Początki Zgromadzenia Franciszkanek Misjonarek Maryi (FMM) sięgają 1877 r., kiedy Helena de Chappotin (Maria od Męki Pańskiej, beatyfikowana 20 października 2002 r.) założyła pierwszą wspólnotę sióstr. Założycielka urodziła się w 1839 r. we Francji. Doświadczenia jej życia stały się decydujące w ukształtowaniu charyzmatu zgromadzenia: krótki pobyt u Klarysek w Nantes pozwolił jej poznać z bliska ubóstwo, prostotę i doświadczenie życia ewangelicznego św. Franciszka z Asyżu, natomiast pobyt w Indiach, w kontakcie z innymi kulturami, sprawił, że założycielka nadała zgromadzeniu również kierunek misyjny.
Tak jak Biedaczyna z Asyżu, siostry pragną żyć Ewangelią w sposób radykalny, iść za Chrystusem w prostocie i radości, odkrywać dziś oblicze Boga w ludziach, którzy są pogardzani, chorzy i zrozpaczeni, w ludziach, którym miłość Chrystusa nie została jeszcze objawiona.
Maria od Męki Pańskiej chciała, by siostry były silne w wierze i gotowe wszystko opuścić, aby pełnić misję - często ryzykowną - tam, gdzie będą posłane. Siostry, żyjące dziś we wspólnotach międzynarodowych, chcą nieść nadzieję, a swym życiem i słowem oznajmiać dobrą nowinę zbawienia. Charakter misji jest różny w zależności od kraju, w których misjonarki działają.
W swych kaplicach - nawet tych najmniejszych, tych znajdujących się w mieszkaniach na przedmieściach miast, lepiankach czy barakach - siostry kontemplują i adorują Chrystusa obecnego w Eucharystii. Eucharystia jest źródłem ich życia duchowego i misji ewangelizacyjnej.
Zgromadzenie ma również wyraźny rys maryjny. To właśnie Maryja jest dla franciszkanek wzorem oddania się i zawierzenia Bogu, oraz służby najuboższym. Maryja, która umiała przyjąć z prostotą największe wydarzenie historii: wcielenie Syna Bożego i która uczy słuchania Słowa Bożego i wiernej odpowiedzi Bogu w codzienności.
Dzisiaj Zgromadzenie Franciszkanek Misjonarek Maryi liczy ok. 7 tys. sióstr i jest obecne w 76 krajach wszystkich kontynentów. Do Polski siostry przybyły w 1922 r. z Odessy, a ich pierwszy dom został założony w Łabuniach k. Zamościa.
Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Święto to - obowiązujące w Kościele powszechnym od 2000 r. - ukazuje jedną a najważniejszych prawd chrześcijaństwa. Zostało ustanowione przez Jana Pawła II w odwołaniu do objawień s. Faustyny Kowalskiej, na zawartą w nich prośbę samego Jezusa. Zabiegi o ustanowienie tego święta sięgają roku 1938 r., które po śmierci św. Faustyny podjął jej spowiednik ks. Michał Sopoćko.
„Przełom kardynalski” zrewolucjonizował wybory papieskie w kwestii
tego, kto wybiera biskupa Rzymu. Jednak zreformowane przepisy wciąż
nie nadążały za rzeczywistością. Nawet zawężone do kardynałów grono
elektorskie nie było do końca odporne na ingerencje władzy świeckiej
oraz na zabiegi wielkich rzymskich rodów. I jedni, i drudzy szybko
odnaleźli się w nowej rzeczywistości. Ich reprezentantów było coraz
więcej w gronie kardynałów i prawdę mówiąc, na tę chorobę jeszcze
przez wieki będzie szukane lekarstwo.
Nie brakowało także podwójnych elekcji, a więc i antypapieży. Czas
sede vacante wciąż się przedłużał, zanim po śmierci papieża zdołano
wybrać nowego. Ale źródło tych problemów było już inne: o ile
w pierwszym tysiącleciu był to raczej brak stałych reguł, o tyle później
błędy wynikały z nieprzestrzegania przyjętych zasad. Potrzebne było
coś jeszcze, co miało temu zaradzić. Tym pomysłem było cum clave,
klauzura, zamknięcie na klucz. Z biegiem lat pomysł ten nadał wyborom papieskim niepowtarzalną nazwę: konklawe.
Osiemdziesięciojednoletnia Siostra Geneviève Jeanningros, przyjaciółka papieża Franciszka, która mieszka w cyrkowej przyczepie kempingowej w Rzymie i odwiedzała papieża w każdą środę, raz w miesiącu zabierała ze sobą osobę transseksualną. Dziś złamała protokół, żegnając się z nim podczas pogrzebu
Genevieve Jeanningros to francusko-argentyńska zakonnica i członkini Małych Sióstr Jezusa. Była bliską przyjaciółką papieża przez ponad 40 lat i znana była ze swojej pracy ze społecznościami marginalizowanymi, takimi jak pracownicy cyrku i osoby transpłciowe. Podczas spoczynku papieża Franciszka w Bazylice św. Piotra, siostra Jeanningros mogła złamać protokół i pomodlić się przy jego trumnie, co odzwierciedlało ich głęboką więź. Papież Franciszek nadał jej nawet przydomek „L'enfant awful”, podkreślając ich żartobliwą relację. Mieszkała w przyczepie niedaleko parku rozrywki w Ostii w Rzymie od ponad 50 lat, poświęcając swoje życie ubogim.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
