Sobotnie, czerwcowe przedpołudnie głęboko zapisze się w pamięci nowych diakonów: tego dnia Łukasz Gach, Rafał Kabelis, Mateusz Molak, Wojciech Kućko, Piotr Stasiński, Daniel Szklarski i Jacek Zakrzewski stali się osobami duchownymi i wypowiedzieli przed biskupem i zgromadzonymi wiernymi wolę służenia Bogu i Kościołowi. Był to dzień wyjątkowy nie tylko dla nich, ale także dla ich rodzin, wspólnot parafialnych, z których pochodzą, seminarium i całego Kościoła diecezjalnego.
Święcenia zostały poprzedzone pięciodniowymi rekolekcjami, które przeprowadził ks. dr Roman Mosakowski - ojciec duchowny płockiego seminarium. Malownicze położenie klasztoru w Oborach, cisza jego murów i bliskość przyrody sprzyjały wewnętrznemu skupieniu i modlitwie. W trakcie rekolekcji przyszłych diakonów odwiedził bp Piotr Libera, który wygłosił dla nich konferencję. Pasterz Kościoła płockiego powiedział im, że zostają diakonami nie dla pieniędzy, kariery i studiów, ale dla Chrystusa i z miłości do Niego. W przeddzień święceń kandydaci podczas Mszy św. odprawionej w kaplicy seminarium duchownego przez rektora ks. Mirosława Koska uroczyście złożyli wyznanie wiary i zobowiązali się do modlitwy Liturgią Godzin i zachowania bezżenności, czyli celibatu. Swoje zobowiązania powtórzyli następnego dnia podczas święceń i przysięgli swojemu biskupowi i jego następcom cześć i posłuszeństwo.
Czym zajmują się diakoni? Odpowiedź na to pytanie znajdujemy w Konstytucji dogmatycznej o Kościele: „Umocnieni łaską sakramentalną służą Ludowi Bożemu w posłudze liturgii, słowa i miłości, w łączności z biskupem i jego prezbiterami. Zadaniem diakona (…) jest uroczyste udzielanie chrztu, przechowywanie i rozdzielanie Eucharystii, asystowanie i błogosławienie w imieniu Kościoła związków małżeńskich, zanoszenie Wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma Świętego, pouczanie i zachęcanie ludu, przewodniczenie nabożeństwom i modlitwie wiernych, udzielanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędom żałobnym i pogrzebowym” (KK 29).
Na zakończenie liturgii w imieniu nowo wyświęconych diakonów słowa podziękowania Biskupowi Romanowi, seminarium i rodzicom złożył dk. Wojciech Kućko. Święcenia diakonatu są z jednej strony etapem na drodze powołania kapłańskiego, ale z drugiej - konkretnym ukoronowaniem już przebytej drogi. Były poprzedzone pięcioletnim wysiłkiem studiów seminaryjnych i duchowej walki o piękno realizacji kapłańskiego powołania. Życzymy wytrwałości i wierności nowo wyświęconym diakonom.