Reklama

Wiara

4 czerwca

#LudzkieSerceBoga: Pojemność ludzkiego serca? Nieskończona!

Zrób sobie dzisiaj „rachunek sumienia” z dostrzegania nieskończonego majestatu Boga, który objawiał się w ostatnich godzinach/dniach w tobie i w ludziach obok ciebie. Ale nie po to, by się „zdołować” tym, jak często zdarza ci się go przeoczyć; lecz po to, by się nim – choćby i po fakcie – ucieszyć i zachwycić.

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

jorisvo/fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Biblia wielokrotnie opiewa majestat Boga. Majestat, czyli dostojeństwo, powagę, potęgę, okazałość, splendor, moc, chwałę i tak dalej. W litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa wołamy: Serce Jezusa, nieskończonego majestatu… Ponieważ zwykliśmy (całkowicie słusznie) myśleć i mówić o Zbawicielu w samych superlatywach, to wezwanie to nie robi na nas większego wrażenia, nie zdumiewa nas i nie zastanawia. Ot, jeszcze jeden, jak najbardziej „zasłużony” modlitewny „komplement” wobec Pana Jezusa. Tymczasem warto poświęcić mu chwilę i odrobinę więcej uwagi.

Co właściwie mówi to wezwanie? Mówi ni mniej ni więcej, że l u d z k i e serce Jezusa z Nazaretu mieści w sobie nieskończony (!) majestat Boga; a zatem, że nasze ograniczone człowieczeństwo (a ograniczenia te przeżywamy przecież wszyscy nieraz aż nadto boleśnie) może nie tylko doświadczać tego, co nieskończone (boskie) od zewnątrz, ale także od wewnątrz, niejako „mieszcząc” boskość w sobie. Przychodzą na myśl słowa, które wypowiada jedna z bohaterek „Opowieści z Narnii” w ostatniej części sagi: „W naszym świecie też była kiedyś stajenka, w której znajdowało się coś większego niż cały świat”. Rokrocznie wyśpiewujemy tę tajemnicę w czasie Bożego Narodzenia w tradycyjnej kolędzie: „Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony; ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony. Wzgardzony – okryty chwałą, śmiertelny – Król nad wiekami…” Paradoks, napięcie między małym i nieskończonym pogodzone zostają w ludzkim ciele Boga. Nieskończoność, której odtąd doświadczyć można w małości; która objawia się w małości, kruchości, egzystencjalnym ubóstwie człowieka. Doświadczenie to – dostępne „od zaraz” – jest nam ofiarowane w jedności z Wcielonym Synem Bożym, w którą wchodzimy i którą podtrzymujemy poprzez życie sakramentalne. Ono nie tylko budzi w nas jakieś dyspozycje moralne czy duchowe, ale przede wszystkim daje nam udział w nieskończonym życiu (a więc i majestacie) samego Boga.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Oczywiście na razie tego Bożego życia (i majestatu) doświadczamy w sobie na zasadzie „przedsmaku” (młodzież powiedziałaby może: „w wersji demo”), ponieważ w doczesności nasza percepcja jest ograniczona. Dlatego św. Paweł mówi, że „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1Kor 2,9). Nieskończoność Bożego życia wymyka się naszej wyobraźni, intelektowi, zmysłom, intuicji. Możemy jednak śledzić jej „przebłyski” w naszym życiu – wszędzie tam, gdzie w staraniu o to, co Dobre, Prawdziwe i Piękne przekraczamy (nieraz sami się dziwiąc powodzeniu w tym przekraczaniu) nasze najróżniejsze granice, wciąż przecież pozostając małymi i kruchymi ludźmi. I nie chodzi tu wcale jedynie o decyzje i czyny jawnie heroiczne, ale także o niezliczone momenty naszej najprostszej codzienności.

Wysławiając Serce Jezusa, nieskończonego majestatu, zaproszeni jesteśmy, by dostrzec i zachwycić się tym, że Bóg potrafi działać nie tylko mimo naszej małości, ale także wprost przez nią. Tu i teraz możemy powtórzyć za św. Teresą z Lisieux jej okrzyk radości: „Windą, która mnie uniesie aż do Nieba, są Twoje ramiona, O Jezu! A do tego nie potrzebuję wzrastać, przeciwnie, powinnam zostać małą, stawać się coraz mniejszą. O mój Boże, przewyższyłeś wszelkie moje oczekiwania!”

Podziel się cytatem

Reklama

Zrób sobie dzisiaj „rachunek sumienia” z dostrzegania nieskończonego majestatu Boga, który objawiał się w ostatnich godzinach/dniach w tobie i w ludziach obok ciebie. Ale nie po to, by się „zdołować” tym, jak często zdarza ci się go przeoczyć; lecz po to, by się nim – choćby i po fakcie – ucieszyć i zachwycić.

Reklama

Dzięki współpracy z Katolicką Rozgłośnią Radiową FIAT w Częstochowie rozważania są dostępne w wersji dźwiękowej.


Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-ludzkieserceboga-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/banerludzkieserceboga-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2023-06-03 21:00

Ocena: +55 -4

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#LudzkieSerceBoga: Potrzeba mało, a ty masz wszystko

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Karol Porwich/Niedziela

W ostatnich kilku odcinkach naszych czerwcowych rozważań dużo mówiliśmy o pojęciach i postawach. I choć do rozmyślania o tym wszystkim „prowokowało” nas Serce Jezusa, to można było pewnie odnieść wrażenie, że On sam trochę zniknął nam z oczu. Dziś zatem wracamy wprost do Niego, rozważając wezwanie: Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności…

Nie dziwi nas stwierdzenie, przypisujące Jezusowi posiadanie „wszystkich skarbów mądrości i umiejętności”. Przyzwyczajeni jesteśmy słusznie myśleć i mówić o Chrystusie z najwyższą czcią i podziwem, na jakie nas stać. Podobnie jak u początku naszych rozważań, potrzebujemy jednak przypomnieć sobie, że adorując Jego Serce, skupiamy się przede wszystkim na człowieczeństwie naszego Zbawiciela. Co to znaczy, że w ludzkim sercu Jezusa z Nazaretu „są wszystkie skarby mądrości i umiejętności”?

CZYTAJ DALEJ

Matka Boża Dobrej Rady

[ TEMATY ]

Matka Boża

pl.wikipedia.org

Matka Bożej Dobrej Rady. To tytuł nadany Najświętszej Maryi Pannie w celu podkreślenia Jej roli jako pośredniczki i wychowawczyni wypraszającej u Boga oświecenie w trudnych sytuacjach. Jej wspomnienie w kalendarzu katolickim przypada 26 kwietnia.

Podstawę kultu Matki Bożej Dobrej Rady stanowią teksty biblijne z ksiąg mądrościowych zastosowane do Najświętszej Maryi Panny, a także teologiczne uzasadnienia św. Augustyna, św. Anzelma z Canterbury i św. Bernarda z Clairvaux o Matce Bożej jako pośredniczce łask, zwłaszcza darów Ducha Świętego. Na początku naszego wieku papież Leon XIII włączył wezwanie „Matko Dobrej Rady” do Litanii Loretańskiej.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Pielgrzymka niepełnosprawnych

2024-04-26 08:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Archiwum prywatne

Duszpasterstwo Osób Niepełnosprawnych Archidiecezji Łódzkiej zorganizowało w dniach 23-24 kwietnia autokarową pielgrzymkę na Górę św. Anny. W Pielgrzymce uczestniczyły 54 osoby.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję