Dla procesów życiowych naszego organizmu niezbędne jest dostarczanie tlenu oraz eliminacja dwutlenku węgla, co określamy jako wymianę gazową. Układ oddechowy, który jest za to odpowiedzialny, pracuje automatycznie, ale różne czynniki (m.in. złe nawyki, schorzenia mięśni, kośćca, układu nerwowego) mogą jego naturalną samoregulację zaburzyć. Dziś przedstawię kilka krótkich i prostych testów z zakresu oddychania. Czy podczas wdechu wciągamy powietrze przez nos (jak przy wąchaniu kwiatka)? Czy faza wydechowa jest dłuższa od wdechowej? (Prawidłowo wdech należy wykonać w rytmie na: raz, dwa, a wydech w rytmie na - kontynuując liczenie - trzy, cztery, pięć; po wydechu następuje pauza trwająca przeciętnie kilka sekund). Tu warto przypomnieć o fizjologicznej - czyli prawidłowej - drodze przepływu powietrza oddechowego, które powinno przejść przez jamę nosową (wtedy jest ogrzewane, nawilżane i oczyszczane). Policzmy też liczbę oddechów na minutę (1 oddech = 1 wdech + 1 wydech; u dorosłego liczba ta wynosi 12-24). Stojąc przodem do dużego lustra, zaobserwujmy, które rejony klatki piersiowej poruszają się przy głębokim oddechu: górne?- źle!, dolne? - dobrze! brzuch uwypukla się przy wdechu, a zapada podczas wydechu? - doskonale! Teraz jeszcze jeden sprawdzian: najpierw głęboki wdech, następnie głęboki wydech, jeszcze raz nabrać jak najwięcej powietrza i teraz popatrzeć na zegar z sekundnikiem i policzyć, jak długo trwa powolne wypuszczanie powietrza przez ułożone jak do gwizdania usta. Ile czasu to zajęło? (Norma: przynajmniej 30-45 sekund). Jeśli wynik jest gorszy, to znak, że trzeba brać się do pracy! (Dosłownie i w przenośni - mała pojemność oddechowa wynika bowiem nie tylko z różnych schorzeń, ale najczęściej z braku odpowiedniej ilości wysiłku fizycznego). Można jeszcze zmierzyć centymetrem obwód klatki piersiowej na wysokości dolnego końca mostka - różnica między pomiarem na szczycie wdechu i podczas najgłębszego wydechu powinna wynieść u dorosłego 5-10 cm. A u Ciebie?
Jeszcze jedna ciekawostka biologiczna: porównaj swoją postawę (stojąc bokiem do lustra) przed i po głębokim wdechu: czy widzisz, że wdech powoduje, iż się prostujesz? (Klatka piersiowa jest „zawieszona” na kręgosłupie - gdy napełnia ją powietrze, staje się lżejsza, co odciąża kręgosłup; ponadto część mięśni oddechowych ma jednocześnie działanie prostujące kręgosłup).
Ależ skąd! Oczywiście, że lubię! Kocham przecież wszystkich ludzi. Rozumiem jednak, dlaczego padło takie pytanie. „Usprawiedliwię się” za chwilę. Wpierw powiem parę zdań o sobie.
Moje staroniemieckie imię oznacza osobę, która dokonuje wielkich i widocznych czynów gdzieś na północy (nord, czyli „północ” i beraht, czyli „błyszczący”, „jaśniejący”). W pewnym sensie byłem taką osobą. Żyłem na przełomie XI i XII wieku. Urodziłem się w Niemczech w bogatej i wpływowej rodzinie. Dzięki temu od dziecięcych lat obracałem się wśród elit (przebywałem m.in. na dworze cesarza Henryka V). Można powiedzieć, że zrobiłem kościelną karierę - byłem przecież arcybiskupem Moguncji.
Wcześniej, mając 35 lat, cudem uniknąłem śmierci od rażenia piorunem. Wydarzenie to zmieniło moje życie. Przemierzałem Europę, ewangelizując i wzywając do poprawy postępowania. Będąc człowiekiem wykształconym i jednocześnie mającym dar popularyzacji posiadanej wiedzy, potrafiłem szybko zgromadzić wokół siebie grono naśladowców. Umiałem zjednywać sobie ludzi dzięki wrodzonej inteligencji, kulturze osobistej oraz ujmującej osobowości. Wraz z moimi uczniami stworzyliśmy nowy zakon (norbertanie). Poświęciliśmy się bez reszty pracy apostolskiej nad poprawą obyczajów wśród kleru i świeckich.
Powrócę do pytania. Zapewne wielu tak właśnie myśli o mnie. Dzieje się tak, ponieważ jako arcybiskup sąsiadującej z wami metropolii rościłem sobie prawo do sprawowania władzy nad diecezjami w Polsce, które podlegały metropolii w Gnieźnie. Przyznaję, że nie było to zbyt mądre. Jako usprawiedliwienie mogę tylko dodać, że kierowała mną troska o dobro Kościoła powszechnego. Wtedy na Waszych ziemiach chrześcijaństwo jeszcze dobrze nie okrzepło. Bóg jednak wezwał mnie rychło do siebie, a Stolica Apostolska przywróciła bardzo szybko arcybiskupom gnieźnieńskim przysługujące im prawa. Wszystko więc dobrze się skończyło.
W sztuce przedstawia się mnie zwykle w stroju biskupim z krzyżem w dłoni. Moimi atrybutami są najczęściej anioł z mitrą i monstrancja.
Mógłbym jeszcze sporo o sobie powiedzieć, gdyż moje życie obfitowało w wiele wydarzeń. Patrząc jednak na nie z perspektywy tylu stuleci, chcę na koniec gorąco zachęcić wszystkich do realizowania Bożych zamysłów w swoim życiu. Proszę mi uwierzyć, że nawet najgorsze rzeczy Bóg jest w stanie przemienić w dobro. One też mają sens, choć my jeszcze tego nie widzimy z niskiego poziomu naszej ludzkiej egzystencji.
Abp Adrian Galbas w sali konferencyjnej Domu Arcybiskupów Warszawskich wręczył dekrety nowym proboszczom i administratorom parafii, którzy zastąpią kapłanów odchodzących na emeryturę. Księża obejmujący parafię po raz pierwszy rozpoczną posługę jako administratorzy – przez rok, z pełnią uprawnień przysługujących proboszczowi.
Ks. kanonik Henryk Adamczuk – dotychczasowy proboszcz parafii Świętej Rodziny w Kamionce, w dekanacie piaseczyńskim, przechodzi na emeryturę.
Około 30 tys. osób weźmie udział w spotkaniu „Jezus na stadionie Legii”, które pod hasłem „Świat rani, Bóg leczy” odbędzie się w sobotę w Warszawie. W programie konferencje, koncerty i modlitwa uwielbienia – przekazał PAP organizator wydarzenia ks. Rafał Jarosiewicz z Fundacji SMS z Nieba.
Spotkanie rekolekcyjne rozpocznie się o godz. 17.00. Punktem kulminacyjnym będzie msza św. o godz. 23.30 pod przewodnictwem metropolity warszawskiego arcybiskupa Adriana Galbasa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
