Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Dzień 10 lutego 1940 r. - początek wywózek Polaków na Sybir i w stepy Kazachstanu. Brama sowieckiego łagru. Nad nią wielki napis: „Czierez trud k’oswobożdieniu”. Czy w szkołach nauczyciele historii mówią o tym młodzieży? Z 1,7 mln Polaków deportowanych z rozkazu Stalina przeżyło 500 tys. Dzisiaj - wiersze Sybiraczek... Stanisława Wiatr-Partyka 13 kwietnia 1940 r., w dniu męczeńskiej śmierci w Ostaszkowie swojego ojca, oficera Wojska Polskiego, została wywieziona wraz z matką z rodzinnego Nieświeża na Syberię. Wróciła w 1946 r., ale już nie do zabranego przez Sowiety swojego miasta. Została nauczycielką w Tarnowie. Utworzyła tam Związek Sybiraków, została jego prezesem. Jest poetką. Swemu utraconemu, ukochanemu, rodzinnemu miastu Nieświeżowi poświęciła wiersz - „Małe miasteczko na Wschodzie”. Kazimierz Wesołowski, Lwowiak żyjący w Tarnowie, kompozytor, założyciel i kierownik kochającego Macierz i Kresy Chóru „Gloria”, napisał melodię. Wiersze z jego muzyką zamieszczałem w „Niedzieli”, wśród nich - „Kolędę Łyczakowską”, „Lwy z Cmentarza Orląt” i poświęconą warszawskim Powstańcom „Ostatnią modlitwę”. Przedwojenna fotografia „Małego miasteczka na Wschodzie”... Nieśwież - miasteczko z pełnej uśmiechu bajki dziecka, żyjące w ludzkiej tęsknocie. I w ludzkim bólu.
Wiersz „Nauczyciel” - ukazujący los Polaka na szlaku Golgoty Wschodu. Jego autorką jest Irena Krzywińska, Sybiraczka urodzona i żyjąca w Augustowie, malarka i poetka. Wiersz „Nauczyciel” zawarty jest w podarowanym mi przez Panią Irenę jej tomiku poetyckim „Nowe ballady i stare romanse”. Pani Ireno, Pani Stanisławo, Panie Kazimierzu - dziękuję! Krzewicie miłość Ojczyzny.

„NAUCZYCIEL”

Irena Krzywińska

Ze szlachty
Kresowej
Nauczyciel
Wiejski
Oświatę
Niósł, życie
Młode...
Żonę we wsi
Tam znalazł
Szkołę swoją,
Zagrodę...

Czas był
Wolności,
Radości
Istnienia,
Gdy wojna
Nadeszła
Tak czas
Ten odchodzi,
I zmienia...

Tradycja
Powstańcza
Oporu
Działania,
Nowe znów
Pokolenia
I nowe znów
Wyzwania...
Któż bardziej
Wydany
Na wrogość
I zemstę dla
„Unicztożenia”
Jak Ci co
Są wierni
Krajowi,
Znowu już
Pełne
Więzienia...

Więc żona
I synek,
Teściowie,
Rodzina
Na Sybir
Daleki
Zesłani...
On działa,
On walczy
Z nowymi
Wrogami,
Siłami...
Gdy wojna
Się kończy,
Wracają
Zesłańcy.
On ginie
W sowieckiej
Obławie
Wśród wielu,
Ni śladu
Dla żony
I synka,
Bo stoi
Na wiecznym Apelu.

Serdecznie zapraszam na otwarcie wystawy moich obrazów w Warszawie, w auli kościoła Środowisk Twórczych pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Brata Alberta przy pl. Teatralnym 18 - w niedzielę, 17 lutego, po Mszy św. południowej. Jej tytuł: „W stronę światła”. Wystawa będzie trwać do soboty 23 lutego.