Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Aleksander Markowski

Bądź na bieżąco!

Polskie kolędy... Najserdeczniej dziękuję Pani Elżbiecie Ostrowskiej z Warszawy - dyrektor Młodzieżowej Orkiestry Kameralnej „Divertimento” za płytę Noc Betlejemska z koncertu kolęd i poezji oraz Panu Eugeniuszowi Ziółkowskiemu z Kanady, członkowi chóru „Symfonia Choir of Hamilton”, prowadzonego przez Andrzeja Rozbickiego, za kasetę z koncertem polskich kolęd. Pozdrawiam „Divertimento” i „Symfonia Choir”. Dziękuję za wzruszenie.
W listopadzie zamieściłem w Niedzieli pieśń Ojczyzna moja, napisaną w więzieniu mokotowskim w Warszawie przez poetę, żołnierza wileńskiej AK Bohdana Rudnickiego i księdza, prof. muzyki, działacza harcerskiego w Wilnie, kapelana Komendy Głównej AK w Powstaniu Warszawskim - o. Tomasza Rostworowskiego. Dzisiaj - kolęda. Napisana przez ks. Rostworowskiego w mokotowskiej celi - Hej! Mokotów - kolęda! Jej tytuł pierwotny: Kolęda wczoraj, dziś, jutro. Ojciec Tomasz, skazany w 1950 r. na 12 lat więzienia, tworząc i śpiewając piosenki i kolędy, pomagał współwięźniom przetrwać trudny czas. Te pieśni i kolędy po latach ocalił od zapomnienia ks. Józef Wilczyński: wydał je w śpiewniku, utrwala śpiewem swoim i młodzieżowego gdańskiego chóru „Stella Maris”. Czy można było radować się Bożym Narodzeniem w celi więzienia? A przecież:

Zanucili nam Anieli,
Żeś jest, Dziecię, z nami w celi,
Tu - na słomie zmiętej...
Małe - uśmiechnięte...
Tam, gdzie smutek śmierci gości,
Ziarno życia i radości...
Tak. Bo „jeśli Bóg z nami, któż przeciw nam?”.

Serdecznie zapraszam wraz z proboszczem - ks. Krzysztofem Jacniackim na Wieczór poezji, muzyki i wspólnego śpiewania ocalonych od zapomnienia pieśni - dla uczczenia 142. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego i 60. rocznicy ostatniego rozkazu Komendanta Armii Krajowej - gen. Leopolda Okulickiego. Tytuł Wieczoru - Jeśli padam na kolana, to tylko przed Bogiem - słowa kpt. Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca”, twórcy Konspiracyjnego Wojska Polskiego. Spotkamy się w piątek 21 stycznia o godz. 17.00 w auli przy kościele Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, przy ul. Michałowskiego 28 a. Wstęp wolny. Śpiewniki w cenie 5 zł (decyzja wydawnictwa). Proszę przynieść śpiewniki z Wieczoru 46.

Hej! Mokotów - kolęda!

Kolęda powstała w komunistycznym więzieniu

Słowa: ks. Tomasz Rostworowski
melodia ludowa

1. Kiedy wigilijnej nocy,
Rytmem rozpacznej niemocy
Serce Twe się tłucze
Jak oddźwierne klucze,
Gwiezdny uśmiech w oknie błyska
I przez kraty się przeciska
Zabłąkana kolęda,
Z wspomnień tkana kolęda.

Dziecięcymi głosy
Kolęda popłynie,
Biały płat obrusa
Przy ciemnej choinie,
Nad pustym nakryciem
Schylona gromadka.
Przełam z nami, Dziecię,
Naszą część opłatka.
Przełam z nami, Dziecię,
Naszą część opłatka.

2. Dziś umilkło echo gromu
W katakumbach widma - domu...
Zdradnych barier brzęki,
Po nich szloch i jęki...
Tylko w oknie wciąż tak samo.
Ktoś zziębłymi usty: Mamo!
Hej! Mokotów - kolęda!
Rwana szlochem kolęda!

W dłonie Dzieciąteczka
Składamy w pokorze
Wyrok nasz od Ciebie,
Nie od ludzi, Boże.
I skarb nasz ubogi,
Co w bluzie szeleści.
Zapisana kartka
Cząstkę domu mieści...
Zapisana kartka
Cząstkę domu mieści...

3. Zanucili nam Anieli,
Żeś jest, Dziecię, z nami w celi,
Tu - na słomie zmiętej
Małe - uśmiechnięte...
Tam, gdzie smutek śmierci gości,
Ziarno życia i radości,
Uśmiechnięta kolęda,
Z marzeń spięta kolęda!

Błyska gwiazdka, błyska
Promykiem nadziei,
Świeci mej Ojczyźnie
Wśród mrocznej zawiei.
Znika czarnoskrzydły
Anioł - mieczem zbrojny,
Ludziom dobrej woli
Wieści sen spokojny.
Ludziom dobrej woli
Wieści sen spokojny.

Złóżmy hołd Dziecinie!
Złóżmy hołd Panience!
Wrócą nas rodzinie
Ich najświętsze ręce!
Modły z domu, z celi
Niechaj żłóbek oprzędą!
Niechaj je splotą Anieli
W jedną wspólną kolędę!
Niechaj je splotą Anieli
W jedną wspólną kolędę!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

Arkadiusz Bednarczyk

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Premiera hymnu tegorocznego spotkania młodych Lednica 2000 już za nami

2024-05-15 09:15

Mat. prasowy
/MK

[ TEMATY ]

o. Jan Góra

Lednica 2000

Mat. prasowy

XXVIII Ogólnopolskie Spotkanie Młodych Lednica 2000 zbliża się wielkimi krokami. Odbędzie się ono 1 czerwca 2024 r. na Polach Lednickich. Trwają przygotowania do tego corocznego wydarzenia.

LEDNICA 2000 to ogromne dzieło ewangelizacyjne, które pomaga młodym odkrywać wiarę na nowo i nawiązywać żywą relację z Chrystusem. Zainicjował je w 1997 roku, wraz ze świeckimi wolontariuszami, duszpasterz akademicki, dominikanin o. Jan W. Góra OP, zainspirowany nauczaniem św. Jana Pawła II, gromadząc młodych wokół symbolicznej Bramy Ryby odwołującej się do początków chrześcijaństwa. Co roku, w pierwszą sobotę czerwca na Polach Lednickich odbywa się Ogólnopolskie Spotkanie Młodych, które gromadzi dziesiątki tysięcy osób. Wiele z nich, zarażonych entuzjazmem wiary, dzięki Lednicy odmieniło swoje życie.

CZYTAJ DALEJ

Tydzień Laudato si’ w Polsce

2024-05-15 15:27

LSM Polska
/KAI

Łukasz Frasunkiewicz

“Tydzień Laudato si’” to inicjatywa watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, upamiętniająca opublikowanie encykliki Laudato si' Papieża Franciszka, a przede wszystkim - zaproszenie do wcielania jej przesłania w życie. Obchodzony w tym roku w dniach 19-26 maja pod hasłem “Ziarna nadziei” przypomina nam, że choć czasy, w których żyjemy naznaczone są głębokimi kryzysami, to jako chrześcijanie - pozostajemy ludźmi nadziei, co więcej możemy naszymi postawami i gestami tę nadzieję kultywować i dawać ją innym.

Przesłanie “Laudato si’” - dzisiaj jeszcze bardziej aktualne

CZYTAJ DALEJ

Reklama