1. Jutro rozpoczyna się Triduum Paschalne, w którym przeżywamy centralne wydarzenie naszego zbawienia. Będą to dni intensywniejszej modlitwy i medytacji, w których będziemy rozważać, dzięki wymownym obrzędom Wielkiego Tygodnia, mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. W Misterium Paschalnym znajdujemy sens i wypełnienie ludzkiej historii. " Dlatego Wielkanoc - podkreśla Katechizm Kościoła Katolickiego - nie jest po prostu jednym ze świąt, ale jest ´Świętem świąt´, ´Uroczystością uroczystości´, tak jak Eucharystia jest Sakramentem sakramentów. ( ...) Św. Atanazy nazywa Wielkanoc ´Wielką Niedzielą´, podobnie jak - nie tylko na Wschodzie - poprzedzający ją tydzień nazywany jest ´Wielkim Tygodniem´. Tajemnica Zmartwychwstania, w której Chrystus unicestwił śmierć, przenika swoją potężną mocą nasz stary czas, aż wszystko zostanie Mu poddane" (KKK 1169).
2. Jutro, w Wielki Czwartek, będziemy kontemplować w wigilię Męki Chrystusa, który dał Kościołowi siebie samego, ustanowił kapłaństwo służebne i dał swoim uczniom nowe przykazanie, przykazanie miłości. W sakramencie Eucharystii chciał pozostać z nami, stając się naszym pokarmem zbawienia. Po wymownej Mszy św. "Cena Domini" będziemy czuwać na modlitwie wraz z Panem, posłuszni pragnieniu, jakie wyraził On wobec Apostołów w Ogrodzie Oliwnym: "Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną" (Mt 26, 38).
W Wielki Piątek prześledzimy tragiczny przebieg męki Odkupiciela, aż po ukrzyżowanie na Golgocie. Adoracja Krzyża pozwoli nam jeszcze głębiej pojąć nieskończone miłosierdzie Boga. Przechodząc świadomie ten ogromny ból, Jednorodzony Syn Ojca stał się ostateczną zapowiedzią zbawienia ludzkości. Trudna jest droga Krzyża! Jednakże tylko w niej powierzone jest nam Misterium śmierci, która daje życie.
Klimat skupienia i milczenia Wielkiej Soboty pozwala nam oczekiwać, modląc się z Maryją, na radosne Zmartwychwstanie, kosztując już najgłębszej radości. W Wigilię Paschalną na śpiew Chwała zostanie objawiony blask naszego przeznaczenia: formować nową ludzkość, odkupioną przez Chrystusa zmarłego i zmartwychwstałego dla nas. Gdy w dzień Paschy w kościołach, w każdym zakątku świata, śpiewa się Dux vitae mortuus regnat vivus - Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy (Sekwencja), będziemy mogli zrozumieć i pokochać jeszcze bardziej Krzyż Chrystusa, na którym zwyciężył On na zawsze grzech i śmierć!
3. W czasie Triduum Paschalnego skierujemy wzrok w głębszy jeszcze sposób na Oblicze Chrystusa. Jest to Oblicze cierpiące i konające, które pomaga nam lepiej zrozumieć dramatyczność wydarzeń i sytuacji, które również w tych dniach nękają ludzkość, Oblicze promieniujące światłem, które otwiera przed naszą egzystencją odnowioną nadzieję. W liście apostolskim Novo millennio ineunte pisałem: "W dwa tysiące lat po tych wydarzeniach Kościół przeżywa je tak, jak gdyby dokonały się dzisiaj. Jako Oblubienica Chrystusa kontempluje w Jego Obliczu swój skarb i swoją radość. Dulcis Iesu memoria, dans vera cordis gaudia: Jakże słodko jest wspominać Jezusa, źródło prawdziwej radości serca!" (TMI 28).
W Getsemani będziemy odczuwać szczególny związek z tymi, którzy przeżywają ciężar boleści i osamotnienia. Medytując proces, któremu został poddany Jezus, będziemy pamiętać o tych, którzy są prześladowani z powodu ich wiary i z powodu niesprawiedliwości. Towarzysząc Jezusowi na Kalwarię, przez Drogę Krzyżową, zaniesiemy naszą ufną modlitwę za tych, którzy cierpią na ciele i w duchu ciężar zła i grzechu. W szczytowej godzinie Ofiary Syna Bożego złożymy z ufnością u stóp
Krzyża gorące pragnienie, które jest w sercach wszystkich - pragnienie pokoju.
Najświętsza Maryja Panna, która wiernie szła ze swoim Synem aż pod Krzyż, zaprowadzi nas, gdy będziemy razem z Nią wpatrywać się w cierpiące Oblicze Chrystusa, do światła i radości, które emanują z jaśniejącego Oblicza Zmartwychwstałego.
Oto moje życzenie: Niech to Triduum będzie prawdziwie Święte, abyśmy przeżywali Paschę w szczęściu i radości!

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE