Kielce: dziennikarz Tygodnika "Niedziela" odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi
Władysław Burzawa – od 15 lat dziennikarz Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, a wcześniej „Gościa Niedzielnego”, radny piątej kadencji, wiceprzewodniczący Rady Miasta Kielce oraz działacz społeczny, szczególnie na rzecz misji w Afryce – otrzymał dzisiaj Srebrny Krzyż Zasługi.
W imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy krzyże: złote, srebrne i brązowe 22. uhonorowanym nimi samorządowcom i działaczom społecznym, wręczali dzisiaj w urzędzie wojewódzkim: Agata Wojtyszek – wojewoda świętokrzyski i senator PiS – Krzysztof Słoń.
Wojewoda podkreśliła, że odznaczeni wsłuchują się w głosy mieszkańców, robią dużo, by dbać o pamięć historyczną i porządek oraz ład społeczny w małych ojczyznach. – Chylę czoła, dziękując za dotychczasową pracę i życzę, by sił nie zabrało - mówiła Agata Wojtyszek.
Władysław Burzawa wyróżnia się wśród innych działaczy wskutek zaangażowania dla Afryki, choć jako radny od 20 lat, zrealizował wiele inicjatyw społecznych dla rodzinnego miasta i jego mieszkańców, szczególnie najstarszych i dzieci. Od 5 lat Burzawa jest diecezjalnym koordynatorem zbiórki makulatury na misję. Akcja zaowocowała zebraniem 420 ton makulatury. Od roku z jego inicjatywy trwa także zbiórka elektrośmieci dla misji, a sukces i powodzenie zbiórki przerosły oczekiwania pomysłodawcy – zebrano w ciągu roku ponad 300 ton elektrośmieci, które wypełniły 38 tirów.
Te inicjatywy pozwoliły na budowę czterech studni w Afryce, rozpoczęcie budowy piątej oraz organizację i budowę kliniki okulistycznej na Jamajce.
Reklama
- Jestem ogromnie wdzięczny za dostrzeżenie i docenienie mojej działalności przez panią wojewodę i pana prezydenta, ale za tymi tonami makulatury i elktrośmieci kryje się pomoc setek ludzi, mieszkańców regionu i parafii diecezji kieleckiej. Ten Srebrny Krzyż Zasługi jest także dla nich wszystkich – mówi KAI Władysław Burzawa.
W Kielcach przez dekadę Burzawa był także pomysłodawcą i budowniczym – własnymi rękami i kosztem - żywej szopki w okresie Bożego Narodzenia, dochód z której także zasilał potrzeby misyjne, m.in. sióstr zakonnych pracujących w różnych częściach świata, zakup leków dla misji, skomplikowane operacje afrykańskich dzieci. Burzawa był także jednym z pierwszych w Polsce inicjatorów przywrócenia święta Trzech Króli i Orszaków Trzech Króli.
Z zawodu jest dziennikarzem, od 15 lat związanym z „Niedzielą Kielecką” – diecezjalnym oddziałem Tygodnika „Niedziela” w Kielcach, gdzie wchodzi w skład zespołu redakcyjnego. Pracował także w lokalnej telewizji i w oddziale kieleckim „ Gościa Niedzielnego”. Jest współautorem książki pt. „Diecezja kielecka – miejsca – historia – tajemnice”.
Władysław Burzawa ma 51 lat, jest żonaty i ma trzech synów.
Kard. Zenon Grocholewski z książką zawierającą akta kongresu „Być i stawać się odpowiedzialnymi
za życie”, zorganizowanego w 2015 r. w Łodzi przez abp. Marka Jędraszewskiego
Kard. Zenon Grocholewski zostanie uhonorowany Medalem "Pro Patria". Odznaczenie zostanie przyznane purpuratowi m.in. "za wieloletnią pracę na rzecz kultywowania tradycji niepodległościowej", a wręczy je p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk. Uroczystość odbędzie się w piątek 20 stycznia w Pokojach Matejkowskich Zamku Królewskiego w Warszawie.
- Medal „Pro Patria” to wyraz wdzięczności dla Księdza Kardynała za wieloletnią pracę na rzecz kultywowania tradycji niepodległościowej, a także podziękowanie za troskę i pomoc jaką okazuje weteranom walk o Niepodległość – podkreśla p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.
W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.
Leon XIV mianował peruwiańskiego marystę o. Miguela Ángela Contrerasa Llajarunę biskupem pomocniczym diecezji Callao. Jest to pierwsza nominacja biskupia za pontyfikatu nowego papieża. Jeszcze jako biskup diecezji Chiclayo w Peru przyszły papież był administratorem apostolskim diecezji Callao w latach 2020-2021.
Biskup nominat Ángel Contreras Llajaruna urodził się 5 lipca 1979 w Cajabamba - Cajamarca. Wstąpił do zgromadzenia marystów. Filozofię studiował w Limie, teologię w Meksyku, biblistykę w Nelo Horizonte, a zarządzanie edukacją ponownie w Limie. Święcenia kapłańskie przyjął w 2008 roku. Pracował w szkole katolickiej, był proboszczem parafii, wikariuszem biskupim ds. życia konsekrowanego i dyrektorem sieci szkół parafialnych w diecezji Callao. Od 2022 roku był przełożonym dystryktu południowoamerykańskiego swego zgromadzenia zakonnego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
