1. Mszą św. in Cena Domini (Wieczernika) rozpoczyna się jutro po południu Triduum Paschalne, główna część całego roku liturgicznego. W tych dniach Kościół trwa w milczącym skupieniu, modli się oraz rozważa tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Pana.
Uczestnicząc w obrzędach Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku i czuwania paschalnego, przypomnimy ostatnie godziny ziemskiego życia Jezusa, na którego końcu lśni światło Zmartwychwstania.
W odczytanej przed chwilą pieśni usłyszeliśmy, że Chrystus "uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył" (Flp 2, 8-9). Słowa te streszczają tajemniczy plan Boży, który będziemy przeżywać na nowo w najbliższych dniach, tajemnicy, która nadaje sens i jest wypełnieniem historii ludzkiej.

2. Podczas gdy Msza Krzyżma św., którą odprawia się zazwyczaj w Wielki Czwartek rano, kładzie szczególny nacisk na kapłaństwo służebne (sakramentalne), obrzędy Mszy św. in Cena Domini stanowią przynaglające zaproszenie do rozważania Eucharystii, centralnej tajemnicy wiary i życia chrześcijańskiego. Właśnie po to, aby podkreślić znaczenie tego sakramentu, pragnąłem napisać encyklikę Ecclesia de Eucharistia, którą podczas Mszy in Cena Domini z radością podpiszę. W tekście tym zamierzam przekazać każdemu wierzącemu organiczną refleksję nad Ofiarą eucharystyczną, w której zawiera się całe duchowe dobro Kościoła.
Wraz z Eucharystią w Wieczerniku Pan ustanowił kapłaństwo służebne, aby kontynuowało w ciągu wieków Jego jedyną Ofiarę: "To czyńcie na moją pamiątkę" (Łk 22, 19). Pozostawił nam też nowe przykazanie miłości braterskiej. Umywając nogi, nauczył uczniów, że miłość musi przekładać się na pokorną i bezinteresowną służbę bliźniemu.

3. W Wielki Piątek, dzień pokuty i postu, będziemy wspominać mękę i śmierć Jezusa, pochłonięci adoracją Krzyża. Ecce lignum Crucis, in quo salus mundi pependit - oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Na Kalwarii Syn Boży wziął na siebie nasze grzechy, oddając się Ojcu jako ofiara zadośćuczynienia. Z Krzyża, źródła naszego zbawienia, wypływa nowe życie dzieci Bożych.
Po dramacie Piątku następuje cisza Wielkiej Soboty, dnia brzemiennego w oczekiwanie i nadzieję. Wraz z Maryją wspólnota chrześcijańska czuwa na modlitwie u grobu, czekając, aż wypełni się chwalebne wydarzenie Zmartwychwstania.
W Świętą Noc Paschy wszystko odnawia się w zmartwychwstałym Chrystusie. Ze wszystkich zakątków ziemi wzniesie się do nieba śpiew Gloria i Alleluja, światło zaś przeszyje mroki nocy. W Niedzielę Paschalną radować się będziemy wraz ze Zmartwychwstałym, przyjmując od Niego życzenia pokoju.

4. Przygotujmy się, Drodzy Bracia i Siostry, by godnie obchodzić te święte dni i rozważać wspaniałe dzieło, jakiego Bóg dokonał w poniżeniu i wywyższeniu Chrystusa (por. Flp 2, 6-11).
Pamięć o tej centralnej tajemnicy wiary pociąga za sobą obowiązek jej aktualizacji w konkretnej rzeczywistości naszego istnienia. Oznacza przyznanie, że męka Chrystusa trwa nadal w dramatycznych wydarzeniach, jakie - niestety - również w tym czasie trapią wielu mężczyzn i wiele kobiet we wszystkich stronach świata.
Tajemnica Krzyża i Zmartwychwstania upewnia nas jednak, że ostatnie słowo w ludzkich sprawach nie należy do nienawiści, przemocy, krwi i śmierci. To Chrystus jest ostatecznym zwycięstwem i od Niego powinniśmy wychodzić, jeśli chcemy zbudować dla wszystkich przyszłość prawdziwego pokoju, sprawiedliwości i solidarności.
Niech Maryja Panna, głęboko współuczestnicząca w planach zbawienia, towarzyszy nam na drodze męki i krzyża, aż do pustego grobu, na spotkanie Jej zmartwychwstałego Boskiego Syna. Pozwalając się Jej prowadzić, wejdźmy w duchowy klimat Świętego Triduum.
Z tymi uczuciami życzę wszystkim z całego serca spokojnej i świętej Wielkanocy.

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE