Ta rekordowa kwota była możliwa dzięki poprawie sytuacji ekonomicznej oraz większej liczbie podatników. „284,4 mln to najwyższa kwota od wprowadzenia nowych rozwiązań, które uzależniają współpracę państwa z Kościołem od woli podatnika. To o 16,6 mln euro więcej niż rok wcześniej, czyli wzrost o 6,19%” – powiedział Fernando Giménez Barriocanal, wicesekretarz ds. ekonomicznych Konferencji Episkopatu Hiszpanii.

W 2019 r. kwota podatkowa przeznaczona na potrzeby Kościoła wzrosła we wszystkich regionach Hiszpanii, najwięcej w Kastylii-La Mancha (45%), Murcji (43,8%), La Rioja (44,9%), Estremadurze (44%) i Kastylii i León (42,2%). Najmniej w Katalonii (17,43%), Galicji (24,9%) i na Kanarach (25,95%). Jeśli chodzi o wiek podatników, to najczęściej zrobiły to osoby w wieku 40-60 lat. Jedna trzecia młodych w wieku 19-20 lat (32,6%) również pamiętała o Kościele.

W Hiszpanii wciąż istnieje wiele mitów na temat finansowania Kościoła. Od 2006 r. każdy z podatników może odpisać – dobrowolnie i bez dodatkowych kosztów – część kwoty (0,7%) na jego potrzeby. Inne formy finansowania Kościoła to m. in. niedzielne tace, subskrypcje parafialne oraz darowizny.

Jak podkreśla kampania informacyjna „Xtantos” tzw. „potrzeby kościelne” nie ograniczają się do utrzymania miejsc kultu czy duchowieństwa, ale to cała sieć szpitali, szkół, schronisk charytatywnych, jadalni dla bezdomnych oraz ośrodków dla imigrantów. Dzięki pracy wolontariuszy państwo oszczędza miliony euro.