Ks. Bignami: papież wezwał młodych do bycia ziarnem nadziei w świecie pracy
„Młodzi tworzący Projekt Policoro otrzymali od Papieża przesłanie nadziei, niemalże «inwestyturę», wezwanie do bycia zwiastunami lepszej przyszłości” – tak podsumował spotkanie z Franciszkiem grupy stu przedstawicieli środowiska z okazji 25-lecia działalności ks. Bruno Bignami. Pełni on funkcję dyrektora Krajowego biura ds. problemów społecznych i pracy Konferencji Episkopatu Włoch.
Krzysztof Ołdakowski SJ /vaticannews.va /Watykan (KAI)
Podczas przedwczorajszej audiencji dla tego stowarzyszenia Papież wystosował mocny apel o podjęcie walki z bezrobociem tym kraju. Projekt Policoro powstał po kongresie kościelnym w Palermo w 1995 roku jako owoc intuicji ks. Maria Opertiego z Turynu, który potrafił zgromadzić wokół tej inicjatywy najlepsze energie Kościoła w południowych Włoszech. W ciągu minionych lat projekt rozrósł się, docierając do około 130 diecezji, z prawie 180 animatorami wspólnotowymi i wsparciem wielu stowarzyszeń.
W ciągu 25 lat działalności zrodziło się ponad czterysta „konkretnych pomysłów”: przedsiębiorstw, spółdzielni, działalności handlowych, często zrodzonych w kontekstach naznaczonych kryzysem gospodarczym, które rozpoczęły działalność dzięki narzędziu „niskich kredytów”.
Przedstawiciel włoskiego episkopatu zauważa, że refleksja Franciszka była skupiona na temacie pracy, nadziei, godności oraz zaangażowania. Istnieje spore niebezpieczeństwo, że podczas kryzysu takiego jak pandemia problem pracy zostanie zmarginalizowany.
Ojciec Święty podczas audiencji zwrócił uwagę na potrzebę otwierania szans dla młodych ludzi i dla terenów określanych jako peryferie, pozostających na marginesie, a przez to narażonych na ryzyko ciągłej ucieczki młodzieży do innych miejscowości oraz krajów. Franciszek zachęcił do kochania ziemi swojego urodzenia oraz oddania jej swoich sił i zapału twórczego.
25 lat historii projektu ukazuje szczególnie zdaniem ks. Bignamiego dwie ważne rzeczy. „Pierwszą jest problem kultury. Aby mogła istnieć praca, musi istnieć kultura przedsiębiorczości, kultura angażowania się, kultura «co mogę zrobić», a nie tylko czekania na to, co otrzymamy od innych. Jest to element, nad którym bardzo dużo pracujemy. Innym aspektem, który jest typowy dla Projektu Policoro i który powinien być podjęty na nowo i rozważony w przyszłości to temat społeczności – zauważył ks. Bignami. - Zdajemy sobie sprawę, że doświadczenia zawodowe rodzą się i rozkwitają w społecznościach ludzi, którzy planują dla danego terytorium, nigdy nie jest to geniusz czy superbohater, który oferuje pracę, ale zawsze jest to społeczność, która wie, jak zaproponować coś nowego, innego lub związanego z tymi, którzy tam mieszkają i w ten sposób rodzi się coś pięknego. Tak więc wydaje mi się, że te dwie rzeczy są trochę «pomiędzy punktami centralnymi Projektu» i wydaje mi się, że na nich opiera się również perspektywa przyszłości”.
W czasie epidemii liczba osób bez pracy wzrosła do ok. 1,5 mln, czyli o 60 proc. w porównaniu z IV kwartałem 2019 roku - wynika z badania "Diagnoza plus " przeprowadzonego przez ekspertów z Uniwersytetu Warszawskiego, ośrodka GRAPE oraz Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych.
Jak twierdzą autorzy badania, dane przekazywane z urzędów pracy nie obrazują w pełni sytuacji na rynku. Przypominają, że zgodnie z oficjalnymi statystykami UP liczba zarejestrowanych bezrobotnych w kwietniu 2020 r. wzrosła o 14,9 proc. w porównaniu do IV kwartału 2019 r., a w rejestrach jest zgłoszonych obecnie 966 tys. osób.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Na największy lipcowy odpust maryjny na Jasnej Górze podążają już pierwsze w tym roku duże diecezjalne pielgrzymki piesze - pątnicy z archidiecezji przemyskiej i poznańskiej. To na obchodzone 16 lipca święto Matki Bożej z Góry Karmel, zwanej Szkaplerzną. Przypomina ono, że ufność pokładana w Maryi nigdy nie zawodzi.
- To pielgrzymowanie cieszy. Idąc w duchu Roku Jubileuszowego, niosąc orędzie nadziei, sami są znakiem nadziei i dają świadectwo, że Bóg jest, że troszczy się o człowieka. Niosą także nadzieję wszystkim tym, którzy tę nadzieję w różnych okolicznościach tracą - mówi kustosz Jasnej Góry o. Waldemar Pastusiak i zaprasza na jasnogórskie świętowanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
