Reklama

Pojedziemy na łów…

Niedziela Ogólnopolska 44/2008, str. 21

Pomnik św. Huberta w St. Hubert k. Kolonii w Niemczech
Ks. Adam Prorok

Pomnik św. Huberta w St. Hubert k. Kolonii w Niemczech<br>Ks. Adam Prorok

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W 2008 r. obchodzimy 85-lecie istnienia Polskiego Związku Łowieckiego, zrzeszającego polskich myśliwych. Do jego celów należy: troska o polską przyrodę, propagowanie działań prawdziwie ekologicznych w różnych środowiskach oraz przekazywanie tradycji polskiego łowiectwa kolejnym pokoleniom. Prawdziwe łowiectwo zakorzenione jest głęboko w chrześcijańskiej kulturze Europy. Obchody jubileuszu polskich myśliwych niech będą i dla nas okazją do poznania tego środowiska, któremu patronuje św. Hubert.
Przełom października i listopada to czas świętowania „Hubertowin”. Dla osób rozmiłowanych w jeździe konnej jest to czas zakończenia sezonu jeździeckiego i z tej okazji organizowane są tradycyjne gonitwy za lisem. Najlepszy jeździec sezonu, z przypiętą do marynarki lisią kitą, usiłuje konno uciec pogoni. Dla myśliwych natomiast jest to początek sezonu łowieckiego. Na polowaniach zbiorowych w tych dniach szczególnie przyzywa się orędownictwa świętego Patrona. W wielu kołach łowieckich odżywają zwyczaje odprawiania Mszy św. hubertowskich, w czasie których o oprawę muzyczną dbają zespoły sygnalistów. Myśliwi zawsze widzieli potrzebę zawierzenia siebie i łowów Stwórcy. Świadczą o tym przysłowia: „Chcesz znaleźć zwierza w barłogu, wprzódy sam się poleć Bogu”, „Chowa Pan Bóg zwierza tym, co nie znają pacierza”. Wdzięczni św. Hubertowi są wszyscy, którzy swoje życie związali z przyrodą, o czym świadczy ludowe przysłowie: „Kiedy swego czasu goły las nastaje, św. Hubert z lasu cały obiad daje”.
Kilka miast obrało sobie św. Huberta za patrona, a nawet nosi w nazwie jego imię. Szczególnie znane jako miejsca jego kultu są: St. Hubert w północnych Niemczech oraz St. Hubert w Belgii. Odwiedzający St. Hubert w okolicach Kolonii mają okazję zobaczyć wspaniały pomnik świętego. Przedstawia on jelenia z krzyżem między tykami oraz „oczyszczającą kąpiel myśliwego”. Na jednym brzegu sadzawki - fontanny leży odzież i broń myśliwska, a na drugim - czekają insygnia biskupie (zdjęcie powyżej).
Na szczególną uwagę turystów, przede wszystkim tych, którym bliski jest św. Hubert, zasługuje jego sanktuarium w Ardenach w Belgii, na południe od Liège. W centrum miasteczka wznosi się okazałe opactwo. Dawne budynki klasztorne mają dziś świeckie przeznaczenie. We wnętrzu bazyliki odnajdujemy imponujący sarkofag - relikwiarz św. Huberta. Jego dekorację stanowią płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia Świętego. Podobne zdobienia dostrzeżemy na stallach w prezbiterium. Godzinami można się im przyglądać, a także pozostałym elementom wystroju świątyni: licznym ołtarzom, figurom, feretronom dedykowanym św. Hubertowi. Zarówno w kruchcie kościoła, jak i w licznych sklepikach z pamiątkami, ulokowanych w sąsiedztwie sanktuarium, można kupić dewocjonalia z wizerunkiem Patrona myśliwych. W St. Hubert można także posilić się wiktuałami kuchni myśliwskiej (dziczyzna wyłącznie importowana z Holandii i Francji). I jeszcze pewna miła dla Polaków niespodzianka. W restauracji przy placu du Marche w St. Hubert zostaniemy obsłużeni z polską gościnnością. Tę myśliwską oberżę prowadzą panie z Polski, które od kilku lat mieszkają w Belgii.
Św. Hubercie, módl się za nami! Darz Bór.

Autor jest kapelanem myśliwych i leśników archidiecezji wrocławskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.

CZYTAJ DALEJ

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Zbliżają się święcenia diakonatu

2025-05-19 11:50

[ TEMATY ]

diakonat

święcenia

Zielona Góra

Głogów

święcenia diakonatu

WSD Paradyż

Karolina Krasowska

kl. Łukasz Kozakiewicz

kl. Łukasz Kozakiewicz

W najbliższą sobotę 24 maja podczas Mszy św. o godz. 11:00 w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP (kolegiata) w Głogowie bp Adrian Put udzieli święceń diakonatu Łukaszowi Kozakiewiczowi, alumnowi Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję