Reklama

Gwiazdy w Górecku świecą jaśniej...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słowa te głośno wypowiedział Łukasz Golec, lider zespołu „Golec uOrkiestra”, podczas wieczornego koncertu w 2004 r., ze sceny góreckiego amfiteatru.
W pierwszą niedzielę sierpnia br., po raz trzeci zabrzmi muzyka naszego ulubionego zespołu, w harmonii ze śpiewem tutejszych ptaków, szumem wiekowych dębów i lasów, szemrzącymi strumykami wraz z pieśnią maryjną i wzruszającą piosenką o ziemskiej matce. W lutym br. ks. Tadeusz Sochan spotkał się z artystami w Biłgoraju z okazji charytatywnego koncertu na rzecz budowy pomnika - kościoła bł. Jana Pawła II i przypomniał to głośne zawołanie Łukasza, że „gwiazdy w Górecku świecą jaśniej”, prosząc jednocześnie o słowa świątecznych pozdrowień dla Czytelników „Niedzieli Zamojsko-Lubaczowskiej”.

ŁUKASZ GOLEC: - W tym roku góreckie gwiazdy będą jaśniejsze, ponieważ koncert nasz odbędzie się jeszcze później, niż przed laty. Na roztoczańskiej ziemi występowaliśmy już wielokrotnie, podziwiamy jej piękno i porównujemy z pięknem gór, gdzie mieszkamy na co dzień. Całe Roztocze jaśnieje swoim pięknem. W tym zakątku naszej ojczyzny, można wielbić potęgę naszego Stwórcy i mądrość św. Franciszka z Asyżu. Zawsze doznajemy tu wiele ciepła, serdeczności i gościnności. Tu czujemy się rodzinnie i przyjacielsko. Z wielką radością przyjeżdżamy tutaj na koncerty.

KS. TADEUSZ SOCHAN: - W pięknie przyrody odbija się piękno Boga, przyroda kształtuje także człowieka. Paweł, skomentuj to zdanie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

PAWEŁ GOLEC: - Norwid napisał: „piękno kształtem jest miłości”. Miłość, Piękno, Dobro, Prawda, to atrybuty samego Boga, które trzeba starać się odkrywać w człowieku i przyrodzie. Trzeba nam uczyć się pietyzmu do tych wartości. Tyle w świecie jest piękna! A ludzie niejednokrotnie patrzą przez zaciemnione okulary i nie widzą Słońca. Trzeba nam lecieć ku Słońcu, aby dotknąć też nieba.

KS. T. S.: - Znowu wrócę do gwiazd, które także w Waszym życiu świecą jaśniej. Jak czujecie się w roli gwiazd?

ŁUKASZ GOLEC: - Nie lubimy, gdy mówi się o nas „gwiazdy”. Jesteśmy normalną rodziną. Wszystko, co osiągnęliśmy, zawdzięczamy rodzinie i ciężkiej pracy. Jesteśmy zwykłymi ludźmi, może tylko bardziej rozpoznawalnymi na ulicy. Cieszymy się, kiedy sprawiamy ludziom radość, a pełne widzów sale czy place w czasie naszych koncertów, świadczą, że to, co wybraliśmy w naszym życiu, jest słuszne.

Reklama

KS. T. S.: - Jest więc szczęście, dla którego warto się trudzić!

PAWEŁ GOLEC: - Jeden z polskich filozofów powiedział, że nie ma pełnego szczęścia, są tylko szczęśliwe chwile. Myśl ta zawiera wiele prawdy. Oprócz tego, co robimy, naszym szczęściem są nasze rodziny, nasze dzieci, bo nie ma prawdziwego szczęścia bez rodziny. Dom bez rodziny, to jak ciało bez duszy. Gdybyśmy postawili wszystko na karierę muzyczną, gdybyśmy nasze życie ograniczyli do koncertów, nagrywania płyt, pisania muzyki, jestem pewien, że przyniosłoby to zmęczenie, a w końcu pustkę. Nawet nasza muzyka by umierała. Przecież ona rodzi się w człowieku. A gdy człowiek jest pusty…?

KS. T. S.: - Wkrótce Wielkanoc, największe święto chrześcijan. Jak będziecie je przeżywali?

ŁUKASZ GOLEC: - Nie wyobrażamy sobie świąt poza domem. Na te wielkie dni nie przyjmujemy żadnych koncertów. Obowiązkowo uczestniczymy w nabożeństwach Triduum Paschalnego, święceniu pokarmów z dziećmi, potem Rezurekcja i wspaniałe śniadanie wielkanocne w gronie rodziny. Od rodziców nauczyliśmy się wiary w Boga, szacunku dla drugiego człowieka, żyć w prawdzie i cenić honor. Wszystko, co ważne, piękne i dobre, zaczęło się w rodzinnym domu, w Milówce, a dziś także rodzi się w naszych domach, i mamy nadzieję, że tego nauczą się nasze dzieci.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież spotkał się ze 100 księżmi z diecezji rzymskiej

2024-05-03 20:01

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

Papież Franciszek udał się do historycznej bazyliki Świętego Krzyża Jerozolimskiego na spotkanie z księżmi posługującymi w centrum Rzymu. Księża z 38 parafii diecezji rzymskiej spotkali się z papieżem w historycznej bazylice, w której znajdują się relikwie Krzyża Świętego.

Papież przybył punktualnie o 16.00. Pozdrowiła go po drodze niewielka grupa wiernych, zgromadzonych już od godziny 15.00.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

W Rokitnie uczczono NMP Królową Polski

2024-05-03 23:30

[ TEMATY ]

3 Maja

Zielona Góra

Rokitno

bp Bronakowski

Angelika Zamrzycka

Rokitno

Rokitno

W Uroczystość NMP Królowej Polski w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie bp Tadeusz Bronakowski przewodniczył Mszy św. i modlitwie w intencji Ojczyzny oraz o trzeźwość rodzin.

Tego dnia odbyło się zakończenie pielgrzymki o trzeźwość w rodzinach, która zmierzała w ostatnich dniach ze Szczecina do Rokitna. Eucharystii, która odbyła się w bazylice rokitniańskiej, przewodniczył bp Tadeusz Bronakowski, biskup pomocniczy diecezji łomżyńskiej, który jest przewodniczącym Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych. W koncelebrze był też biskup pomocniczy naszej diecezji – bp Adrian Put. Tradycyjnie na zakończenie uroczystości na wzgórzu rokitniańskim wystrzelono salwy armatnie ku czci Matki Bożej Królowej Polski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję