Współkonsekratorami będą: abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński i bp Tadeusz Lityński. W uroczystości wezmą również udział biskupi z sąsiednich diecezji, zwłaszcza tych, które wchodzą w skład Metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej, duchowieństwo diecezjalne, zaproszeni goście i wierni świeccy.
Biskupstwo, to trzeci stopień sakramentu święceń, obok diakonatu i prezbiteratu. Biskupi, jako następcy Apostołów, kierują powierzonymi in Kościołami partykularnymi. W diecezjach, których rozległość, liczba mieszkańców lub inne powody tego wymagają, ustanawia się - obok biskupa diecezjalnego - również jednego lub kilku biskupów pomocniczych. Ich zadaniem jest wspieranie biskupa diecezjalnego w jego pasterskiej trosce o powierzoną mu diecezję.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Obrzęd święceń biskupich ma miejsce podczas Mszy św. Po odczytaniu Ewangelii elekt zostaje przedstawiony zgromadzonym wiernym i odczytuje się papieskie pismo nominacyjne. Następnie główny szafarz święceń wygłasza homilię, w której wyjaśnia istotę urzędu biskupiego.
Po wysłuchaniu homilii elekt wyraża publicznie wolę wiernego wypełniania powierzanego mu posługiwania biskupiego. Następnie zgromadzeni modlą się za mającego przyjąć święcenia śpiewając litanię do wszystkich świętych. W czasie tego śpiewu elekt leży krzyżem. Po odśpiewaniu litanii ma miejsce istotny obrzęd święceń: główny szafarz święceń oraz inni obecni biskupi wkładają w milczeniu ręce na głowę elekta, po czym główny szafarz wygłasza modlitwę święceń. W jej trakcie diakoni trzymają nad głową elekta otwartą księgę Ewangelii.
Po modlitwie głowę nowo wyświęconego biskupa namaszcza się świętym krzyżmem, czyli olejem poświęconym w Wielki Czwartek i służącym do sprawowania czynności sakramentalnych. Obrzęd święceń kończy się przekazaniem księgi Ewangelii, nałożeniem pierścienia biskupiego i mitry oraz wręczeniem pastorału. Nowo wyświęcony biskup otrzymuje również pocałunek pokoju od głównego szafarza i wszystkich obecnych biskupów.
28 czerwca 2022 r. Ojciec Święty Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej przydzielając mu stolicę tytularną Furnos Minor.
Jako swoje zawołanie biskupie biskup nominat przyjął słowa "In unum congregare" (Zgromadzić w jedno). Dewiza ta została zaczerpnięta z Ewangelii według św. Jana 11, 51-52: „Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno”. Gromadzenie rozproszonych jest zadaniem każdego biskupa, który jak Chrystus ma wyruszać by odnajdywać zagubioną owcę i by rozproszonych łączyć w jednej wspólnocie Kościoła.