Reklama

Ingres bp. Mariana Rojka do konkatedry lubaczowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W niedzielne popołudnie, 12 sierpnia br., w lubaczowskiej konkatedrze przeżyliśmy podniosłą uroczystość - ingres nowego Pasterza diecezji zamojsko-lubaczowskiej bp. Mariana Rojka. Procesyjnie wszedł do swojej świątyni wraz z liczną grupą kapłanów, z biskupami; Marianem Buczkiem - ordynariuszem diecezji charkowsko-zaporoskiej, Leonem Małym - biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej, Mariuszem Leszczyńskim - biskupem pomocniczym diecezji zamojsko-lubaczowskiej, przy śpiewie wiernych pieśni: „Bądź pozdrowiony Gościu nasz”. Gospodarz świątyni, dziekan lubaczowski ks. kan. Andrzej Stopyra podał Biskupowi do ucałowania relikwie bł. Jakuba Strzemię, patrona tego kościoła i kapituły konkatedralnej. W imieniu kapłanów i ludu Bożego nowego Pasterza na ziemi lubaczowskiej powitał bp Mariusz Leszczyński. Przedstawił mu oraz wiernym kilka faktów z historii miasta i kościoła. Lubaczów to jeden z najstarszych grodów na pograniczu polsko-ruskim, od końca XI wieku w obrębie księstwa przemyskiego. W XIV wieku otrzymał prawa miejskie, włączony w XV wieku wraz z ziemią bełską do Korony. Pierwszy kościół pw. Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika istniał już w połowie XIV wieku, a parafia należała do diecezji przemyskiej aż do 1787 r., kiedy to została włączona do archidiecezji lwowskiej. W latach 1946-1992 Lubaczów był stolicą Administratury Apostolskiej części archidiecezji lwowskiej, która po II wojnie znalazła się w nowych granicach Polski, a która dla władz państwowych nazwana została archidiecezją w Lubaczowie. Tutaj od 13 sierpnia 1946 r. zamieszkał abp Eugeniusz Baziak, metropolita lwowski. Po jego śmierci w 1962 r. administratorami apostolskim byli biskupi: Jan Nowicki, Marian Rechowicz, Marian Jaworski i na krótko inni kapłani. 25 marca 1992 r. Archidiecezja w Lubaczowie weszła w skład nowo utworzonej diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Jej biskupami ordynariuszami byli: Jan Śrutwa i Wacław Depo. Kościół pw. św. Stanisława BM do 1992 r. był prokatedrą, obecnie jest sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, natomiast świątynia, w której odbywa się ingres, została poświęcona przez papieża Jana Pawła II 2 czerwca 1991 r., podczas jego wizyty w Lubaczowie. W mieście jest drugi kościół parafialny pw. św. Karola Boromeuszka, wzniesiony jako wotum dziękczynienia za pobyt Ojca Świętego w Lubaczowie. Biskup Mariusz podał także skrócony życiorys nowego Pasterza.
W imieniu władz samorządowych województwa, powiatu i miasta życzenia nowemu Pasterzowi diecezji przekazał marszałek województwa podkarpackiego Mirosław Karapyta, a po nim dzieci. Radość z przybycia do Lubaczowa Biskupa w imieniu stowarzyszeń i ruchów katolickich oraz wspólnoty konkatedralnej wyraził prezes KIK Jerzy Czekalski, który stwierdził, że „kontakt z Biskupem jest tym kluczem i kodem do naszych serc”, a których była mowa podczas ingresu w Zamościu. Życzył: „Niech macierzyńskie oczy Maryi z jej obrazu Matki Bożej Łaskawej - jak powiedział bł. Jan Paweł II w Lubaczowie w 1991 r. - „«nadal patrzą na całą naszą teraźniejszość i przyszłość» i obejmą głębią swego spojrzenia naszego Pasterza”. A potem z kwiatami i życzeniami wierszem i literackim słowem do Biskupa ustawiła się długa kolejka delegacji poszczególnych parafii i organizacji społecznych. Wzruszony Pasterz im błogosławił i rozdawał pamiątkowe obrazki.
Na rozpoczęcie Najświętszej Ofiary sprawowanej przez nowego ordynariusza bp. Mariana Rojka lubaczowski chór „Canzone”, pod kierunkiem Andrzeja Kindrata, zaśpiewał „Gaude Mater Poloniae”. Nawiązując do słów czytanej Ewangelii w homilii Pasterz diecezji rozważył istotny problem słuchania. Jak stwierdził: „Trzeba słuchać, aby się czegoś nauczyć. Trzeba otworzyć się na to, co przekazuje nam Jezus”. Podał różne rodzaje ludzkiego słuchania. Brak jest dialogu, a swój punkt widzenia uznajemy za najważniejszy, uważamy się za ekspertów w danym temacie. Z góry krytykujemy innych, nie wierząc, że zależy im na naszym dobru i szczęściu, a jesteśmy przekonani, że chcą nas oszukać, okłamać. Nie słuchając ludzi, nie słuchamy Pana Boga, lekceważymy Boże przykazania. Dlatego rodzice swoje dzieci, nauczyciele swoich uczniów, kapłani swoich wiernych powinni nauczyć gotowości i umiejętności słuchania. Winni tego samego wymagać od siebie. Winniśmy zatem słuchać Pana Boga. Otwierać się i karmić Bożym słowem. Nie stawiać oporu Bożej łasce. Pod koniec homilii prosił Pana o przemianę oblicza tej lubaczowskiej ziemi, tych ludzi, którzy tu żyją, pracują i uświęcają się, aby więcej słuchali i kochali Jezusa. Uczyli się - na wzór Bożej Matki - zasłuchania w Boże słowo. Wsparci opieką Matki Bożej Łaskawej kapłani z większą gorliwością głosili Jezusa Chrystusa, który jest Chlebem Życia, na doczesność, a przede wszystkim na wieczność.
Pod koniec Eucharystii zapewnienie o wsparciu nowego Pasterza diecezji złożył ordynariusz diecezji charkowsko-zaporoskiej bp Marian Buczek. „Znamy się z bp. Marianem z Seminarium w Przemyślu. Nie spodziewaliśmy się, że będziemy biskupami. On w diecezji, z której pochodzę. Ziemia lubaczowska w ostatnich latach wydała obecnego metropolitę lwowskiego abp. Mieczysława Mokrzyckiego, mnie i bp Mariusza Leszczyńskiego. Masz więc wsparcie w braciach w biskupstwie. Cieszę się, że mam na imię Marian. A biskup Marian w Lubaczowie to ktoś. Bp Marian Rechowicz rozpoczął budowę tej konkatedry, a ukończył ją bp Marian Jaworski, obecny kardynał. Zapisali się tutaj pięknie i ludzie ich wspominają. Przyjechałem na ingres i dowiedziałem się w Cieszanowie i Lubaczowie, że będzie nasz Biskup Marian”. Za tę wypowiedź wierni nagrodzili go oklaskami.
Wierni odśpiewali: „Ciebie Boga wysławiamy”, a biskupi udzielili pasterskiego błogosławieństwa. Po zakończonej Eucharystii biskupi z kapłanami przeszli do sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, gdzie nowy Pasterz diecezji zamojsko-lubaczowskiej słowami św. abp. Józefa Bilczewskiego modlił się przed jej cudownym wizerunkiem. Zawierzył Jej swoje posługiwanie w tej diecezji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Za nami doroczna pielgrzymka Przyjaciół Paradyża

2024-05-05 19:17

[ TEMATY ]

Przyjaciele Paradyża

Wyższe Seminarium Duchowne w Paradyżu

Karolina Krasowska

Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego

Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego

Modlą się o nowe powołania i za powołanych, a także wspierają kleryków przygotowujących się do kapłaństwa. Dziś przybyli do Wyższego Seminarium Diecezjalnego na doroczną pielgrzymkę.

5 maja odbyła się diecezjalna pielgrzymka „Przyjaciół Paradyża" do Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Powołań Kapłańskich w Paradyżu. Spotkanie rozpoczęło się od Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP i konferencji rektora diecezjalnego seminarium ks. Mariusza Jagielskiego. Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. – Gromadzimy się przed obliczem Matki Bożej Paradyskiej jako rodzina Przyjaciół Paradyża w klimacie spokoju, wyciszenia, refleksji i modlitwy, ale przede wszystkim w klimacie ofiarowanej miłości, o której tak dużo usłyszeliśmy dzisiaj w słowie Bożym – mówił na początku homilii pasterz diecezji. – Dziękuję wam za pełną ofiary obecność i za to całoroczne towarzyszenie naszym alumnom, kapłanom i tym wszystkim wołającym o rozeznanie drogi życiowej, dla tych, którzy w tym roku podejmą tę decyzję. Nasza modlitwa podczas Eucharystii jest źródłem i znakiem pewności, że jesteśmy we właściwym miejscu, bowiem Pan Jezus jest z nami i gwarantuje owocność tego spotkania swoim słowem, mówiąc „bo, gdzie są zebrani dwaj lub trzej w Imię Moje, tam Jestem pośród nich”.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Życie bez łaski to życie bez radości

2024-05-05 19:16

Marzena Cyfert

Suma odpustowa ku czci Matki Bożej Łaskawej Patronki i Opiekunki Małżeństwa i Rodzin.

Suma odpustowa ku czci Matki Bożej Łaskawej Patronki i Opiekunki Małżeństwa i Rodzin.

W kościele św. Karola Boromeusza przeżywano odpust ku czci Matki Bożej Łaskawej Patronki i Opiekunki Małżeństwa i Rodzin. Tym samym rozpoczęło się przygotowanie do jubileuszu 30. rocznicy koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Łaskawej.

Eucharystii przewodniczył bp Maciej Małyga, który udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję