Na jałowej ziemi, zupełnie pozbawionej drzew, gdzie na prawie nagiej skale wśród kamieni z rzadka tylko rosła mizerna trawa, wiodła nędzny żywot niewielka rodzina. Cały ich majątek stanowił kamienny domek i dwie chude kozy.
Na Wielkanoc stało się nieszczęście: nocą do obejścia zakradł się wilk i porwał obie. Rodzina straciła tym samym jedyne źródło utrzymania; przyciśnięci potrzebą, zebrali swój niewielki dobytek do węzełka i wyruszyli w świat.
Po wielu cierpieniach, rozczarowaniach i upokorzeniach, z dala od swej ojczyzny, udało im się znaleźć pracę i dach nad głową. Dwa lata później mogli wydzierżawić kawałek łąki i puścić tam na wypas jedną owcę. Dzięki ciężkiej pracy dorobili się niedużego domku, jednej krowy, jednego wołu i ośmiu owiec.
Znowu nadeszła Wielkanoc i pan domu zapalił dwie świeczki.
- Czemu dwie? - spytała żona. - Jedną zapaliłeś na święta, to rozumiem. Ale po co druga?
- Za wilka, z wdzięczności, że wypędził nas z naszych stron rodzinnych!”.
„Bóg przemawia na wiele sposobów”. Bóg mówi. Mówi wiele razy. Bóg przemawia przez zachód słońca, przez owoce, kwiaty, czy przez błyskawice rozjaśniające niebo. Może też przemówić przez sytuacje mniej przyjemne, jak przemówił do tej „niewielkiej rodziny”, która „wiodła żywot nędzny”. Może i my trwamy w naszej „jałowej ziemi”, a Bóg chcąc nas z niej wyprowadzić, musi posłużyć się czymś w rodzaju wilka. A gdy już staniemy na nogi, nie zapomnijmy Mu za to podziękować.
„Bóg przemawia na wiele sposobów”. Czy dostrzegłem Go na naszych życiowych szlakach? Czy mogę podać kilka, albo tylko jeden ze sposobów, gdy Bóg do mnie przemawiał? To wielka mądrość, by przy okazji jakiegoś wydarzenia, zobaczyć działającego Boga. Ludzie nieczuli na piękno i obecność Boga oceniają rzeczywistość jako banalną. Natomiast ludzie duchowi potrafią dostrzec więcej. Potrafią zobaczyć, że „Bóg przemawia na wiele sposobów” do dzieci, do młodzieży i do dorosłych. Życie chrześcijańskie nie jest zatem zdroworozsądkowe, ale duchowe. Otwórzmy zatem wszyscy oczy i serca, bo „Bóg przemawia na wiele sposobów”.

* (por. Hbr 1,1)