Parafia św. Antoniego szczególną uwagę duszpasterską zwraca na przygotowanie dzieci do I Komunii św. - I Komunia św. to wprowadzenie dziecka w świadome życie sakramentalne. Wiąże się to z wielką odpowiedzialnością ojca, matki, księdza i katechety - podkreśla ks. prał. Jan Byrski, proboszcz parafii. Dlatego od początku rodzice nie tylko towarzyszą dzieciom w trakcie przygotowań, ale do tej uroczystości z nie mniejszym wysiłkiem przygotowują się sami.

Dotknąć kielicha ofiarnego

Pierwsze spotkanie we wrześniu połączone jest z Eucharystią. Na początku Mszy św. odbywa się poszerzony rachunek sumienia dla rodziny. Temat homilii również przygotowany jest specjalnie dla rodziców. Jeśli ich zabraknie na tej Mszy św., otrzymują z parafii list z pytaniem, czy zamierzają przygotować dziecko do I Komunii św. Parafia wychodzi do nich z propozycją pomocy w tym przygotowaniu.
Kolejna Msza św. z pogłębionym rachunkiem sumienia i homilią dla rodziców odbywa się przed Adwentem. Szczególnego wymiary nabiera przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia. Uczestniczą w nim rodzice razem z dziećmi. Ci pierwsi przystępując do sakramentu pojednania, przyjmując Komunię św., mają stawać się świadkami, pokazywać dzieciom, że w rodzinie obecny jest Chrystus. Kolejne spotkanie przygotowuje całą rodzinę do Świąt Wielkanocnych.
Przed I Komunią dzieci systematycznie otrzymują pamiątki, które mają pomagać im wchodzić w życie chrześcijańskie: różaniec, krzyż, książeczkę do nabożeństwa. W pierwszą niedzielę października bądź w uroczystość Matki Bożej Różańcowej rodzice przychodzą z dziećmi do kościoła i po poświęceniu różańców wręczają je dzieciom. W Adwencie parafia ofiaruje dzieciom medaliki, które rodzice nakładają dziecku w kościele na szyję. W III niedzielę Wielkiego Postu następuje poświęcenie krzyża, który ma być zawieszony w domu. Książeczkę do nabożeństwa dziecko otrzymuje około 2 miesiące przed przyjęciem Eucharystii. Wówczas, gdy przygotowuje się do rachunku sumienia.
Kilka spotkań poświęconych jest na przybliżenie dzieciom obrzędów Mszy św. Mogą wtedy obejrzeć i wziąć do ręki księgi i naczynia liturgiczne. Od początku dzieci przygotowywane są do uczestnictwa w Eucharystii. Kilka razy w ciągu roku odprawiana jest specjalnie dla nich Msza św. One same albo ich rodzice czytają Słowo Boże. Dzieci biorą czynny udział w procesji z darami i modlitwie wiernych.

Rodzina Bogiem silna

W przygotowaniu dzieci do I Komunii św. zwraca się uwagę na to, jak ważną wartością jest rodzina. Dzieci uczone są wdzięczności i szacunku do rodziców. W niedzielę Chrztu Pańskiego, w czasie homilii, podkreśla się znaczenie tego sakramentu i wyrażanie wdzięczności rodzicom za wychowywanie w wierze katolickiej. Liturgia Słowa skierowana jest na podkreślenie wartości rodziny. Przed błogosławieństwem dzieci otrzymują opłatek, składają życzenia rodzicom i dziadkom, dziękując im za trud wychowania.
Rodzinne przygotowania do I Komunii św. dziecka skutkują zawsze pogłębieniem wiary. Zdarza się czasem, że rodzice nie mają ślubu kościelnego. Niektóre dzieci są jeszcze nie ochrzczone. - Jesteśmy w tej szczęśliwej sytuacji, że w Mińsku Maz. ponad 90% małżeństw ma ślub kościelny. W tym roku na 170 rodzin dzieci przygotowujących się do I Komunii, tylko trzy rodziny wymagają uregulowania kwestii sakramentów. Obecnie już jedna para przygotowuje się do ślubu. Oczywiście pomagamy dyskretnie, w taki sposób, żeby pozostałe rodziny o tym nie wiedziały - mówi ks. Byrski.
O wdzięczności wobec rodziców przypomina się też dzieciom w Białym Tygodniu. W dniu odnowienia obietnic chrztu dziękują one rodzicom za wiarę, chrzest i wychowanie. Tego dnia oglądają w domu zdjęcia ze swojego chrztu, a rodzice opowiadają im jak przebiegała ta uroczystość. Szczególnemu okazaniu wdzięczności rodzicom, katechetom, kapłanom poświęcony jest ostatni dzień Białego Tygodnia. Dzieci przygotowują wtedy występ artystyczny: wiersze, piosenki, podziękowania. W homilii dzieci słyszą jak ważne jest, by po wspólnym przeżyciu Eucharystii gromadzono się przy wspólnym stole w domu i rozmawiano. Każde dziecko zabiera do domu mały chlebek, którym dzieli się z rodziną Dzielenia się z innymi uczyć mają też obchody dnia misyjnego, w jednym z dni Białego Tygodnia. Wtedy dzieci słyszą o ubogich żyjących w innych krajach. Składają na misje ofiary ze swoich oszczędności albo z prezentów pierwszokomunijnych.
Na zakończenie Białego Tygodnia dzieci otrzymują „książeczki pierwszopiątkowe”. Wiele z nich dzięki temu zaczyna inaczej przeżywać pierwsze piątki miesiąca.
- W Mińsku rodziny są „silne Bogiem”. Bardzo się z tego cieszymy. Jednocześnie przeżywamy obawy, bo takie środowiska próbuje się atakować i prowadzić do zgorszenia. Są zakusy ku ateizacji. Dlatego staramy się wychowywać dzieci w duchu prawdziwej miłości i wdzięczności - mówi ks. Byrski.

Przystań św. Antoniego

Przy parafii, obok tradycyjnej służby ołtarza, działa wiele grup formacyjnych. „Przystań św. Antoniego” czeka na starsze osoby i wszystkich, którzy czują się osamotnieni. Podopieczni raz w tygodniu spotykają się, aby porozmawiać, obejrzeć dobry film, wypić herbatę czy zjeść ciastko. Zwykle przychodzi około 20 osób. Przystań funkcjonuje już 10 lat.
W grupie „Muminków” spotykają się osoby także spoza parafii. Miejscowi kapłani organizują dla nich wyjazdy rekolekcyjne oraz wakacyjny wypoczynek. Grupa wraz z opiekunami liczy ponad 30 osób.
Jedną z najliczniejszych grup tworzą dziecięce kółka różańcowe. Około 80 dzieci ze szkół podstawowych modli się w tej wspólnocie na różańcu. W parafii działają też schole, w tym jedna studencka, Akcja Katolicka, Rodziny Nazaretańskie i Stowarzyszenie Rodzin Katolickich.
- Z modlitwy wynika troska o drugiego człowieka. Staramy się te grupy uwrażliwiać na dostrzeganie w swoich środowiskach osób potrzebujących - mówi ks. Byrski. W niesieniu pomocy rodzinom potrzebującym parafia współpracuje z pedagogami szkolnymi. - Nam, kapłanom nie wypada pytać o uposażenie rodziny. Pedagodzy dobrze znają sytuację domową dziecka - mówi ks. Byrski. W ten sposób ostatnio parafia mogła kupić leki dziecku, którego chorobę rodzice starali się ukryć. Parafia z początkiem roku szkolnego ofiarowuje szkołom pieniądze na obiady czy książki. Tych akcji się nie nagłaśnia. Zwykle nawet dzieci nie wiedzą, że jedzą obiad dzięki pomocy płynącej z Kościoła. Na wakacyjne potrzeby dzieci z rodzin ubogich przeznaczane są pieniądze ze sprzedaży tzw. chlebka św. Antoniego. Półkilogramowe bochenki rozprowadzane są w czasie parafialnego odpustu.
Bezrobocie dotyka mieszkańców Mińska w podobnym stopniu jak pozostałych mieszkańców regionu Mazowsza. U niektórych widać starania, aby znaleźć pracę i nie być dla rodziny ciężarem. Najtrudniej nieść pomoc rodzinom patologicznym, tam gdzie pojawia się alkohol czy narkotyki. Wtedy nawet znaczna pomoc nie będzie dobrze wykorzystana.

Trochę historii

Parafia św. Antoniego liczy dziś 13 tys. mieszkańców, a więc prawie czterokrotnie mniej niż w początkach istnienia. Erygowana była w 1984 r. Mińsk Mazowiecki liczył wówczas 35 tys. mieszkańców, a rozległa parafia św. Antoniego, prawie 50 tys. Niektórzy mieszkali w odległości 16 km od parafialnego kościoła. Podział parafii stał się więc koniecznością. Wkrótce zostało więc wydzielonych 5 nowych parafii: w Zamieniu, Chrośli, Żukowie, Mińsku Maz. - św. Jana Chrzciciela oraz na Choszczówce. Ich tworzeniem zajmował się początkowo sam ks. Byrski.
Pozwolenie na budowę kościoła św. Antoniego uzyskano w 1979 r., w przeddzień I pielgrzymki Ojca Świętego do Ojczyzny. W stanie surowym budynek kościelny i plebania zostały wzniesione dzięki staraniom śp. ks. prał. Henryka Kliznera. Duszpasterstwo przy nowym kościele rozpoczął ks. Jan Byrski w 1984 r., kiedy to w podziemiach budującego się kościoła została odprawiona pierwsza Msza św. A już we wrześniu, na naukę religii w salach katechetycznych przychodziło 5 tys. dzieci.
W 1990 r. oddany został do użytku kościół górny, który wyposażano przez następne kilka lat. Ważnym wydarzeniem w życiu parafii było otrzymanie relikwii św. Antoniego w listopadzie 1995 r. W czerwcu 1996 r. kościół ustanowiony został Sanktuarium św. Antoniego z Padwy.