Trąd
„W czasie mojej pracy w Tanzanii widziałam, że ludzie trędowaci nie mają poczucia własnej godności - mówi s. Cecylia Bachalska. - Trędowaci przychodzili do szpitala albo wcześnie rano, albo kiedy już inni pacjenci otrzymali leczenie. My, misjonarze, pracujemy właśnie nad podniesieniem godności tych ludzi” - podkreślała. Trąd (lepra lub choroba Hansena) jest jedną z najdłużej towarzyszących człowiekowi zakaźnych chorób skóry i nerwów, wywołaną przez prątki Mycobacterium leprae, bakterii odkrytej przez Armauera Hansena w 1873 r. Większość chorych żyje w krajach tzw. Trzeciego Świata (Indie, Brazylia, Afryka Równikowa, wyspy Oceanu Spokojnego, Chiny). Rozwój choroby może być zatrzymany i kontrolowany przez wczesne wykrycie i farmakoterapię. Polichemioterapia (PCT - specjalna kompozycja antybiotyków) pozwala na wyleczenie najbardziej poważnego przypadku trądu w ciągu dwóch lat, a jego najłagodniejszej formy przez sześć miesięcy. Niestety, nie ma na to pieniędzy. Odpowiedniej opieki medycznej wymagają chorzy oraz już wyleczeni, jednak jest im ona często odmawiana z powodu znamion trądu. Chorzy na trąd potrzebują również odpowiedniego obuwia, protez, a czasami operacji. Trąd jest także chorobą społeczną, dlatego walka z nim oznacza także walkę z wykluczeniem społecznym, ludzką mentalnością, biedą i brakiem higieny.
Jeevodaya = „świt życia”
W Lublinie, na obchodzony 27 stycznia Dzień Walki z Trądem, środowiska misyjne inspirowane przez Zgromadzenie Sióstr Białych Misjonarek Afryki, przygotowały kiermasze ciast, miodów i wyrobów pszczelarskich, loterie oraz koncert Violi Brzezińskiej, zaś w Kościele Akademickim KUL została odprawiona Msza św. z piosenkami w różnych językach afrykańskich. Całkowity dochód został przeznaczony na ośrodek leczniczo-wychowawczy Jeevodaya (w sanskrycie „świt życia”) w stanie Chhattisgarh w Indiach. Placówka prowadzona przez Polkę, dr Helenę Pyz, a założona w 1969 r. przez o. Adama Wiśniewskiego, pallotyna, utrzymuje się z ofiar z Polski oraz innych krajów. Ośrodek świadczy wielozakresową pomoc medyczną (przychodnia dla trędowatych i ubogich, dwie przychodnie wyjazdowe, pomoc medyczna w koloniach dla trędowatych) oraz prowadzi naukę dla dzieci z rodzin dotkniętych trądem (ok. 450 osób) i udziela wsparcia dla tych, którzy już ukończyli naukę. Obecnie troje z nich rozpoczyna studia medyczne w Polsce, bo w Indiach, jako osoby z piętnem trądu, nie byłyby akceptowane przez społeczeństwo. Pracownikami ośrodka są głównie wyleczeni trędowaci.
Światowy Dzień Walki z Trądem
Światowy Dzień Walki z Trądem został ustanowiony w 1954 r. z inicjatywy Raoula Follereau (1903-1977) i jest obchodzony w ostatnią niedzielę stycznia w ok. 150 krajach świata. Stanowi okazję do zwrócenia uwagi świata na problem chorych na trąd i wyrażenia solidarności z nimi. Raoul Follereau z trądem zetknął się podczas podróży do Nigru. Poświęcając walce z tą chorobą resztę życia, przebył ponad milion kilometrów, odwiedzając sto państw, przekonując władze i opinię publiczną do zmian w podejściu do trędowatych i do złagodzenia ich cierpień. Twierdził, że jeśli chce się walczyć z trądem w Afryce, należy zacząć od walki z bezbożnością, relatywizmem moralnym, egoizmem i nikczemnością w bogatych krajach. Efektem jego pracy było rozpoczęcie leczenia chorych na trąd w 1981 r., a jego działalność kontynuuje fundacja jego imienia.
Jak mówi o. Józef Michna, werbista, który z trędowatymi pracował w Ghanie, wśród Polaków zaangażowanych w pracę z ludźmi trędowatymi można wymienić bł. o. Jana Beyzyma, który z ofiar otrzymanych od Polaków założył na Madagaskarze szpital dla trędowatych i pracował w nim do końca życia. Trędowatym poświęcili się również dr Wanda Błeńska (w latach 1951-93 r. w Ugandzie) oraz o. Marian Żelazek (w Puri w Indiach założył ośrodek dla trędowatych). Z trędowatymi pracują także ojcowie biali (Niger) i siostry białe (Kongo i Tanzania) oraz jezuici (Madagaskar), natomiast w Gabonie w nowo powstającym ośrodku będą pracować ojcowie kapucyni z Lublina. Do akcji zapobiegania trądowi i opieki nad chorymi przyłączyły się również m.in. Światowa Organizacja Zdrowia, Czerwony Krzyż, Caritas, Zakon Kawalerów Maltańskich.
Pomóż w rozwoju naszego portalu