Papież Pius XII ogłosił 2 lutego 1947 r. Konstytucję apostolską Provida Mater Ecclesia (Troskliwa Matka Kościół), która uznawała możliwość praktykowania rad ewangelicznych w codziennym
życiu. Odtąd instytuty życia konsekrowanego zaczęły bujnie rozwijać się w Europie, potem na innych kontynentach.
Jednym z nich jest Instytut Życia Konsekrowanego Chrystusa Króla, założony przez sługę Bożego Giuseppe Lazzatiego - profesora literatury starochrześcijańskiej i rektora
Katolickiego Uniwersytetu w Mediolanie oraz pod ojcowską opieką bł. kard. Ildefonso Schustera - biskupa archidiecezji mediolańskiej, który dokonał również pierwszego zatwierdzenia Instytutu
w 1952 r. Od 1963 r. Instytut istnieje na prawie papieskim za aprobatą papieża Pawła VI.
Członkowie Instytutu pracują w różnych zawodach (np. jako katecheci), żyjąc w swoich środowiskach. Są osobami konsekrowanymi, oddanymi Bogu przez trzy śluby. Przez ślub czystości
jednoczą się z Chrystusem dziewiczym. Rezygnują z założenia rodziny, by być dyspozycyjnymi dla Boga i ludzi, by przez celibat podjęty dla królestwa Bożego miłować Boga
niepodzielnym sercem. Przez ślub ubóstwa jednoczą się z Chrystusem ubogim. Swoim życiem starają się świadczyć o prymacie wartości nadprzyrodzonych nad materialnymi. Przez ślub posłuszeństwa
jednoczą się z Chrystusem posłusznym Ojcu. Rozwijając własną odpowiedzialność i inicjatywę w wybieraniu dobra i czynieniu tego, czego chce Bóg, przyjmują pośrednictwo
Kościoła i Instytutu.
Członkowie Instytutu, choć żyją rozproszeni w różnych miejscach, tworzą autentyczną wspólnotę, zespoloną wzajemną więzią wynikającą ze ślubów i z charyzmatu
Instytutu. Wspólnie odbywają dni skupienia, rekolekcje, razem spędzają wakacje. Nie są wspólnotą zamieszkania, lecz wspólnotą duchową, wspólnotą modlącą się.
Sługa Boży (jego proces kanonizacyjny jest w toku) prof. Lazzatii wraz z grupą przyjaciół zapragnął, by Jezus Chrystus Król panował w każdej dziedzinie życia ludzkiego:
w rodzinach, w społeczeństwach, w państwach. Starał się to czynić na różne sposoby: angażując się w formację młodego pokolenia, wcielając Ewangelię w życie,
zakładając nowy Instytut. Instytut Chrystusa Króla jest poświęcony Chrystusowi - Królowi Wszechświata. Dlatego też kult Chrystusa Króla zajmuje naczelne miejsce w tym Instytucie. Kształtuje
on duchowość członków Instytutu, z niego wypływa ich działalność zawodowa, apostolska, polegająca na szerzeniu królestwa Chrystusa tam, gdzie członkowie Instytutu przebywają. Podstawą wszystkich
form istniejącego w Instytucie kultu Chrystusa Króla jest przede wszystkim okazywanie Bogu i ludziom miłości. Kultywowanie królestwa Chrystusowego jest odpowiedzią na miłość Chrystusa
do wszystkich ludzi.
Patronalne święto członkowie Instytutu obchodzą bardzo uroczyście. W ubiegłym roku po raz pierwszy w Polsce jeden z członków Instytutu (po 10 latach formacji) złożył
śluby wieczyste. W tym roku nowi członkowie złożą profesję czasową, a pozostali odnowią śluby czasowe. Liturgia uroczystości Chrystusa Króla rozpocznie się w przeddzień.
Instytut ma swoich członków na pięciu kontynentach. W Polsce jest obecny od 1994 r.
Adres kontaktowy: Instytut Świecki Chrystusa Króla, ul. Korowodu 20, 02-829 Warszawa.
Bliska jest nam Maryja Niepokalana, kochamy Ją jako Królową, jakże zachwycająca jest w dniu swego Wniebowzięcia. Ale najbardziej bliska, najbardziej człowiecza jest Maryja Bolesna. Dlaczego właśnie Ona?
Chyba dlatego, że żadna matka na ziemi nie przeżyła tyle i nie przecierpiała tyle, co Matka Zbawiciela. Jakże bolesnym echem odbiły się w Jej sercu prorocze słowa Symeona, wypowiedziane w świątyni jerozolimskiej w dniu ofiarowania Pana Jezusa: „A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” (por. Łk 2,35). Stąd jakże bardzo Maryja - jako Matka Boża Bolesna rozumie każdego człowieka, każdego cierpiącego, wszystkich, którzy jesteśmy Jej dziećmi.
Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]
2025-09-13 23:34
ks. Łukasz
Karol Porwich/Niedziela
W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.
W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji informuje:
Nad naszym bezpieczeństwem codziennie czuwają tysiące funkcjonariuszy służb, żołnierzy oraz pracowników różnych instytucji państwa. System bezpieczeństwa to także ostrzeganie Ciebie i Twoich bliskich przed różnego rodzaju zagrożeniami, czy to katastrofami naturalnymi, czy o innym charakterze. W tym celu istnieją alerty RCB oraz syreny alarmowe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.