Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i z tą radosną nowiną szli do żydów, a potem do pogan. Zmartwychwstanie Pańskie jest najważniejszym świętem chrześcijańskim. Mówi nam, że Jezus żyje, że jest z nami. Zmartwychwstanie Jezusa jest świadectwem, że jest On Bogiem - Bogiem żyjącym. To klucz do chrześcijańskiej religii, nadzieja i siła do głoszenia Ewangelii. Oczywiście, wiara w Jezusa Chrystusa jest wiarą w Boga w Trójcy Świętej Jedynego.
Za prawdę o Jezusie Zmartwychwstałym Apostołowie oddali swoje życie. Uwierzyli, umiłowali i zaświadczyli. Dzisiejszy świat wydaje się ignorować wiarę w zmartwychwstanie Jezusa. Współczesny ateizm i agnostycyzm chciałyby odsunąć zmartwychwstanie z pierwszego planu Bożego objawienia. Tymczasem my, chrześcijanie, tak jak wierzymy w Boga, który jest Stworzycielem wszystkiego, tak wierzymy w Jezusa Chrystusa, który jako prawdziwy Bóg „zmartwychwstał samowładnie” - jak śpiewamy w wielkanocnej pieśni - i jest z nami, żyje z nami. Tajemnica życia Boga, który jest ze swoim ludem, który jest niemal namacalnie obecny w swoim Kościele, jest największą chrześcijańską nadzieją. Poprzez tajemnicę zmartwychwstania Jezusa lepiej rozumiemy Boży plan zbawienia, plan Boga Stworzyciela, Boga Odkupiciela i Boga, który nas uświęca w Duchu Świętym.
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego to święto Boga w Trójcy Jedynego, który objawia się człowiekowi w tajemnicy zmartwychwstania Jezusa i pokazuje sens dziejów, sens istnienia ludzkości i życia poszczególnego człowieka. Na tym właśnie polega wielkość objawienia chrześcijańskiego, że z jednej strony jest ono bardzo indywidualne, personalne, osobiste, a z drugiej - jest powszechne i jest bazą dla spojrzenia eschatologicznego na dzieje świata.
Dlatego w duchu wielkiej teologii Zmartwychwstania składamy sobie dziś serdeczne życzenia z okazji tych największych świąt chrześcijańskich:
Byśmy umieli spojrzeć na Boga, który jest Miłością, jako na Tego, który przygarnia człowieka, który nadaje mu sens życia, który powinien wypełniać ludzki rozum i pojmowanie rzeczywistości.
Byśmy umieli wchodzić w Boży plan wobec człowieka w sposób świadomy, głęboki i żywy, tak, by przesłanie Boga żyjącego przepełniało nasze myśli, sumienia, rozum i serce i było źródłem naszej radości i nadziei. Na tym polega przecież spełnienie naszego człowieczeństwa.