Reklama

Kościół

Prymas Polski: Jadwiga Zamoyska całym sercem realizowała powołanie do życia chrześcijańskiego

„Służebnica Boża Jadwiga Zamoyska to kobieta, która całym sercem realizowała powołanie do życia chrześcijańskiego” - mówił w Poznaniu abp Wojciech Polak, metropolita gnieźnieński. W poznańskiej katedrze modlono się w intencji beatyfikacji Jadwigi Zamoyskiej, wybitnej Polki, patriotki, pedagoga, wiernej żony i oddanej matki, kandydatki na ołtarze Kościoła, w 100. rocznicę jej śmierci. Uroczystej Mszy św. przewodniczył abp Stanisław Gądecki.

[ TEMATY ]

Jadwiga Zamoyska

Jadwiga Zamoyska (ze zbiorów PAN Biblioteki Kórnickiej – dalej BK)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na początku Mszy św. metropolita poznański przypomniał, że generałowa Zamoyska niestrudzenie pracowała nad leczeniem narodu. Przypomniał jej słowa, że „narody są uleczalne pod tym jednak warunkiem, że jeżeli chwycą się właściwych do podźwigania środków, tzn. że wykształcą w sobie te właśnie cnoty których brak zgubił poprzednie pokolenia”.

W homilii Prymas Polski zauważył, że służebnica Boża Jadwiga Zamoyska była „jedną z osób obdarowanych na chrzcie łaską świętości, które podjęły w swoim życiu wezwanie Chrystusa do służby innym”.

Podziel się cytatem

Reklama

Podkreślił, że generałowa nie tylko niosła Ewangelię w swym życiu, ale była gotowa dać swoją duszę.

„Wszystkie przymioty ducha zaowocowały w powołanych przez nią dziełach, od paryskiego Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Społecznego Matki Bożej Dobrej Rady aż po Szkołę Domowej Pracy Kobiet, częściej zwaną Zakładem Kórnickim, będącą pierwszą Szkołą Gospodarstwa Domowego na ziemiach polskich” - stwierdził abp Polak.

Reklama

Metropolita gnieźnieński przypomniał, że najważniejszym elementem jej troski i działalności najpierw w Kórniku, potem do Lubowni na Spiszu i Kalwarii Zebrzydowskiej, a później na zakopiańskich Kuźnicach, było dzieło wychowania młodych, zwłaszcza dziewcząt i kobiet.

„Szkoły Jadwigi Zamoyskiej umożliwiły w ciągu lat swojej działalności kilku tysiącom absolwentek zdobycie nowoczesnej wiedzy w prowadzeniu gospodarstwa domowego, ale także pozyskanie głębokiej formacji religijnej, ukształtowanie patriotyzmu i przygotowanie do wychowania własnych dzieci. Były szkołami życia i dla życia” - zaznaczył Prymas Polski.

Jadwiga Zamoyska urodziła się w 1831 r. Była córką Tytusa Działyńskiego, znanego wielkopolskiego działacza politycznego i mecenasa sztuki. W wieku 21 lat wyszła za mąż za Władysława Zamoyskiego, generała i polityka związanego z paryskim Hotelem Lambert. W 1880 r. założyła w Paryżu zrzeszające kobiety Stowarzyszenie Chrześcijańsko-Społeczne pod opieką Matki Bożej Dobrej Rady. W okresie zaborów i po odzyskaniu niepodległości prowadziło ono na ziemiach polskich szkoły gospodarcze oraz koła społeczno-religijne. Po powrocie do rodzinnego Kórnika założyła tu w 1882 r. Szkołę Domowej Pracy Kobiet, która zyskała poparcie Kościoła. Program nauczania obejmował wychowanie religijne i zajęcia praktyczne z szycia, haftu i gotowania oraz naukę rysunku, geografii, historii i literatury. W 1885 r. władze pruskie wydaliły Zamoyską z Kórnika, która przeniosła szkołę na południe Polski. Zmarła 4 listopada 1923 r. w Kórniku. Została pochowana w krypcie rodziny Zamoyskich w miejscowym kościele parafialnym Wszystkich Świętych. W Poznaniu od 1992 r. istnieje Liceum Ogólnokształcące im. Generałowej Jadwigi Zamoyskiej. Kościół poznański, widząc i przyjmując jej święte życie oraz realizację chrześcijańskiego powołania, 27 listopada 2012 roku rozpoczął jej proces beatyfikacyjny.

Generałowa Zamoyska jest jedną z patronek roku 2023, ustanowionych przez Sejm RP.

2023-11-05 14:08

Oceń: +5 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

100 lat temu zmarła Jadwiga Zamoyska, patronka roku 2023

[ TEMATY ]

Jadwiga Zamoyska

Jadwiga Zamoyska (ze zbiorów PAN Biblioteki Kórnickiej – dalej BK)

100 lat temu, 4 listopada 1923 r. zmarła Jadwiga Zamoyska, działaczka charytatywna, społeczna i edukacyjna. Stworzyła własny program wychowania poprzez pracę. „Wszczepiacie ducha chrześcijańskiego w serca ludzkie” – pisał w liście do Zamoyskiej papież Pius X.

W swoim długim życiu łączyła kilka epok dziejów Polski. Urodziła się 4 lipca 1831 r. w Warszawie, stolicy Królestwa Polskiego od kilku miesięcy walczącego o pełną niepodległość. Pochodziła z rodu Działyńskich, ale przyszła na świat w Pałacu Błękitnym, który był jedną z rezydencji Zamoyskich, z których pochodziła jej matka Gryzelda Celestyna. Pałac Błękitny był wówczas jednym z najważniejszych ośrodków niesienia pomocy rannym żołnierzom. Działyńska powierzyła opiekę nad nowo narodzoną córką mamce i dołączyła do pozostałych przedstawicielek rodów szlacheckich niosących pomoc żołnierzom powracającym z pól bitew z Rosjanami. Wśród nich był jej mąż kapitan Tytus Działyński, adiutant naczelnego wodza Jana Skrzyneckiego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Abp Jędraszewski: Wszędzie tam, gdzie nie ma Boga, tam ginie człowiek

2024-05-30 15:42

[ TEMATY ]

abp Marek Jędraszewski

Archidiecezja Krakowska

- Wiemy, że wszędzie tam, gdzie nie ma Boga, tam ginie człowiek, tam człowiek nie ma przyszłości - mówił abp Marek Jędraszewski podczas centralnej procesji Bożego Ciała w Krakowie.

Dzisiejszą uroczystość Bożego Ciała abp Marek Jędraszewski nazwał „swoistym apogeum" Kongresu Eucharystycznego Archidiecezji Krakowskiej, ponieważ z wszystkich kościołów archidiecezji wyjdą na zewnątrz procesje eucharystyczne, w czasie których ludzie publicznie wyznają wiarę w prawdziwą, realną obecność Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi. Zaznaczył, że centralna procesja w Krakowie kroczy szlakiem „testamentu eucharystycznego" Chrystusa. Wskazał na słowa-klucze kolejnych stacji: moc, ofiara, być, przyjaźń i w tym kontekście zwrócił uwagę na szczególną więź między Chrystusem a ludźmi. Podkreślił, że warunkami bycia przyjacielem Jezusa jest znajomość Jego nauki, zgodne z nią postępowanie, czyli bezinteresowna miłość.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję