Czy sprawiły to przeczytane teksty liturgiczne? – Fragment Apokalipsy wg św. Jana:, „ Kim są i skąd przybyli ci, którzy są przyodziani w białe szaty? (…) są to ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku; opłukali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka (…) oraz Osiem błogosławieństw z Kazania na górze wg Ewangelii św. Mateusza, wskazujących jak zostać wybranym, czyli jak postępować by zamieszkać w wieczności, do której zdążamy wszyscy, bo śmierć jak pisał Kohelet, podobnie jak wszystko inne na ziemi jest zaplanowana i zawsze jest sprawą Bożą.

Dziś, mówił kaznodzieja, modlimy się za wszystkich, którzy nas w tej drodze poprzedzili. Wierzymy, dodał, że ich życie się nie skończyło, a tylko się zmieniło. Wierzymy też w świętych obcowanie. Modląc się za zmarłych wypominkami, Eucharystią, przyjmowaną Komunią św., pobożnym nawiedzaniem cmentarzy pomagamy im osiągnąć szczęście wieczne, pokazujemy im, że nadal ich kochamy, bo jak pisze ks. Jan Twardowski: „Tak naprawdę ludzie nie odchodzą na zawsze. Dwa światy – żywych i umarłych – przenikają się wzajemnie i oddziałują na siebie. Nie ma umarłych, tylko ci, co odeszli. Uważam, że istnieje z nimi kontakt. Chociażby wtedy, gdy przychodzą w snach”. Dlatego też w innym tekście ksiądz poeta przypominał: „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą (…) Nie bądź pewny, że czas mas, bo pewność niepewna (…)”.