych liczyła 650 osób, w tym 120 niepełnosprawnych. Pątnicy w 10 dni pokonali 260 km.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

[ TEMATY ]

Matka Boża

pl.wikipedia.org

"Z życia Maryi-Nawiedzenie" - obraz Giotto di Bondone w Kaplicy Scrovegnich

Z życia Maryi-Nawiedzenie - obraz Giotto di Bondone w Kaplicy Scrovegnich
Wywodzi się ono z religijności chrześcijańskiego Wschodu. Uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263. Kiedy zaś powstała wielka schizma na Zachodzie, wtedy święto to rozszerzył na cały Kościół papież Bonifacy IX w roku 1389, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym. Sobór w Bazylei (1441) to święto zatwierdził.
CZYTAJ DALEJ

Braniewo: siostry katarzynki ogłoszone błogosławionymi

2025-05-31 11:57

Piętnaście sióstr katarzynek, ofiar wkraczającej w 1945 r. na Warmię Armii Czerwonej, zostało ogłoszonych błogosławionymi. Uroczystościom beatyfikacyjnym w Braniewie przewodniczy w sobotę papieski delegat kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych.

Oficjalną prośbę o włączenie sióstr ze Zgromadzenia Świętej Katarzyny w poczet błogosławionych wypowiedział metropolita warmiński abp Józef Górzyński. Biogramy sióstr odczytała s. Łucja Jaworska CSK, postulatorka na etapie rzymskim w procesie beatyfikacyjnym sióstr katarzynek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję