Parafia pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Łodzi będzie obchodziła jubileusz stulecia w 2010 r. Dziś, w przeddzień odpustu ku czci głównego Patrona wspólnoty, zaglądamy na ul. Ogrodową 22, aby dowiedzieć się, jak wygląda życie codzienne w tym miejscu ważnym dla historii Kościoła łódzkiego.

Kilka słów o najstarszym kościele w Łodzi

Drewniany kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wybudowano na tzw. Górkach Plebańskich (dziś pl. Kościelny) w latach 1765-68 z fundacji biskupa kujawskiego Antoniego Ostrowskiego. Łódź była jeszcze wówczas niewielką osadą rolniczą. W 1880 r. parafia liczyła już 6 tys. wiernych. Łódź stawała się ruchliwym ośrodkiem przemysłowym. Kościół kilkakrotnie rozbudowywano, a gdy okazało się to niewystarczające, podjęto decyzję o budowie nowego. Władze carskie nakazały starą świątynię wyburzyć. Wówczas proboszcz ks. Jan Siemiec wpadł na pomysł, by przenieść ją na nowe miejsce. Wybrano cmentarz przy ul. Ogrodowej, nieczynny od 1856 r. i poinformowano władze, że w głównym ołtarzu umieści się obraz św. Mikołaja, aby przed nim zanosić modlitwy za cara Mikołaja I. Pomysł się powiódł. Ponad 120-letni, drewniany kościół zmienił 10 kwietnia 1888 r. swoją lokalizację. Mówiono, że robotnicy pobliskiej fabryki Izraela Kalmanowicza Poznańskiego przenieśli go w ciągu jednego dnia. Po złożeniu całości, 21 maja 1888 r. kościół został poświęcony przez arcybiskupa warszawskiego Wincentego Teofila Chościak Popiela i nadano mu tytuł św. Józefa. Odtąd był świątynią filialną parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Parafia w cieniu Manufaktury

Kościołem parafialnym stał się ponownie na początku XX wieku, gdy arcybiskup warszawski Wincenty Chościak Popiel erygował, dekretem z dnia 29 grudnia 1909 r., parafię pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Łodzi. Wyrosła ona w cieniu ogromnych zakładów bawełnianych, do których należały także pobliskie robotnicze „familaki”. Co ciekawe, zarząd tych zakładów, jak i jego pracownicy pokryli wiele kosztów remontów kościoła i budowy domu parafialnego. Współwłaściciel fabryki Izaak K. Poznański ufundował m.in. pięć nowych ołtarzy dla świątyni. Ostatnio na miejscu dawnych zakładów powstało największe w mieście centrum handlowo-rozrywkowe. Czy bliskie sąsiedztwo Manufaktury będzie dla parafii równie korzystne? Czas pokaże. Chwilowo, drewniany kościołek, jego otoczenie i ponadstuletni budynek parafialny wymagają nieustannych nakładów na naprawy i modernizacje. Prace trwają ze szczególną intensywnością od kilku lat. Odnowiony został m.in. ołtarz główny, zmodernizowano najważniejsze instalacje. Przed proboszczem ks. Franciszkiem Semikiem i jego współpracownikami pojawiają się wciąż nowe wyzwania, aby im sprostać, postanowiono wyemitować cegiełki na rzecz ratowania zabytkowego kościoła. Można je nabyć m.in. w kiosku parafialnym.

Modlitwa buduje wspólnotę

Parafia żyje nie tylko sprawami materialnymi. Od 2006 r. w każdą środę na Mszy św. i nabożeństwie ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy trwa modlitwa za parafian. Co tydzień objęci są nią mieszkańcy innego domu. Każdy z nich może wrzucić do skrzynki znajdującej się przy obrazie Matki Bożej Bolesnej swoje własne intencje, prośby i podziękowania, które są później odczytywane podczas modlitwy. Wspólnota pamięta również o swoich zmarłych. W każdy ostatni piątek miesiąca o godz. 18. odprawiana jest Msza św. za dusze tych, których imiona i nazwiska (wraz z drobną ofiarą, jeżeli ktoś ma taką możliwość), przez cały miesiąc umieszczane są w puszce obok figury św. Antoniego. Inicjatywa ta powstała z myślą o tych, których nie stać na zamówienie Eucharystii.
Troska duszpasterska w parafii św. Józefa ukierunkowana jest w sposób szczególny na dzieci i młodzież, przede wszystkim tę wymagającą najwięcej uwagi i wsparcia. Służbę Liturgiczną Ołtarza tworzy obecnie ok. 30 ministrantów. W 1999 r. s. Monika, natywitanka, utworzyła grupę Bielanek. Dziewczęta uczestniczą w Mszach św., nabożeństwach, adoracjach poprzez modlitwę i starodawny zwyczaj sypania kwiatków podczas procesji w Boże Ciało i inne uroczystości. Cotygodniowe spotkania, w sobotę o 9.30, łączą modlitwę i rekreację. Bielanki uczestniczą także w bliższych lub dalszych wycieczkach i kilkudniowych wyjazdach formacyjnych. Stowarzyszenie im. Matki Teresy z Kalkuty prowadzi przy kościele świetlicę środowiskową, a kuratorzy ze Śródmieścia mają tu swoje spotkanie integracyjne w środy o godz. 15. Na nieco starszych parafian oczekują natomiast: Krąg Domowego Kościoła, Legion Małych Dusz, Wieczernik modlitwy za kapłanów, Żywa Róża i Asysta.
W tym roku parafialne rekolekcje wielkopostne dla dorosłych i młodzieży rozpoczną się w wigilię odpustu św. Józefa, 18 marca, i potrwają cztery dni. Główny patron parafii otaczany jest kultem szczególnym. Na stronie internetowej znaleźć można informacje o św. Józefie oraz teksty nowenny do tego niezawodnego Opiekuna Bożego dzieła w nas. Z konieczności, na tym trzeba zakończyć naszą krótką wizytę w parafii, odsyłając wszystkich zainteresowanych bliższymi szczegółami do kancelarii parafialnej lub do internetu.

Proboszczowie parafii (od 1910 r.):