Umiłowani Diecezjanie!

1. W Środę Popielcową uroczyście rozpoczęliśmy Okres Przygotowania do Świąt Wielkanocnych nazywany Wielkim Postem. Święta Wielkanocne - najważniejsze dni w roku - są dla chrześcijanina wezwaniem do odnowy życia tak, by blask Jezusa Chrystusa objawiony na górze Tabor podczas Przemienienia odbijał się w naszym człowieczeństwie.
Święta Paschalne winny doprowadzić każdego z nas do głębszego zjednoczenia z wszechmogącym Bogiem, który nas powołał do istnienia, wycisnął w naszym człowieczeństwie swoje podobieństwo i pragnie, byśmy uczestniczyli w Jego wiekuistym życiu, a tym samym w pełni szczęścia, do jakiego człowiek dąży tu na ziemi.
Panu Bogu zależy na każdym człowieku, nawet największym grzeszniku. Jako kochający Ojciec zbliża się do ludzi i okazuje nam wielkie miłosierdzie w swoim Synu Jezusie Chrystusie.
Pan Jezus po to przyszedł na świat, by objawić nam pełną prawdę o człowieku, ukazać jak blisko każdego z nas jest wszechmocny Bóg i jak wielka jest Jego miłość nawet wtedy, kiedy człowiek o Nim zapomina, a nawet przez grzech odwraca się od Niego i wybiera zło.
Jedynie Jezus Chrystus może nas wyrwać z mocy zła, jakim jest grzech. On jeden może wlać w nasze serca nadzieję, że trudności i doświadczenia, przez jakie przechodzimy w życiu, stają się drogą do osiągnięcia największego dobra, to jest zjednoczenia się w wieczności z kochającym nas Bogiem - źródłem pełnego szczęścia.
Pan Jezus nie tylko wzywa nas do ufnej miłości Boga, ale także ogłasza przykazanie miłości bliźniego. Miłość ta powinna pokonywać istniejącą wśród nas obojętność na sytuację innych ludzi, przezwyciężać uprzedzenia i wrogość, jaką spotykamy między ludźmi i narodami. Miłość bliźniego także domaga się, by bronić życia każdego człowieka od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci i troszczyć się o to, by ludzie mieli właściwe warunki egzystencji i rozwoju w dziedzinie duchowej i materialnej.
Weźmy sobie głęboko do serca wezwanie, jakie odwieczny Ojciec kieruje do nas z góry Przemienienia: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Jego słuchajcie” (Mt 17,5).
Jezus Chrystus jest obecny wśród ludzi w każdym czasie historii. Znakiem Jego obecności i narzędziem zbawczego działania jest żywa wspólnota wyznawców Chrystusa tworząca Kościół Święty, zjednoczony Duchem Chrystusa Zmartwychwstałego, w którym mamy dostęp do udziału w Misterium Zbawienia.

2. Zjednoczenie z Chrystusem, który przynosi nam pojednanie z Bogiem i ludźmi dokonuje się najgłębiej przez udział w Eucharystii.
Ojciec Święty Jan Paweł II wyraził to w słowach: „Eucharystia umożliwia ludziom współczesnym dostąpienie pojednania, które Chrystus uzyskał raz na zawsze dla ludzkości wszystkich czasów” (Ecclesia de Eucharystia, 12).
Eucharystia jest centrum życia Kościoła, „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”.
Zwracam się do Was, Umiłowani Diecezjanie, z gorącą zachętą, byśmy w okresie tegorocznego Przygotowania do Świąt Wielkanocnych, zwłaszcza podczas odprawianych rekolekcji i wielkopostnego modlitewnego skupienia, starali się zastanowić nad prawdą o obecności Jezusa Chrystusa w naszym życiu, nad tym, jakie znaczenie ma Eucharystia dla każdego z nas i dla naszych rodzin, które są „domowym Kościołem”.
Wychowanie do tego, by Eucharystia stanowiła źródło i szczyt życia człowieka, trzeba rozpocząć od wczesnych lat jego rozwoju. Prawdę tę należy przekazywać w rodzinie już małym dzieciom.
Rodzice, a także babcia i dziadek, nawet małym dzieciom potrafią mówić w sposób przystępny o Panu Jezusie obecnym w Najświętszym Sakramencie, budzić w ich sercach wiarę i miłość do Jezusa Eucharystycznego i cierpliwie uczyć uczestnictwa we Mszy św.
Jakże ważna jest dla wiary dziecka wypływająca z uczestnictwa we Mszy św. w każdą niedzielę i przeniknięta pobożnością eucharystyczną atmosfera życia religijnego w rodzinie.
Stosownie do rozwoju dziecka, rodzice powinni coraz głębiej wprowadzać je w prawdę o Eucharystii. Pomocą staje się domowa katecheza, podczas której rodzice i inni członkowie rodziny często rozmawiają z dzieckiem o Panu Jezusie i Jego miłości do każdego człowieka, a także budzą radość ze spotkania ze Zbawicielem w Eucharystii. Trzeba dążyć, by rozwijanie w dziecku pobożności eucharystycznej dokonywało się w klimacie bliskiej współpracy duszpasterza, szkolnego katechety i rodziców.
Niezwykle ważnym przeżyciem dla całej rodziny jest doprowadzenie dziecka do pełnego uczestnictwa we Mszy św., jakim jest Pierwsza Komunia św. W całym okresie tego przygotowania konieczne jest szczególne zaangażowanie rodziców dziecka i całej rodziny przez modlitwę i tworzenie atmosfery radosnego oczekiwania na spotkanie z Panem Jezusem w Eucharystii.
Byłoby wysoce niewłaściwe, gdyby uroczystość Pierwszej Komunii świętej została zdominowana przez zewnętrzną oprawę tego wydarzenia i przez drogie i atrakcyjne prezenty. Upominki, jakie otrzymuje dziecko z okazji Pierwszej Komunii świętej, nie mogą odciągać zainteresowania dziecka od spotkania z Panem Jezusem, ale powinny treściowo być związane z udziałem w Eucharystii.
Pierwsza Komunia św. winna być dla rodziny wydarzeniem, jakie prowadzi do pogłębienia życia eucharystycznego wszystkich jej członków i przyczynić się do chrześcijańskiego przeżywania każdej niedzieli jako dnia Eucharystii i radości, jak dziecko odnajduje we wspólnocie rodzinnej.
Niech Rok Eucharystii ożywi troskę każdej wspólnoty parafialnej o należyte przeżycie Pierwszej Komunii św. w naszych rodzinach i parafiach.
Ważnym wydarzeniem związanym szczególnie z pogłębieniem życia eucharystycznego wspólnoty parafialnej i poszczególnych rodzin powinna się stać uroczystość przyjęcia przez młodzież sakramentu bierzmowania.
Dziewczęta i chłopcy w okresie przygotowania, jak i po przyjęciu sakramentu powinni być wspierani przez rodziców i całą parafię w dążeniu, by Jezus Chrystus, który ich kocha i dlatego daje im swojego Ducha Świętego, dzięki uczestnictwu w Eucharystii stawał się w sposób coraz pełniejszy ich Przyjacielem i Mistrzem, okazującym pomoc w świadomym kształtowaniu pięknego człowieczeństwa. Pomocą w takim przeżywaniu Eucharystii niech staną się młodzieżowe wspólnoty rozwijające ducha apostolskiego, jakie powinny istnieć w każdej parafii.

3. W Orędziu na tegoroczny Wielki Post Ojciec Święty zwraca naszą uwagę na troskę o ludzi podeszłego wieku. Zarówno ludzie starsi, jak i ludzie chorzy, mają szczególny udział w życiu Kościoła, bo przez swoje zjednoczenie z Jezusem Chrystusem, dźwigającym Krzyż i ofiarującym swoje cierpienia i śmierć za zbawienie świata, wypraszają nam Boże miłosierdzie. W ich trudnym życiu potrzebne jest jednak konieczne umocnienie łaską, jakie przynosi Eucharystia. Powinniśmy przeto dołożyć starań, by wierni ci mogli często przyjmować Komunię św., najlepiej w każdą niedzielę w łączności z uczestnictwem we Mszy św. transmitowanej przez radio czy telewizję.
Zgodnie ze starym chrześcijańskim zwyczajem Ciało Pańskie mogą im przynosić kapłani, diakoni i akolici, a także ludzie posiadający specjalne upoważnienie swojego biskupa. Rok Eucharystii niech będzie dla duszpasterzy i rodzin chorych zachętą do podjęcia starań, by ustanowieni w naszej diecezji szafarze często, a przynajmniej w każdą niedzielę, zanosili Komunię św. osobom chorym i starszym do domów, szpitali, czy zakładów opieki.
W Roku Eucharystii przypomnijmy sobie piękny zwyczaj, jakim jest prośba skierowana do kapłana o odprawienie Mszy św., przez którą pragniemy wyprosić szczególną Bożą łaskę dla całej rodziny, czy poszczególnych osób potrzebujących nadprzyrodzonego wsparcia; Mszy św. w intencji podziękowania Panu Bogu za łaskę już otrzymaną, a także Mszy św. za zmarłych członków rodziny i osoby nam bliskie, by osiągnęli szczęście wiekuiste w niebie.
W niektórych parafiach istnieje godny uznania zwyczaj, że zamiast kupowania szybko więdnących kwiatów ludzie składają ofiary na Mszę św. z okazji pogrzebu, rocznicy śmierci lub imienin człowieka im bliskiego.
W Roku Eucharystii powinniśmy głęboko wziąć do serca prawdę, że każdy z nas jako chrześcijanin jest wezwany i zobowiązany, by zapoczątkowane przez chrzest nasze zjednoczenie z Chrystusem było ożywiane i pogłębiane przez częsty udział w Najświętszej Ofierze; by chrześcijanin karmił się Najświętszym Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa, który jest chlebem żywym, pokarmem mocnych, sakramentem rodzącym jedność i miłość w naszych rodzinach, poszczególnych wspólnotach uczniów Chrystusa i w całym Kościele.
Każdy z nas jest wezwany przez Jezusa obecnego w Eucharystii słowami: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28). Na to pełne miłości wezwanie odpowiadamy, kiedy uczestniczymy we Mszy św. i kiedy podczas adoracji poza Mszą św. jednoczymy się z Jezusem Eucharystycznym nawiedzając Najświętszy Sakrament w kościele. Wtedy zaś, kiedy nie możemy przybyć do świątyni, starajmy się jednoczyć duchowo ze Zbawicielem obecnym w Najświętszym Sakramentem.
Nasz udział w Eucharystii niech będzie także wynagrodzeniem za zaniedbania tych, którzy lekceważą uczestnictwo w niedzielnej Eucharystii, a także wynagrodzeniem za wszystkie grzechy świętokradztwa tego Sakramentu Miłości.

4. Umiłowani Diecezjanie! Każdego roku uroczyście obchodzimy rocznicę ustanowienia naszej diecezji przez Ojca Świętego Jana Pawła II 25 marca 1992 r. Obchody rocznicy w tym roku odbędą się w sobotę dnia 2 kwietnia. Pragnę, by ten dzień był w całej diecezji, a zwłaszcza w naszej katedrze, dniem dziękczynienia za dar Najświętszej Eucharystii, jaką sprawujemy i umacniamy się w warunkach życia diecezjalnego.
Już teraz zapraszam na tę uroczystość do katedry duchowieństwo i wszystkich wiernych szczególnie członków rad parafialnych każdej parafii.
Członkowie rad parafialnych zgromadzą się o godz. 10.00 w Legnicy w kościele Ojców Franciszkanów pw. św. Jana Chrzciciela, gdzie wysłuchają specjalnej prelekcji, a następnie przejdą do katedry, by uczestniczyć w uroczystej Eucharystii o godz. 12.00.

Drogie Siostry i Bracia!

Okres Wielkiego Postu jest dla każdego z nas okresem pogłębienia wiary i jedności z Kościołem, w którym żyje Chrystus; czasem nabrania mocy do walki z trudnościami spotykanymi dzisiaj na drodze chrześcijańskiego życia oraz świadczenia o prawdzie Ewangelii.
Dzisiejsze trudne czasy wymagają od nas wielkiego wysiłku, by przeciwstawiać się złu i podejmować dzieła ewangelizacji w naszych rodzinach, Ojczyźnie i Europie. Ufamy jednak Jezusowi Chrystusowi, który przez mękę na krzyżu, śmierć i zmartwychwstanie zwyciężył zło i otworzył przed każdym człowiekiem bramy Wiecznego Królestwa Prawdy, Miłości i Życia. W Nim jest nasza nadzieja i nasze zwycięstwo!
Niech w wierności naszemu Zbawicielowi wspiera nas Maryja - Matka Chrystusa i Matka Kościoła!
Polecam Was, Ukochani Diecezjanie, opiece Matki Bożej Łaskawej i na owocne przeżycie Okresu Przygotowania Paschalnego z serca błogosławię.

Wasz Pasterz

Legnica, w Środę Popielcową - dnia 9 lutego 2005 r.