W sympozjum uczestniczyli m. in.: o. przeor Andrzej Kuster OSPPE, proboszcz parafii, o. Leon Chałupka, administrator generalny Zakonu Paulinów, ks. kan. Rajmund Frydrych, proboszcz parafii św. Barbary w latach 1969-72 i 1980-97, o. Józef Płatek, były generał Zakonu Paulinów, o. Jan Tyburczy, zastępca administratora klasztoru jasnogórskiego, o. Eustachy Rakoczy OSPPE, rektor Akademii Polonijnej w Częstochowie oraz Bogumił Sobuś, wiceprezydent Częstochowy, który odczytał słowa listu nieobecnego na sympozjum prezydenta Tadeusza Wrony. „Powrót do parafii ojców paulinów będzie, mam taką nadzieję, owocował troską o odrestaurowanie zabytków. Fakt ten sprzyja również rozwojowi życia parafialnego, wzmacniającego poczucie wspólnotowości mieszkańców Częstochowy. Życzę zatem wszystkiego dobrego parafii i jej gospodarzom” - napisał Tadeusz Wrona. Sympozjum poprowadził o. dr hab. Jan Mazur OSPPE, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II w Lublinie. „Pewna opcja w spostrzeganiu świata polega na wewnętrznym wyzwoleniu, które uzdalnia do odpowiedzialnego działania, a odpowiedzialność to nic innego, jak miara naszej ewangelicznej, chrześcijańskiej miłości. Tę zasadę nowego życia można z całą pewnością odnieść do życia parafii, do aktywności każdej parafii, w szczególności naszej parafii św. Barbary, która od 10 lat znajduje się znowu w rękach paulińskiego Zakonu - mówił we wstępie o. Jan Mazur.
Podczas sympozjum referaty wygłosili: ks. prof. zw. Jan Związek z Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie - „Dzieje klasztoru i parafii św. Barbary Ojców Paulinów w Częstochowie”; dr. hab. Andrzej Białkiewicz z Politechniki Krakowskiej - „Architektura zespołu sakralnego św. Barbary - przemiany na przestrzeni wieków i stan obecny”. Wykład nieobecnego na sympozjum o. prof. Bazylego Degórskiego OSPPE z Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu w Rzymie - „Postać św. Barbary a nowicjacka duchowość paulińska” - odczytał o. dr hab. Jan Mazur. Następnie miała miejsce dyskusja panelowa nt. „Wyzwania na przyszłość w kontekście dokonań pastoralnych i konserwatorskich”, zakończona zebraniem wniosków i postulatów. Podczas dyskusji głos zabrał m.in. ks. kan. Rajmund Frydrych, który przypomniał początki swej pracy w parafii oraz stan, w jakim ją przejął. Przybliżył także lata swego posługiwania w parafii pw. św. Barbary w latach powstania „Solidarności” i stanu wojennego. Ważny głos w dyskusji należał do o. Leona Chałupki, administratora generalnego Zakonu Ojców Paulinów, który wskazał na prace, jakie zostały wykonane w kościele i klasztorze św. Barbary w przeciągu 10 lat od ponownego objęcia parafii przez ojców paulinów oraz przedstawił plany dalszych koniecznych prac konserwacyjnych.
Sympozjum uświetniła gra Jasnogórskiego Oktetu Dętego pod dyr. Marka Piątka, otwierająca spotkanie, oraz minirecital o. Nikodema Kilnara OSPPE, który swym występem zamknął uroczystość.
Dopełnieniem obchodów 10-lecia ponownej obecności paulinów w parafii św. Barbary, była uroczysta Msza św. w niedzielę 1 lipca, sprawowana w intencji parafian pod przewodnictwem i z homilią abp. Stanisława Nowaka, metropolity częstochowskiego, w koncelebrze sześciu kapłanów, m.in. o. Andrzeja Kustera, proboszcza parafii o. Jana Mazura oraz ks. prał. Eugeniusza Wieczorka. - Zawsze ta parafia była parafią reprezentatywną miasta Częstochowy - powiedział na wstępie abp Stanisław Nowak. - Przeżywamy jubileusz, 10. rocznicę powrotu ojców paulinów do tego kościoła. Ma to znaczenie historyczne, ale jest jednak coś głębszego w tym 10-leciu i chcemy to w świetle dzisiejszej Ewangelii zauważyć. Dalej w homilii Ksiądz Arcybiskup mówił: - W Ewangelii z tej niedzieli uchwycony został fakt decyzji Pana Jezusa pójścia do Jerozolimy, by tam umrzeć za ludzi. Arcybiskup Nowak wskazał na potrzebę naszego włączenia się w Jezusową wędrówkę do miasta świętego. - Wszyscy musimy iść do Jerozolimy - musimy się nawrócić, musimy żyć Eucharystią - mówił. - Naszą wędrówkę do Niebieskiej Jerozolimy ukazują nam pewne miejsca święte - sanktuaria. Od ponad 600 lat ukazuje nam to Jasna Góra. To misja sanktuarium, to misja Częstochowy, ale i tej parafii, sanktuarium Zranionej Jasnogórskiej Ikony, która przez historię Cudownego Obrazu oraz przez posługujących tu ojców paulinów włączona jest w sanktuarium jasnogórskie - zakończył Ksiądz Arcybiskup podkreślając, iż parafia św. Barbary musi być parafią zbawczą, a w niej swoje zadania mają też parafianie, którzy muszą być znakiem wobec pielgrzymów. Uroczystą Liturgię, w której udział wziął prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona, ubogacił śpiew Kwartetu Jasnogórskiego „Cantus” pod dyr. Przemysława Jeziorowskiego.
Kościół i klasztor św. Barbary wraz z kaplicą zbudowaną nad cudownym źródełkiem, znane jako Sanktuarium Zranionej Jasnogórskiej Ikony Matki Bożej, stanowią drugie, obok Jasnej Góry, najczęściej odwiedzane przez pielgrzymów przybywających do Częstochowy miejsce. Tradycja kojarzy je z historią Obrazu Jasnogórskiego, kiedy to w Wielkanoc 1430 r. na Jasną Górę napadła banda rabusiów; niektóre z przekazów przyjmują, iż byli to husyci. Według jednego z przekazów, ograbiony z wotów i ozdób Obraz bandyci usiłowali wywieźć, ale konie ciągnące wóz nie chciały ruszyć z miejsca. Wówczas rabusie zrzucili Obraz z wozu, a tam, gdzie on upadł, wytrysnęło źródełko, w którym paulini obmyli odnalezioną Ikonę. Z czasem na miejscu cudownego źródełka wzniesiono drewnianą kaplicę, a w XVII wieku kościół pw. św. Barbary i św. Andrzeja Apostoła, a przy nim klasztor, gdzie umieszczono nowicjat zakonny. W wieku XVIII drewnianą kaplicę nad źródełkiem zamieniono na murowaną. Na jej sklepieniu oglądać można malowidła ilustrujące wydarzenia z historii profanacji Obrazu.
Od 1 lipca 2000 r. proboszczem parafii i przeorem miejscowych paulinów jest o. Andrzej Kuster, którego licznym inicjatywom kościół i klasztor zawdzięczają stopniowy powrót do dawnej świetności. Dokonano już remontu pomieszczeń nowicjackich (nowicjat powrócił tu w 2002 r.), renowacji wnętrza kościoła oraz barokowego chóru zakonnego (kaplica św. Anny), odnowiono freski w bibliotece. Planowane jest wykonanie w kościele stałego ołtarza soborowego, podjęcie prac nad elewacją świątyni, z odnową wątku ceglanego, a także renowacja kaplicy Cudownego Źródełka.