Ks. Krzysztof Sudoł: - Księże Prałacie, już od ponad miesiąca diecezja powtarza radosne „Witaj Królowo, Matko i Nadziejo nasza”, a echo tych słów niesie się do Opatowa. Miasto i dekanat przeżywać będą swój czas Nawiedzenia od 21 października do 4 listopada. Jakie refleksje towarzyszą Księdzu Dziekanowi i proboszczowi kolegiaty św. Marcina na progu tego czasu. Dekanat opatowski to wielka historia i wielka tradycja nie tylko diecezji, ale i Polski - miejsce urodzenia bł. Wincentego Kadłubka, obecność kolegiaty, która niedawno obchodziła jubileusz 800-lecia Kapituły, miejsca i zdarzenia można by mnożyć długą litanią. To wszystko jakoś zobowiązuje.

Ks. prał. Michał Spociński: - Na samym początku chciałbym z dumą zaznaczyć, że Matka Boża do Opatowa przybywa po raz czwarty. Tak! Pierwszy raz - w lipcu 1382 r., drugi - w dniach 24-25 lutego 1973 r., trzeci - 29 października 1982 r. i czwarty raz teraz - w dniach 25-26 października 2008 r. Posłużę się tutaj tekstem kazania ks. Szymona Pióro - który był wikariuszem aktualnym, czyli faktycznym proboszczem, chociaż bez tytułu proboszcza parafii św. Marcina w Opatowie w latach 1917-34: „Opatowianie i mieszkańcy naszej parafii wiedzą zapewne i to, że gdy cudowny obraz z zamku Bełzkiego był prowadzony przez Lublin, Urzędów i Zawichost ku Częstochowie, to i tu w naszej kolegiacie opatowskiej był witany uroczyście i w czasie postoju miał tu schronienie, o czym w starej księdze w Krakowie wyczytał mój poprzednik, ks. prałat R. Cieszkowski i w kazaniu na święto Narodzenia Matki Boskiej opisał i opowiedział”. Czas księcia Władysława Opolczyka i przybycie Matki Bożej na Jasną Górę zapisał się jako pierwsza peregrynacja i związał się z naszym Miastem. O tym wydarzeniu wspomina ks. Szymon Pióro w czasie zawieszania Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Bramie Warszawskiej, po bitwie w 1920 r.

- Niezwykłe fakty podaje Ksiądz Prałat. Z tego, co mi wiadomo, niedawna restauracja częstochowskiej Ikony na Bramie Warszawskiej stanowiła również formę przygotowań Opatowa na Święty Czas Nawiedzenia, entuzjastycznie przeżywany przez parafie, które Matka Boża już nawiedziła.

- Czas Nawiedzenia to dla nas wielka łaska, a z drugiej strony to także czas postawienia sobie pytania i szukania na nie odpowiedzi: co Matka Boża chce nam powiedzieć, skoro przybywa tutaj po raz czwarty? Jestem wewnętrznie przekonany, że Jej słowa związane są z tajemnicą Syna, który jako znak swojej obecności pozostawił nam Eucharystię. Matka Boża jest Niewiastą Eucharystii, jest Tą, która niesie nam Chrystusa i moim marzeniem jest rozmodlić Opatów w duchu eucharystycznym - w tej chwili przygotowujemy kaplicę adoracji Najświętszego Sakramentu. Gdy niedawno odrestaurowaliśmy obraz Matki Bożej na Bramie Warszawskiej, chcieliśmy w ten sposób ofiarować Matce nasz widzialny dar, jako nasze przygotowanie na spotkanie z Nią, bo Ona tu króluje, jest Panią tego Miasta i ziem tutejszych. Teraz chcemy ofiarować Jej kaplicę adoracji - to wotum całej parafii.

- Prastara opatowska kolegiata stanie się w diecezji kolejnym centrum całodziennej adoracji, gratuluję! Obecnie trwają końcowe prace adaptacyjne, prowadzone przez Księdza Prałata...

- Kolegiata nas ciągle zaskakuje: w przygotowywanym miejscu na kaplicę adoracji odkryliśmy fragmenty polichromii, które w jakiś sposób nawiązują do dekoracji Stanisława Samostrzelnika, tego który w XVI wieku wykonywał Przywilej Opatowski. Warto do tego tematu wrócić kiedyś na łamach „Niedzieli Sandomierskiej”. Teraz, kiedy dobiegają już końca prace konserwatorskie w kruchcie północnej i samej kaplicy, możemy podziwiać niezwykłe piękno dawnej polichromii. Kolejne odrestaurowane pomieszczenia w kolegiacie wyglądają imponująco. Chciałbym też podkreślić, że obecnie malowany jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej, który w czasie Nawiedzenia zawiesimy w kaplicy adoracji. Ona zostanie z nami w tym obrazie, żeby uczyć nas kochać Syna, prowadzić nas do Niego, żeby nas rozmodlić w duchu eucharystycznym. Na pewno też powrócimy do brewiarza odmawianego w kolegiacie z wiernymi w roku wielkiego jubileuszu kapituły kolegiackiej. W kaplicy adoracyjnej pragniemy również zaprowadzić stały dyżur w konfesjonale, bo w tym miejscu się zaczyna każda przemiana ludzkiego życia. Przygotowując się do spotkania z Matką Bożą, każda miejscowość naszej parafii ma też swoją stągiew - to nasza Kana Galilejska, do której składamy duchowe deklaracje, zobowiązania, żeby ofiarować je naszej Matce i Królowej, kiedy do nas przyjdzie. To jest nasz konkretny i istotny wymiar Nawiedzenia.

- Ksiądz Dziekan jest jednocześnie koordynatorem prac przygotowania w całym dekanacie, jak one wyglądają w przeddzień spotkania z Matką?

- Na naszych comiesięcznych spotkaniach brewiarzowych w dekanacie były omawiane sprawy, które Pasterz przekazywał dziekanom na kongregacjach dziekańskich. Żywe dyskusje, propozycje, to już niejako za nami, bo właściwie wszystko jest dopięte i zorganizowane. Rozpoczął się już czas misji nawiedzeniowych, czas spowiedzi. Mogę śmiało powiedzieć, że dekanat jest już przygotowany. Wszyscy żyjemy tym duchem, czuje się mocno duchowe napięcie, szczególną mobilizację, by stanąć przy Matce Bożej jako wspólnota czuwająca w modlitwie, z wiarą, by Ją przyjąć godnie na tej opatowskiej ziemi. Z miłością, jak Jej dzieci.