Po wojnie w kraju panowały bardzo ciężkie warunki. W siostrach znalazł wsparcie w trudnej sytuacji po utracie rodziców. Polskie misjonarki zapewniły mu stypendium w szkole, przybory do nauki oraz wyżywienie. Dzięki nim rozpoczął naukę w szkole podstawowej i średniej, której nie był w stanie samodzielnie sfinansować.

– Po zakończeniu szkoły średniej przyszedłem podziękować siostrom – opowiada dzisiaj – Nie było mnie stać na prezenty. W zamian zaoferowałem swoją pomoc przy pielęgnacji ogrodu i opiekując się świniami.

Niedługo później dostał pracę w biurze programu „Adopcja Serca”, gdzie spotkał się z dziećmi będącymi w takiej samej sytuacji co on przed laty. – To, co później siostry dla mnie zrobiły nie zapomnę do końca mych dni – mówi przejęty – Kiedy siostry widziały, jak się opiekowałem niepełnosprawnymi, postanowiły mi pokryć koszty nauki na uniwersytecie. Teraz jestem pełnoprawnym naukowcem – biomedykiem. Jestem bardzo szczęśliwy, ponieważ mogę być sobą dzięki wstawiennictwu sióstr.

– Wykonuję ją nie oglądając się czy mi się zwróci finansowo i widzę jaki ma wpływ na moją wiarę – opowiada. – Ona wzrasta, kiedy opiekuję się niepełnosprawnym dzieckiem. Mamy wielką radość w sercu, ponieważ faktycznie jesteśmy wsparciem dla dzieci samego Boga - dopowiada Modeste.

Adopcja Serca na odległość, to program pomocy w kształceniu dzieci i młodzieży z biednych czy też osieroconych rodzin, ale to przede wszystkim otwarcie swego serca dla tych, którzy czekają na miłosierną miłość. Wyraża się ona w konkretnej materialnej pomocy dającej szansę na edukację.

Do podjęcia duchowej adopcji zachęca Caritas Polska.