Reklama

Niedziela Małopolska

Św. Rita ocaliła życie mojego syna. Dwukrotnie!

Wszystko zaczęło się, gdy miałam rodzić piąte dziecko. Ta ciąża – jako jedyna – przebiegała książkowo, więc liczyliśmy na szczęśliwe rozwiązanie. Do czasu przyjęcia mnie na salę porodową...

[ TEMATY ]

rodzina

świadectwo

św. Rita

uzdrowienie

Komunia święta Pawła. Fot. archiwum rodzinne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wówczas okazało się, że syn był owinięty pępowiną, która była za krótka i dziecko nie mogło się z niej wyswobodzić. Pojawiły się ogromne bóle, panika tak przenikała umysł, że chciałam uciekać z łóżka i szukać ratunku gdzieś indziej. Wtedy przyszło do mnie natchnienie, aby pomodlić się do św. Rity. Teściowa kiedyś o niej opowiadała. Słowa „to wielka święta od spraw trudnych i beznadziejnych, pamiętaj, że możesz się do niej zwracać” nagle zadźwięczały w mojej głowie. Pomodliłam się na głos bez skrępowania: „Święta Rito, jeśli istniejesz, dopomóż, aby to dziecko urodziło się zdrowe albo żeby Pan Bóg zabrał je do siebie”. Położna natychmiast podjęła inne działanie i syn pojawił się na świecie.

Kolejny cud

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Oszołomiona potęgą tego wstawiennictwa wielokrotnie zwracałam się o pomoc do św. Rity. Szczególnie prosiłam o jej wsparcie, gdy syn w niewiadomych przyczyn nie był w stanie dotrwać do końca pierwszej połowy piłkarskiego meczu. Nie potrafił złapać tchu, kondycja zmalała niemal do zera. Pojechaliśmy z Pawłem na konsultację do Warszawy - tam dr Paweł Michalski zalecił wykonanie operacji i kazał przygotować się na najgorsze.

Reklama

Operację wstawienia implantu piersiowego zaplanowano na 22 sierpnia, a 22 dnia każdego miesiąca modlimy się przecież o wstawiennictwo św. Rity. Jechałam do szpitala tak spokojna, że kuzynka, którą odwiedziliśmy po drodze, wręcz dziwiła się moją postawą. Ten wewnętrzny pokój, który mnie ogarnął, to był Boży pokój i świadomość, że św. Rita jest z nami. Niestety, gdy dojechaliśmy na miejsce, lekarz poinformował nas, że nie będzie w stanie przeprowadzić operacji samodzielnie i musi poprosić o pomoc innego chirurga. Jak zapewnił „nie chciał łamać klatki syna” i miał nadzieję, że uda się wprowadzić implant między żebrami. Operacja była na tyle trudna, że wymagała zatrzymania pracy jednego, a potem drugiego płuca.

Walka o powrót do normalności

Gdy Paweł się wybudził był jak noworodek. Przez dwa miesiące dochodził do siebie i powoli uczył się podstawowych czynności. Bardzo bał się odstawienia silnych leków przeciwbólowych. Lekarz powiedział, że nie powinno się tak długo przyjmować tego typu medykamentów, a syn nie chciał przestać ich brać. Myśleliśmy, że będzie potrzebna rozmowa z psychologiem. Znowu zwróciliśmy się do św. Rity. Wkrótce odstawiliśmy leki, psycholog też nie był potrzebny. Dziękowaliśmy świętej, że obeszło się bez wizyty u kolejnych specjalistów, a Paweł doszedł do siebie.

Majowa uroczystość 

Niedługo później po raz pierwszy wzięłam udział w dorocznej uroczystości ku czci św. Rity, która odbywa się 22 maja w Krakowie przy parafii św. Katarzyny i jest wielkim wydarzeniem dla całego miasta. Nie spodziewałam się, że tylu ludzi, także tych młodych, ma za co dziękować św. Ricie. Lista podziękowań czytanych przed Mszą św. była zaskakująca. W czasie uroczystości czułam obecność świętej, ciepło, bezpieczeństwo.

Wciąż wyprasza łaski

Reklama

Dziś współtworzę grupę modlitewną o roboczej nazwie Ritanki (uśmiech). Każdego 22 dnia miesiąca modlimy się w intencjach nam powierzonych. Później dziękujemy świętej, bo udaje nam się wiele wyprosić za jej wstawiennictwem - na przykład łaskę potomstwa dla syna i synowej, którzy przez około dwa lata starali się o dziecko. Po pierwszej wspólnotowej modlitwie w/w intencji przyszła radosna wieść – Emilia była w ciąży.

Patrząc wstecz, widzę, jak Pan Bóg prowadził mnie przez te trudne doświadczenia. Na początku małżeństwa planowałam wydać na świat tylko dwoje dzieci. Dziś wychowujemy ich pięcioro. Nie jest tak, jak planowałam, ale okazało się, że Bóg ma dla nas najlepszy plan. Bóg, który się troszczy i jest najwspanialszym reżyserem życia.

Archiwum rodzinne państwa Omylaków

Paweł ma dziś 22 lata. Na zdjęciu z mamą

Paweł ma dziś 22 lata. Na zdjęciu z mamą

Asia Omylak

2020-05-13 08:45

Ocena: +30 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Glina i woda

W drugiej połowie VIII wieku przed Chr. król judzki Ezechiasz doprowadził do wnętrza Jerozolimy wodę specjalnie w tym celu wybudowanym kanałem. Tunel połączył źródło Gichon w dolinie Cedronu, we wschodniej części stolicy, z sadzawką Siloe w południowej części miasta. Odkryto go w 1880 r., a największą sensację wzbudziła inskrypcja na ścianach tunelu, potwierdzająca dane biblijne. Odkrycia miał dokonać kilkunastoletni chłopiec, który ze świecą zapuścił się w głąb tunelu. Również dziś, brodząc po kolana w wodzie, z latarkami w ręku młodzi adepci archeologii z zaciekawieniem rozszyfrowują poszczególne litery. Inskrypcja mówi o dwóch grupach robotników, które drążyły skałę z dwóch różnych końców, by ostatecznie spotkać się wewnątrz skały, w połowie drogi.
CZYTAJ DALEJ

Elizeusz

Niedziela Ogólnopolska 30/2021, str. V

[ TEMATY ]

Biblia

pl.wikipedia.org

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki
Elizeusz urodził się w Królestwie Północnym w miejscowości Abel-Mechola – nazwa ta oznacza „potok tańca”. Miasto pamiętało ucieczkę Madianitów przed Gedeonem. Może dlatego otrzymał imię Elizeusz – „Bóg wybawia”. W tym imieniu zawierała się też istota powierzonej mu przez Boga misji. Jego ziemskim ojcem był Sazafat, tym duchowym zaś stał się prorok Eliasz. On powołał go na polecenie Boga, które otrzymał pod Synajem. Miał namaścić Elizeusza na proroka, by kontynuował jego misję oczyszczenia Izraela z bałwochwalczego kultu Baala. Wezwany podczas orki Elizeusz poprosił Eliasza, by mógł pożegnać swych rodziców. Następnie złożył Bogu ofiarę i wyruszył za prorokiem. Wzrastał w wierze w jego cieniu. Towarzyszył mu w chwili wniebowstąpienia. Poprosił o dwie części prorockiego ducha Eliasza. Taką część spadku otrzymywał pierworodny syn. To oznaczało jego prymat wśród uczniów prorockich. Przed nim, jak przed Jozuem prowadzącym lud do Ziemi Obiecanej, Pan otworzył przejście po suchym dnie Jordanu. Dokonał wielu znaków wskazujących na moc Boga. Uczynił zdatnymi do picia gorzkie źródła w okolicy Jerycha, wsypując do nich sól. Pomógł wykupić syna wdowy, rozmnażając baryłkę oliwy. Wyprosił narodziny syna dla bezpłodnej kobiety, a gdy ten nagle zmarł, przywrócił go do życia. Ocalił uczniów prorockich przed konsekwencjami spożycia zatrutej strawy. Nakarmił zgromadzony tłum, mając jedynie dwanaście chlebów. Uzdrowił z trądu syryjskiego wodza Naamana. Niektóre z tych znaków obrosły legendą tak jak wydobycie z wody zatopionej siekiery czy wzięcie w niewolę aramejskich żołnierzy. Tymi dziełami zwiastował moc Boga. Przypominał, jak wielką ma On miłość względem swego ludu. Budził nadzieję w chwilach tak trudnych jak głód podczas oblężenia Samarii. Zrozpaczonym ludziom przepowiedział, że nadchodzący dzień stanie się czasem, w którym nie tylko odejdą napastnicy, ale wszyscy zaspokoją swój głód. On zapowiedział aramejskimu wodzowi, że zostanie królem Aramu w miejsce Chazaela, oraz namaścił na króla Izraela Jehu. Zmarł dotknięty chorobą. Przed nią zapowiedział zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi Izraela. Chciał wybłagać dla swego kraju pełnię zwycięstwa, ale król Joasz niedbale wykonał dane przez proroka polecenie.
CZYTAJ DALEJ

Abp Depo do dzieci: nie jesteście kopią kogokolwiek

Do codziennego dorastania do udzielonej łaski w Eucharystii i dawania osobistej odpowiedzi na miłość Boga wezwał uczestników Archidiecezjalnego Kongresu Eucharystycznego Dzieci abp Wacław Depo. 14 czerwca metropolita częstochowski przewodniczył Mszy św. w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie dla uczestników tego spotkania.

Patronem kongresu był bł. Carlo Acutis, a hasłem jego słowa: „Eucharystia – moja autostrada do nieba”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję