Eucharystia jest cudownym,
budzącym wdzięczne zdumienie,
ciągłym zniżaniem się Boga ku człowiekowi
- aż po kres wszelkich możliwości.
Jest nieustannym obdarzaniem ludzi
owocami paschalnych wydarzeń:
krzyżowej śmierci, zmartwychwstania
i wniebowstąpienia Jezusa.
Podczas nich Syn Boży
wyzwolił z niewoli grzechu
ludzką rzeczywistość,
dopuścił ją do udziału w chwale
swego Boskiego Majestatu.

Sprawowanie Eucharystii
jest odnawianiem Przymierza
zawartego przez Jezusa
między Bogiem a ludzkością.
Jest ofiarą Syna Bożego,
składającego się wciąż w ręce ludzi,
a zarazem ofiarą składaną Ojcu Niebieskiemu
wraz z Chrystusem - dla zbawiania świata -
przez tych wszystkich, którzy na Jego wzór
pozwalają przybić siebie do różnorakich krzyży - przez ludzi tworzących Jego Kościół.
W tym Mistycznym Jego Ciele,
którego Eucharystia
jest zwornikiem i źródłem,
dokonuje się nieustanne wynoszenie człowieka na wyżyny Boskości.

W tym sensie Eucharystia jest jednocześnie
ziemską i Boską rzeczywistością -
sprawiającą ponadczasowe jednoczenie się
Boga z człowiekiem;
a przez człowieka z całym stworzeniem,
łącznie z nieożywioną materią.

Zawarta w kielichu Krew Chrystusa,
a w hostii - Jego Ciało
ukazują ludziom
zdumiewający wymiar daru,
jaki Bóg ofiaruje każdemu z ludzi
i każdej cząstce materialnego bytu.
Stanowią przecudny zadatek i zaczyn
niewyobrażalnej i ostatecznej jedności z Nim
całej kosmicznej rzeczywistości.