Reklama

Jak czytać Pismo Święte?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wiele Państwa pytań związanych z lekturą tekstów biblijnych odnosi się do Maryi, Matki Bożej i Jej roli w życiu Jezusa z Nazaretu. Na początku warto uświadomić sobie jedną ważną prawdę. Otóż teksty nowotestamentowe niewiele mówią nam o Maryi, ponieważ tak naprawdę ich twórcy nie byli zainteresowani prezentacją Jej osoby i wydarzeń z Nią zawiązanych. W pierwszym rzędzie ich uwaga była bowiem skupiona na wydarzeniach odnoszących się do Jezusa Chrystusa, którego Ona była Matką. W drugim zaś dopiero rzędzie autorzy Nowego Testamentu przedstawiali tych ludzi i wydarzenia, które nawiązywały do osoby Mesjasza.
Niech nas zatem nie dziwi fakt, że w Piśmie Świętym mamy mało jednoznacznych wzmianek o Matce Bożej. Wiedzę na Jej temat uzupełniają nam liczne apokryfy (teksty te nie weszły do kanonu ksiąg świętych; wielokrotnie o nich pisałem), które powstawały od II do praktycznie VII stulecia. Z nich dowiadujemy się m.in. o rodzicach Maryi (Joachim i Anna) oraz o wielu innych szczegółach z Jej życia (większość z nich należy jednak zaliczyć do tzw. pobożności ludowej; były one bowiem wytworem wyobraźni apokryficznych redaktorów).
Wbrew pozorom Nowy Testament dostarcza jednak bardzo wielu danych nt. Matki Jezusa. W praktyce, choć nie jest wprost zainteresowany Jej osobą, pojawia się Ona w najbardziej ważnych momentach życia Jej Syna (np. ofiarowanie w świątyni, publiczne nauczanie czy też wydarzenie krzyża). Przedstawiana jest zawsze w sposób dyskretny, ale na tyle znaczący, że czytelnik nie może nie zauważyć Jej wpływu na decyzje Chrystusa (zob. choćby tekst J 2, 1nn o przemianie wody w wino w Kanie Galilejskiej). Ponadto widzimy Ją wśród najbliższych uczniów Jezusa jako Tę, która trwa z nimi „jednomyślnie na modlitwie” (por. Dz 1, 12nn). Innymi słowy, Matka Boża jest naprawdę często wzmiankowana w Nowym Testamencie, choć wcale tak nie musiało być.
Dobrze wiemy, że katolicka teologia opiera się na fundamentach, którymi są Pismo Święte i Tradycja, będąca swoistym rezerwuarem wiary przekazywanej z pokolenia na pokolenie na różnych etapach dziejów danych społeczności. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że Tradycja jest pewnego rodzaju przedłużeniem Objawienia zawartego w Biblii. Jest zatem jej kontynuacją i dopełnieniem. Właśnie w Tradycji kościelnej wytworzyły się maryjne dogmaty i rola Matki Jezusa w historii ludzi wierzących. Niemniej to już osobny temat, który wykracza poza ramy tej biblijnej rubryki.

Kontakt: biblia@niedziela.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Poniedziałek Wielkanocny i Śmigus-Dyngus

[ TEMATY ]

Poniedziałek Wielkanocny

Karol Porwich/Niedziela

Z Poniedziałkiem Wielkanocnym - drugim dniem Świąt Zmartwychwstania Pańskiego - wiąże się tradycja Śmigusa-Dyngusa. Śmigus i Dyngus to dwa odrębne obyczaje, które praktykowane były jednego dnia. Dlatego z czasem ich nazwy się połączyły.

Dyngusem nazywano datek dawany przez gospodynie mężczyznom chodzącym w Poniedziałek Wielkanocny po domach, składającym życzenia świąteczne i wygłaszającym oracje i wiersze o męce Pańskiej, czy też komiczne parodie. W zamian za to otrzymywali jajka, wędliny i pieczywo.
CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego najważniejszym świętem w Kościele katolickim

Wielkanoc to najważniejsza i najstarsza uroczystość w Kościele katolickim. Kościół świętuje tego dnia Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, czyli Jego przejście od śmierci do życia. Prawda ta jest fundamentem i istotą wiary chrześcijańskiej.

Chrześcijanie wierzą, że śmierć polega na odłączeniu duszy od ciała, zmartwychwstanie zaś na ponownym połączeniu. Jezus swoim zmartwychwstaniem, a więc przejściem ze śmierci do życia wiecznego, potwierdził, że jest prawdziwym Mesjaszem, Synem Bożym. Tak jak na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej żydzi co roku obchodzą święto Pesach, tak chrześcijanie w Wielkanoc świętują Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, czyli Jego przejście od śmierci do życia i otwarcie ludziom dostępu do życia wiecznego.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego. Pusty grób

2025-04-20 18:16

Archikatedra lubelska

Boga zabić się nie da; Chrystusa nie można wykreślić z dziejów ludzkości – powiedział abp Stanisław Budzik.

- Otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie, wszyscy w Chrystusa wierzący weselcie się i radujcie, bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. Ta radosna nowina ogarnia dziś cały świat. Przechodzimy do świątyni, aby razem z Marią Magdaleną, św. Piotrem i św. Janem pobiec do pustego grobu Chrystusa, aby się z Nim spotkać, aby Mu uwierzyć; aby uwierzyć, że Ten, który dla nas umarł i dla nas zmartwychwstał, jest obecny wśród nas pod postacią Chleba; możemy Go przyjąć, aby się Nim napełnić, aby się napełniać Jego miłością i łaską Zmartwychwstania – powiedział abp Stanisław Budzik podczas uroczystej sumy w archikatedrze lubelskiej. Wraz z nim Eucharystię sprawowali biskupi: bp Artur Miziński, bp Józef Wróbel, bp Adam Bab i bp senior Mieczysław Cisło oraz kapłani, w tym prezbiterzy Kapituły Archikatedralnej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję