Przeżywamy XV rocznicę ustanowienia diecezji legnickiej przez Ojca Świętego Jana Pawła II. To czas dziękczynienia składanego Panu Bogu i ludziom za fakt zaistnienia diecezji i zaangażowanie poszczególnych osób w jej ukonstytuowanie i rozwój. Przy tej okazji warto też może uświadomić sobie, że powołanie do życia nowej diecezji, to proces nie jednorazowy, ale poprzedzony okresem przygotowań i budowaniem odpowiedniego klimatu do podjęcia tych działań. Obok potrzeby duszpasterskiej, często sięga się do historii danego regionu i znaczących wydarzeń, które stanowią o szczególności wybranego na diecezję miejsca. Te warunki zostały spełnione przy powołaniu do życia diecezji legnickiej. Z jednej strony, powstanie nowej diecezji pomagało w objęciu jeszcze lepszą opieką duszpasterską mieszkańców, a z drugiej, zaistnienie diecezji na tych terenach, przypomina m.in. o szczególnym wydarzeniu w dziejach Europy, jakim była bitwa pod Legnicą, która chociaż przegrana, powstrzymała nawałę wrogów, którzy chcieli podbić ówczesną chrześcijańską Europę. To także ziemia uświęcona obecnością św. Jadwigi i innych wielkich postaci w naszej historii.
O przygotowaniach do utworzenia diecezji możemy dowiedzieć się więcej m.in. z publikacji ks. inf. Władysława Bochnaka, który będąc historykiem, udokumentował już wiele z wydarzeń młodej diecezji. W publikacji pt. „W trosce o wiarę”, która ukazała się na X-lecie diecezji (2002 r.), w artykule pt. „Geneza i ustanowienie diecezji legnickiej”, ukazuje kulisy przygotowań do jej utworzenia, m.in. rozmowy z władzami ówczesnego województwa, a także ze stacjonującymi tu wojskami radzieckimi. Zachęcamy diecezjan do tej lektury.
Dziś, dziękując Bogu za utworzenie diecezji legnickiej, widzimy, że starania o jej zaistnienie, praca duszpasterska duchowieństwa pod przewodnictwem swoich biskupów, i życzliwa współpraca wielu ludzi i instytucji, są dla naszego regionu wielkim błogosławieństwem.
Tego jeszcze „nie grali”: oficjalna reprezentacja satanistów była obecna na paradzie równości w Warszawie. Ciekawa jestem, czy ci biedni ludzie – uczestnicy parady – zdają sobie sprawę, że ulegli manipulacji, że weszli na niebezpieczną drogę duchowego zniewolenia? Może już opętania?
Centrum Warszawy. Wsiadam do metra, a tam w oczy rzucają się dwie panie. Jedna, koło sześćdziesiątki, ubrana w bluzkę w kolorach tęczy, jaskrawo zielone krótkie spodenki, na głowie ma kapelusz słomkowy z przyklejonymi kartkami z napisem: „Odpowiedzią jest miłość”. Ale to nie koniec. Na nogach ma coś w rodzaju tęczowych getrów z frędzlami i sandały w kolorze tęczy. W ręku trzyma dużą torbę z napisem: Berlin. Obok tej damy siedzi mężczyzna, pewnie 20 lat młodszy, cały na czarno, na twarzy maska psiego pyska (co chwila ją zakłada i zdejmuje), z tyłu zaś do spodni ma przyczepiony długi puszysty ogon. Czyli, jak dobrze rozumiem, jest przebrany za psa. Oboje udają się na paradę równości, która właśnie przechodzi ulicami Warszawy – pod patronatem prezydenta stolicy, z udziałem pracowników ambasady Niemiec.
Włoski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że pary jednopłciowe kobiet, które decydują się na zapłodnienie in vitro za granicą, mogą zostać prawnie uznane za rodziców we Włoszech, nawet jeśli jedna z nich nie jest biologiczną matką. Wyrok zapadł mimo sprzeciwu rządu Giorgii Meloni - podaje portal ilgiornale.it.
Włoski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że dzieci urodzone przez pary jednopłciowe kobiet w wyniku zapłodnienia in vitro przeprowadzonego za granicą, gdzie jest to legalne, mogą być zarejestrowane jako dzieci dwóch matek. Wyrok odrzuca wytyczne rządu premier Giorgii Meloni, zawarte przez ministra spraw wewnętrznych Matteo Piantedosiego z 2023 r., który zakazywał automatycznego uznawania „matki intencjonalnej” za pełnoprawnego rodzica.
Modlitwa nie jest czasem pustym. Nie jest nic-nie-robieniem. Jest zawsze pełna życia, ale też pełna pytań. Rodzą się one w duszy i umyśle tego, kto się modli, oraz w duszach i sercach tych, którzy stoją „obok” i przyglądają się, kiedy inni się modlą.
Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?» Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał». Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego». Wtedy surowo im przykazał i napominał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
