Najpierw została odprawiona Msza św., którą celebrowali franciszkanie z Harmęż z asystentem wspólnoty FZŚ w Krakowie o. Łukaszem Stecem, o Robertem Millerem odpowiedzialnym za Młodzież Franciszkańską i sekretarzem krakowskiej prowincji franciszkanów w Krakowie o. Marianem Michasiowem.
– Adwent to czas przygotowania do narodzin Chrystusa i prostowania naszej drogi dla Jezusa w codzienności. Rozpoczynamy też drogę formacyjną, postulat w FZŚ. Cieszę się, że nie brakuje młodych ludzi, którzy pragną naśladować Chrystusa tak, jak to czynił nasz św. o. Franciszek z Asyżu – podkreślił asystent tutejszej wspólnoty o. Arkadiusz Bąk.
W kazaniu stwierdził, że jest to spotkanie z Miłością, w której nie ma lęku. – Droga ucznia Chrystusa, franciszkańska, jest tą drogą, w której Bóg wskazuje grzesznikowi kierunek. Dziesięć osób rozpoczyna drogę w FZŚ, w świecie, tam, gdzie żyją, pośród obowiązków, trudów i zmagania się. To nie znaczy, że będą mieć lepiej, może będzie jeszcze trudniej, bo życie św. Franciszka mocno było związane z krzyżem, cierpieniem, pokutą i wyrzeczeniem – dodał.
Po Eucharystii nowi tercjarze, przy płonącym paschale, odnowili przyrzeczenia chrzcielne, trzymając w rękach zapalone świecie. – Każde zaangażowanie w Kościele jest zakorzenione w sakramencie chrztu św. i jest wyrazem przynależności do Chrystusa – powiedział o. Łukasz Stec. Na koniec przełożona regionalna wspólnoty s. Jolanta Ulman pogratulowała młodym decyzji.
O duchowym życiu świeckich franciszkanów z s. Heleną Gniozdorz, tercjarką FZŚ, rozmawia ks. Tomasz Zmarzły
Ksiądz Tomasz Zmarzły: Czym jest Franciszkański Zakon Świeckich? Jaka jest jego historia?
Siostra Helena Gniozdorz: Franciszkański Zakon Świeckich to międzynarodowe stowarzyszenie, którego członkowie prowadzą życie apostolskie i zdążają do doskonałości chrześcijańskiej w duchu zakonu św. Franciszka. Jego początki sięgają roku 1221, kiedy św. Franciszek wychodząc naprzeciw potrzebom Kościoła i ludzi świeckich żyjących w rodzinach, zaproponował im nową formę życia ideałami Ewangelii, nazywając ich Braćmi i Siostrami od Pokuty. Pierwsze wspólnoty III Zakonu św. Franciszka na ziemiach polskich powstały w średniowieczu po przybyciu franciszkanów do Wrocławia i Krakowa. Rozwijające się dzieła apostolskie upadły w okresie międzywojennym lub zostały administracyjnie zlikwidowane w okresie okupacji hitlerowskiej i terroru stalinowskiego. Po II wojnie światowej, w okresie stalinizmu, nasza wspólnota nie mogła oficjalnie istnieć, lecz dzięki modlitwie tych, którzy ocaleli oraz wsparciu kapłanów przetrwała ten trudny okres. Odrodzenie, już jako Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, nastąpiło po II Soborze Watykańskim, na podstawie zatwierdzonej przez św. Pawła VI Reguły FZŚ. Franciszkański Zakon Świeckich rządzi się prawem powszechnym Kościoła i własnymi dokumentami: Regułą, Konstytucjami Generalnymi, Rytuałem i statutami.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? Dziś trudne pytanie, ale potrzebne.
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego.
Zgłębiając publikowane teksty kaznodziejskie o bł. Karolinie Kózce, można dojść do stwierdzenia, że niejednokrotnie głosiciele starali się w swoich kazaniach znaleźć klucz albo klucze w postaci słów, określeń, wyrażeń, które stawały się zwornikami w przybliżaniu postaci błogosławionej, jej życia i drogi do świętości. Niewątpliwie takimi słowami, wyrażeniami-kluczami opisującymi bł. Karolinę Kózkę są wielorakie tytuły, jakie ją charakteryzują.
Co znamienne, wiele z nich funkcjonowało już za życia bł. Karoliny
w świadomości jej współczesnych. Tytuły te bardziej odżyły w świadomości wiernych i zostały przekazane do współczesnych czasów jako „świadkowie” osobowości i świętości bł. Karoliny Kózki.
W publikowanych kazaniach bardzo często pojawiają się odniesienia do
świadków życia bł. Karoliny Kózki, którzy niejako na co dzień mieli możliwość obserwacji jej dążenia do świętości. Na tej kanwie pojawiły się bardzo
szybko określenia – wyrażenia, jak: „Gwiazda ludu”, „prawdziwy anioł”,
„najpobożniejsza dziewczyna w parafii”, „pierwsza dusza do nieba”, które
były odzwierciedleniem jej dobroci, pobożności, uczynności, dobrego serca
i otwartości na innych.
To przekonanie o świętości bł. Karoliny Kózki wyrażone tytułami z czasów jej współczesnych także znajduje wyraz w przepowiadaniu kaznodziejskim.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
