Przyszły kardynał urodził się 14 sierpnia 1926 w północnowłoskim miasteczku Novella di Valdagno na terenie diecezji Vicenza. Po nauce w seminarium w Vicenzy przyjął 26 czerwca 1949 święcenia kapłańskie, po czym pracował duszpastersko w swej diecezji. W latach 1957-59 kontynuował studia i pracował jako kapłan w Rzymie: na uniwersytetach papieskich - Gregoriańskim i Laterańskim oraz na państwowym. Jest specjalistą w zakresie katolickiej nauki społecznej i prawa kanonicznego.
Odbył też studia w Papieskiej Akademii Kościelnej, kształcącej dyplomatów watykańskich. Po jej ukończeniu wstąpił do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej i w latach 1960-68 pracował w nuncjaturach kolejno na Filipinach, w Hiszpanii i Portugalii. Po powrocie do Watykanu działał w latach 1969-74 w Sekretariacie Stanu m.in. jako kierownik Biura Informacji i Dokumentacji.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
17 stycznia 1976 Paweł VI mianował go pronuncjuszem apostolskim w Kenii, wynosząc jednocześnie do godności arcybiskupa tytularnego; sakrę nowy hierarcha przyjął z rąk ówczesnego sekretarza stanu kard. Jeana Villota 28 lutego tegoż roku. Podczas pobytu w Kenii abp Cacciavillan był również stałym obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy mających siedzibę w Nairobi instytucjach ONZ.
Reklama
9 maja 1981 Jan Paweł II przeniósł go na podobne stanowisko do Indii, a 30 kwietnia 1985, po nawiązaniu przez Stolicę Apostolską stosunków dyplomatycznych z Nepalem, został pierwszym pronuncjuszem w tym kraju (równolegle z placówką w Indiach). 13 czerwca 1990 Ojciec Święty mianował go pronuncjuszem apostolskim w Stanach Zjednoczonych, z czym łączy się także godność stałego obserwatora przy Organizacji Państw Amerykańskich i przedstawiciela Stolicy Apostolskiej w Światowym Stowarzyszeniu Prawników (obie te instytucje mają siedziby w Waszyngtonie).
5 listopada 1998 abp Cacciavillan powrócił do Watykanu, mianowany przez Ojca Świętego przewodniczącym Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej (APSA) Na konsystorzu 21 lutego 2001 św. Jan Paweł II mianował tego długoletniego dyplomatę i kurialistę kardynałem. 1 października 2002, po osiągnięciu weku emerytalnego, kard. Cacciavillan ustąpił z zajmowanego stanowiska. Uczestniczył jednak w konklawe, które 19 kwietnia 2005 wybrało kard. Josepha Ratzigera jako benedykta XVI na Stolicę Piotrową.
Po śmierci kardynała Agostino Cacciavillana Kolegium Kardynalskie liczy 212 członków, w tym 119 poniżej 80 roku życia – posiadających prawo udziału w ewentualnym konklawe.
W gronie 119 elektorów:
12 mianował Jan Paweł II
38 mianował Benedykt XVI
69 mianował papież Franciszek
W gronie 93 purpuratów, którzy mają ponad 80 lat i i mają prawa udziału w ewentualnym wyborze papieża
43 mianował Jan Paweł II
27 mianował Benedykt XVI
23 mianował papież Francisze
