W Wielki Czwartek 28 marca br. o godz. 9.00 podczas Mszy Krzyżma w Archikatedrze Lubelskiej z rąk abp. Józefa Życińskiego święcenia diakonatu otrzymało 26 alumnów Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Lubelskiej: Tomasz Bartmański (Lublin), Daniel Chomontowski (Włodawa), Emil Chomontowski (Włodawa), Jerzy Czępiński (Poniatowa), Marek Gątarz ( Janów Lubelski), Mirosław Godula (Targowisko), Paweł Jakubczak (Lublin), Andrzej Jargieło (Dzwola), Tomasz Lisiecki (Chełm), Grzegorz Majkut ( Lublin), Bogusław Marzęda (Tarło), Wojciech Mazur (Rakołupy), Piotr Mendel (Lublin), Rafał Olchawski (Poniatowa), Andrzej Oleszko (Kraśnik), Sławomir Ostrowski (Chełm), Marcin Pawelczak (Tarnogóra), Krzysztof Pochwatka (Targowisko), Michał Puzio (Kraśnik), Adam Raczkowski ( Chełm), Paweł Sobipan (Chełm), Zdzisław Szostak (Lublin), Hubert Wysmulski (Bełżyce), Tomasz Zgórka (Lublin), Paweł Ziętek (Lublin) oraz Alfons Zelionka (diecezja Jassy w Rumunii).

Od starożytności posługiwanie diakonów charakteryzowało się postawą służby: pełnieniem pastoralnych dzieł miłosierdzia oraz sprawowaniem czynności liturgicznych. Dzisiaj służba diakona wyraża się przez głoszenie Słowa Bożego, rozdzielanie Komunii św., przewodniczenie modlitwom, udzielanie chrztu, asystowanie przy zawieraniu małżeństw, zanoszenie Wiatyku i przewodniczenie obrzędom pogrzebu. Najważniejszymi przymiotami takiej posługi są: wierność wobec Chrystusa, nieskazitelność życia i posłuszeństwo biskupowi. Na ceremonię święceń diakonatu składają się: przedstawienie kandydatów, przemówienie biskupa, przyrzeczenia kandydatów (m.in. przyrzeczenie celibatu i posłuszeństwa biskupowi oraz jego następcom), litania do Wszystkich Świętych, święcenie diakonatu oraz obrzędy uzupełniające (włożenie stuły i dalmatyki, przekazanie księgi Ewangelii, znak pokoju). Istotnym obrzędem podczas święceń jest włożenie rąk na głowę każdego kandydata i modlitwa święceń. Najbardziej znacząco wyraża ten moment formuła: "Prosimy Cię, Panie, ześlij na nich Ducha Świętego, aby ich umocnił siedmiorakim darem Twojej łaski do wiernego spełniania ich służby."

Do tego aktu kandydaci, prowadzeni przez ojca duchownego Jerzego Porębę, przygotowywali się przez tygodniowe rekolekcje w Nałęczowie. Zakończeniem bliższych przygotowań była sprawowana w wieczór Wielkiej Środy w społeczności Metropolitalnego Seminarium Duchownego liturgia, podczas której kandydaci do święceń diakonatu złożyli wyznanie wiary, deklarację o celibacie oraz deklarację objęcia urzędu w Kościele. Wspólnie z Metropolitą Lubelskim Mszę św. Krzyżma, połączoną ze święceniami diakonatu, sprawowali bp Ryszard Karpiński, bp Mieczysław Cisło oraz ponad 200 kapłanów.

W słowie wstępnym abp Życiński wyeksponował piękno liturgii Wielkiego Czwartku, charakteryzującej się "spokojem". Nastrój Wieczernika wyraża przygotowanie Apostołów przez Eucharystię i Kapłaństwo do przyszłych wydarzeń, jakże często dramatycznych (np. Wielki Piątek) . Dzisiaj takie samo uczucie miłości pozwala nam gromadzić się i przeżywać te same chwile w ufności wobec jednoczącego nas Mistrza. W tej atmosferze przywitani zostali wszyscy uczestnicy liturgii i zaproszeni do solidarnej modlitwy w intencji "leczenia ran i podnoszenia na duchu". Mottem homilii Arcypasterza były słowa proroka Izajasza ( w tytule), będące programem misyjnym Jezusa. Te słowa stają się także naszym programem miłości bliźniego wobec współczesnych potrzebujących. Jezus nie cytuje z Izajasza słów o "ogłoszeniu pomsty Boga". Od " Jego" czasu ludzie wiary stają się świadkami tworzenia nie podziału, lecz jedności. Potwierdzeniem tych słów jest tegoroczny list Jana Pawła II do kapłanów. Odpowiedzią na wszystkie problemy, a szczególnie zło tworzone przez ludzi Kościoła oraz wobec nich jest "podnoszenie Kielicha Zbawienia, składanie Ofiary Wdzięczności oraz wzywanie Jezusa" . Przykładem budowanej trwałości postaw przez jedność i przebaczenie jest relacja Jezusa wobec ewangelicznego Zacheusza. W dalszej części homilii przedstawione zostały różne formy głoszenia "dobra" przez stany Kościoła oraz postawy "katolików", odbiegające swoim wyrazem od stylu Jezusa (rygoryzm, laksyzm, wykorzystywanie władzy). Na koniec Metropolita szczególnie podziękował kapłanom za trud spełniania swoich obowiązków w konfesjonale (jednanie dusz z Bogiem) i w czasie innych posług (szczególnie codzienna Eucharystia). Celem powołania kapłańskiego jest szczególnie dzisiaj misterium zjednoczenia z Chrystusem (przykładem był list ks. Zdzisława Zająca z Ukrainy).

Podczas liturgii wszyscy kapłani odnowili przyrzeczenia kapłańskie. Po Komunii św. Ksiądz Arcybiskup poświęcił olej chorych, który służy do udzielania sakramentu namaszczenia chorych i konsekrował Krzyżmo, używane przy udzielaniu chrztu, bierzmowania i święceń kapłańskich. Przed zakończeniem Mszy św. w imieniu nowo wyświęconych diakonów słowa podziękowania wypowiedział diakon Zdzisław Szostak (znany współpracownik " Niedzieli Lubelskiej", laureat ogólnopolskiej nagrody "Mater Verbi") . Po uroczystym błogosławieństwie i pamiątkowych zdjęciach rodziny diakonów, ich krewni i znajomi mogli złożyć przed Katedrą życzenia.

Redakcja i Czytelnicy "Niedzieli Lubelskiej" dołączają się do wszystkich wypowiedzianych życzeń oraz towarzyszą diakonom i kapłanom nie tylko w Dniu ich Święta głęboką modlitwą.