Wybrane fragmenty homilii bp. Jana Wątroby wygłoszone podczas licznych uroczystości w archidiecezji częstochowskiej, w której pełnił posługę od 2000 r.

„ Jan Paweł II był mistrzem modlitwy. Jan Paweł II kochał różaniec. Jednym z najwspanialszych gestów, jakie na zawsze nam zostawił, to gest przekazywania ludziom różańca.” (16 października 2007)

„Ojczyzna to język, kultura, to zwycięstwa i klęski, pamięć i cmentarze.” (5 grudnia 2007)

„W dzisiejszym świecie ileż jest Kainowych szkół, w których uczy się zła. Róbmy wszystko, by zwyciężało dobro. Mamy rodziny. Uczmy w nich dzieci dobra. Mamy szkoły, uczmy w nich wzrastać w dobrem.” (23 sierpnia 2008)

„Zło jest dobrze zorganizowane. Bardzo niepokojące są wpisy internautów, którzy często nawołują do czynienia zła.” (23 sierpnia 2008)

„Piękno naszych świątyń uświadamia nam ważną prawdę, że to człowiek jest też świątynią, w której mieszka Duch Święty” (14 września 2008)

„Cierpienie Jezusa jest wypowiedzeniem prawdy, że Bóg jest miłością.” (4 kwietnia 2009)

„Wrażliwość to wielki dar Boga. A przez talenty, które pochodzą od Boga wzbudza się wrażliwość u innych.” (4 kwietnia 2009)

„Św. Wojciech to człowiek na wskroś ewangeliczny. On ciągle poucza Kościół w Polsce, aby kierował się zasadami Ewangelii i aby nikomu nie dał się zastraszyć.” (23 kwietnia 2009)

„Św. Wojciech to człowiek, który spotkał Jezusa w swoim życiu. Był świadkiem prawdziwej wiary katolickiej.” (23 kwietnia 2009)

„Warto być dobrym. Trzeba odpowiedzieć każdego dnia na miłość, którą nam ofiarował Bóg.” (8 czerwca 2009)

„Św. Jadwiga Królowa była piękna, szczególnie wewnętrznie. Promieniowało z niej dobro i wrażliwość na człowieka biednego.” (8 czerwca 2009)

„Miłosierdzie czyni z małych ludzi olbrzymów, bo rośniemy w oczach Bożych.” (8 czerwca 2009)

„O kulturze duchowej człowieka świadczy również język, w którym są takie ważne słowa jak dziękczynienie. Trzeba nam czynić dziękczynienie w duchu „Magnificat” Maryi. Trzeba składać dziękczynienie Jezusowi za dar kapłaństwa .” (5 września 2009)

„O tak wiele rzeczy troszczymy się w życiu codziennym, gdy tymczasem trzeba zatroszczyć się o życie wieczne.” (1 listopada 2009)

„Troska o życie wieczne to troska o naszą świętość. Powinniśmy o nią troszczyć. Bóg dzieli się z człowiekiem świętością. Każdy z nasz otrzymał od Boga pieczęć, łaskę chrztu świętego. Jezus także przedstawia nam drogę do świętości i daje nam swój program, trudny program ośmiu Błogosławieństw, ale program możliwy do zrealizowania.” (1 listopada 2009)

„Bóg postawił nam na drodze naszego pielgrzymowania, by nas zanurzali w chrzest święty, by nam wskazywali drogi do świętości i umacniali nas swoim przykładem życia i dobrym słowem”. (1 listopada 2009)

„Świadectwo życia staje się najskuteczniejszym narzędziem głoszenia Ewangelii. By być świadkiem Jezusa Miłości, trzeba trwać w Nim, a od tego zależy jakość kapłańskiego świadectwa i owocność posługi.” (27 lutego 2010)

„Patron jest po to, aby bronił, wskazywał drogę, ale również po to, aby wskazywał zadania.” (20 kwietnia 2010)

„Bohaterowie z Katynia są wzorem i przykładem wierności ideałom i miłości Ojczyzny. Od nich trzeba uczyć się tej miłości przez pracę codzienną, właściwe wykonywanie swoich obowiązków.” (20 kwietnia 2010)

„Trzeba gromadzić się pod sztandarem patrona szkoły i przy nim odnajdywać konieczne wartości potrzebne w życiu codziennym.” (20 kwietnia 2010)

„Bądźmy świadkami Tego, Który nas umiłował.” (14 maja 2010)

„Żeby dać o kimś świadectwo trzeba go znać. Chciejmy poznać Miłość. Bóg objawia się człowiekowi, daje poznać swoją miłość.” (14 maja 2010)

„Bóg zaprasza każdego człowieka do niezwykłego dzieła dawania świadectwa. Każdy musi świadczyć według własnego charyzmatu. Bóg potrzebuje naszego zapału, talentu. Bóg ufa nam, że Go nie zawiedziemy. Trzeba nie tylko świadczyć. Trzeba innych wciągać w przestrzeń świadectwa.” (14 maja 2010)

„Chcemy to czynić tak, jak czyni to Maryja. Ona uczy nas, że modlitwa autentycznie przeżywana jest odnajdywaniem siebie przed Bogiem, odkrywanie prawdy o sobie. Maryja żyła w świecie dziękczynienia.” (25 sierpnia 2010) „Przychodzimy pod krzyż, aby miłość która na krzyżu w pełni się objawiła wypełniła nasze serca i dotknęła każdego z nas.” (6 kwietnia 2012)

„Nie można pojąć tajemnicy krzyża stojąc gdzieś z boku i z daleka. Krzyż zawsze pozostanie zgorszeniem dla tych, którzy są daleko i nie przyjęli Ewangelii.”( 6 kwietnia 2012)

„Chcemy dziś przy krzyżu stać bardzo blisko. Chrystus przez posłuszeństwo krzyża dokonał naszego zbawienia. My w niczym nie zasłużyliśmy na zbawienie. Ono jest darem. To my skazaliśmy Jezusa, wydaliśmy wyrok i wciąż ten wyrok wydajemy przez nasze grzechy. Krzyż, znak hańby i pogardy, stał się znakiem zwycięstwa” zaś przegranymi są ci, którzy Chrystusa i krzyż odrzucają albo umywają ręce.” (6 kwietnia 2012)

„Każda ofiara ludzka w ofierze Chrystusa nabiera głębokiego sensu.” (7 sierpnia 2012)

„Orszak Trzech Króli” to radosna twarz Kościoła i chrześcijaństwa.” (6 stycznia 2013)

„Fascynuje nas odwaga Mędrców, ale także ich głód prawdy. Mędrcy ze Wschodu są patronami tych, którzy mają odwagę stawiania pytań i szukania odpowiedzi. Jesteśmy wezwani, by poznawać prawdziwego Boga, a nie Boga naszych wyobrażeń. Jesteśmy wezwani, by podejmować trud poznania pełnej prawdy o Bogu.” (6 stycznia 2013)

„Bóg chce naszą codzienność uświęcić swoją obecnością.” (6 stycznia 2013)

„Na naszej drodze ku Bogu spotykamy nie tylko świętych, ale także grzesznych ludzi, a nawet mających złą wolę. To zmusza nas do solidnej refleksji, by takiego człowieka nie naśladować a samemu w życiu czynić dobro.” (6 stycznia 2013)

„Obraz Dobrego Samarytanina pokazuje nam głęboką miłość Boga.” (11 lutego 2013)

„Przypowieść o Dobrym Samarytaninie jest o nas, o chorych i tych, którzy nimi się opiekują. Jezus Samarytanin zatrzymuje się, nie mija, ukoi nasze rany w sakramentach uzdrowienia i nie przystaje się o nas się troszczyć.” (11 lutego 2013)

„Oto jest ta najważniejsza wiadomość, którą chcemy zabrać z tego spotkania: jest Jezus, który troszczy o nas, który myśli o nas nie dlatego, że jesteśmy piękni, zdrowi sprawni. On zatroszczy o nas mimo słabości, grzechów, obojętności” (11 lutego 2013)

„Idź i ty czyń podobnie. Te słowa są wezwaniem do serdeczniej troski o każdego człowieka, a szczególnie o chorych. Te słowa przypominają nam, że Bóg troszczy się o nas.” (11 lutego 2013)

„Nawrócić się to iść pod prąd złudnego stylu życia, który często nas pociąga i czyni więźniami moralnej przeciętności.” (13 lutego 2013)

„Apel o nawrócenie obnaża i demaskuje łatwą powierzchowność, jaka bardzo często cechuje nasze życie. Nawrócić się znaczy zmienić kierunkowskazy drogi życia. Ale nie przez nieznaczną poprawę, lecz przez prawdziwą i właściwa zmianę kierunku naszego marszu.” (za Benedyktem XVI, 13 lutego 2013)

„Ważne żeby te trzy praktyki występowały jednocześnie. Ojcowie Kościoła zwykli mówić, że modlitwa jest jak ptak. Żeby móc dolecieć do Nieba musi mieć dwa skrzydła: skrzydło postu i skrzydło miłosierdzia. To samo dotyczy pozostałych dwóch praktyk. Również jałmużna, jeśli nie będzie miała dwóch skrzydeł w postaci postu i modlitwy stanie się zwykłą dobroczynnością. Z kolei post nie będzie miał wymiaru nadprzyrodzonego, jeśli nie będą mu towarzyszyły modlitwa i dzieła miłosierdzia.” (13 lutego 2013)

„Nawrócić się to iść pod prąd. Wyznaczając sobie zadania na Wielki Post nie możemy być obłudnikami, którzy robią teatr tylko po to, by podobać się innym. Mamy czynić dobro dla oczu Ojca Niebieskiego, który widzi w ukryciu. On dostrzega dobro i w swoim czasie je nagrodzi. I to jest najczystszy motyw dla wszystkich naszych działań, także dla wielkopostnych postanowień.” (13 lutego 2013)

„Nasza ojczysta ziemia jest ziemią krzyży, które przypominają o miłości i wskazują też na cel naszego życia, zmartwychwstanie”. (19 lutego 2013)

„Każdy dobry czyn wobec bliźniego jest „umyciem nóg.” (28 marca 2013)

„Tajemnica Wielkiego Czwartku jawi się jako swoisty tryptyk: Eucharystia, kapłaństwo i przykazanie miłości. Te trzy dary zrodziły się w kochającym Sercu Boga i są znakiem Jego miłości aż do końca.” (28 marca 2013)

„Eucharystia jest żywą pamiątką i żywym uobecnieniem męki, śmierci zmartwychwstania Chrystusa. Bez kapłana nie ma Eucharystii, a kapłan jest dla Eucharystii i to ona stanowi istotę życia kapłańskiego.” (28 marca 2013)

„Kapłaństwo jest wielkim darem, ale też zadaniem, które wymaga od kapłana świętości i o tę świętość trzeba się modlić.” (28 marca 2013)

„Umywać nogi” to przebaczać sobie niestrudzenie, nawzajem oczyszczać się.” (28 marca 2013)

„Będziecie diakonami, tzn. sługami Jezusa Chrystusa, który wśród swoich uczniów postępował jak Ten, który służy.” (do nowych diakonów, 11 maja 2013)

„Sam Chrystus dał przykład, abyście tak postępowali jak On postępował. Nie pozwólcie odebrać sobie nadziei płynącej z Ewangelii. Macie być nie tylko jej słuchaczami, ale i głosicielami, zachowujcie tajemnicę wiary w czystym sumieniu, ukazujcie swoimi czynami wierność Słowu, które głosicie ustami.” (do nowych diakonów, 11 maja 2013)