Pod hasłem: Św. Stanisław w życiu Kościoła katolickiego w Polsce, odbyła się 10 kwietnia br. w Krakowie Na Skałce sesja naukowa, zorganizowana przez Katedrę Eklezjologii Papieskiej Akademii Teologicznej, Kustosza Relikwii św. Stanisława na Wawelu oraz Wyższe Seminarium Duchowne Ojców Paulinów. Miejscem obrad była aula wykładowa Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Paulinów Na Skałce. Mszy św. koncelebrowanej na otwarcie obrad w skałecznym kościele przewodniczył kard. Franciszek Macharski. On również dokonał otwarcia sesji oraz odsłonięcia obrazu św. Stanisława. Słowo wstępne wygłosił bp Tadeusz Pieronek, rektor PAT.
Wykłady głosili: prof. Jerzy Wojtczak (UW) - Niektóre problemy języka i stylu z "Życiorysu Większego" św. Stanisława pióra Wincentego z Kielczy, prof. Jerzy Wyrozumski (PAU) - Pomazaniec przeciw pomazańcowi, ks. prof. Jerzy Kopeć (KUL) - Pater Patriae w tekstach liturgii średniowiecznej, o. prof. Janusz Zbudniewek OSPPE (UKSW) - Św. Stanisław w dziejach Skałki, ks. prof. Jan Orzeszyna (PAT) - Św. Stanisław patronem ładu moralnego w skałecznych kazaniach kard. Stefana Wyszyńskiego, ks. inf. Michał Jagosz (Rzym) - Procesje ku czci św. Stanisława z Wawelu na Skałkę, o. dr hab. Andrzej Napiórkowski OSPPE (PAT) - Eklezjalne oddziaływanie św. Stanisława w świetle prawdy wiary communio sanctorum oraz ks. prof. Jan Dudziak (Tarnów) - Kanoniczny rozwój praktyki wynoszenia kandydatów do chwały ołtarzy przed kanonizacją św. Stanisława. Uczestnicy sesji odwiedzili katedrę wawelską, gdzie modlitwę przy konfesji św. Stanisława poprowadził ks. inf. Janusz Bielański, kustosz relikwii męczeńskiego Biskupa.
Nie jest rzeczą możliwą, aby omówić poszczególne referaty. Do tematu będziemy wracać w następnych numerach Niedzieli, aby pokazać znaczenie postaci św. Stanisława dla Kościoła w Polsce. Już papież Innocenty IV w bulli kanonizacyjnej napisał, że od samego początku Biskup Stanisław całym sercem poświęcił się czuwaniu nad swoją owczarnią, każdego podnosił na duchu, był jak matka zarówno dla upadających, jak i dla postępujących w dobru. Papież Innocenty IV podkreśla, że Biskup Stanisław poniósł śmierć w obronie swoich wiernych, a konflikt z królem był sporem duszpasterza z władcą. Od siebie mogę dodać, że gdyby Biskup nie potępił postępowania króla, można by było mówić o sojuszu ołtarza z tronem. Ale czy byłby wówczas Biskup Stanisław na ołtarzach? Czy stałby się wzorem dla polskiej hierarchii?