Reklama

Polska

Prymas Polski w TVP: zespólmy siły dla dobra Ojczyzny

[ TEMATY ]

prymas Polski

BOŻENA SZTAJNER/NIEDZIELA

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do zespolenia sił dla dobra Ojczyzny wezwał Prymas Polski abp Józef Kowalczyk w wyemitowanym przez Telewizję Polską Orędziu Bożonarodzeniowym. Zwracając się do Polaków w kraju i za granicą metropolita gnieźnieński zachęcał, by Rok Wiary był okazją do pogłębienia, ożywienia i wyzwolenia naszej wiary z wielorakich lęków. Ze szczególnymi życzeniami Prymas Polski zwrócił się do rodzin - dzieci, rodziców, rodzeństwa - zachęcając, by byli katolikami, którzy są rozpoznawalni, dzięki swoim słowom, postawom i czynom.

Bożonarodzeniowe Orędzie Prymasa Polski wyemitowane przez Telewizję Polską w programie 1 oraz TVP Polonia zostało zarejestrowane w katedrze gnieźnieńskiej. Abp Józef Kowalczyk podkreślił w nim, że w czasie, gdy tak wielu Polaków siada do wigilijnej wieczerzy pragnie „powiedzieć dobre słowo”, podzielić się opłatkiem i złożyć najlepsze życzenia. W sposób szczególny metropolita zwrócił się do Polaków przebywających poza granicami Ojczyzny oraz żołnierzy, „którzy przeżywają tę Wigilię poza granicami ojczyzny, będąc na straży i posterunkach ryzykownych, niebezpiecznych, ale mających na celu zapewnić pokój i bezpieczeństwo”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

„Słowa moje kieruję pod adresem tych, którzy codziennie angażują się w budowanie dobra wspólnego. Wszyscy, którzy kochają ojczyznę, którzy z Polską się solidaryzują, niech zespolą siły, abyśmy poprzez codzienną pracę mogli coraz bardziej upiększać naszą codzienność” - wezwał Prymas Polski.

Nawiązując do ogłoszonego przez papieża Benedykta XVI Roku Wiary abp Kowalczyk przywołał słowa bł. Jana Pawła II z początku jego pontyfikatu: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”. „Niech ten Rok Wiary będzie dla nas okazją do osobistego pogłębienia naszej wiary, ożywienia jej, do wyzwolenia się z wielorakich lęków, do przezwyciężenia jakichkolwiek przeszkód, które na tej drodze wiary miałyby stanąć, abyśmy nie lękali się żyć wiarą na co dzień i świadczyć o niej, gdziekolwiek Opatrzność nas pośle” - mówił metropolita gnieźnieński.

Prymas Polski życzył, by Boża Dziecina, która urodziła się w rodzinie, błogosławiła przede wszystkim naszym rodzinom, poczynając od najmłodszych, poprzez rodziców, rodzeństwo, całą wspólnotę rodzinną, tak „abyśmy mogli być katolikami, którzy słowem, postawą i czynem są rozpoznawalni”.

Na zakończenie abp Kowalczyk prosił Nowonarodzonego Chrystusa o błogosławieństwo dla wszystkich, którzy Polskę stanowią. „Tym najmłodszym, którzy przyjdą dopiero na świat i tym, którzy są w jesieni swojego życia. Niech wszystkim błogosławieństwo Boże towarzyszy. Tego im z całego serca życzę i o to się będę dalej modlił. Szczęść wam Boże” - zakończył Prymas Polski.

2012-12-24 22:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prymas Polski w Liście na Adwent: pamiętajmy o sobie nawzajem

[ TEMATY ]

adwent

prymas Polski

abp Wojciech Polak

Bernadeta Kruszyk

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

„Pamiętajmy o sobie nawzajem. Miejmy czujne oczy, zdolne dostrzec najbardziej potrzebujących i zepchniętych na margines” – prosi w Liście na Adwent Prymas Polski abp Wojciech Polak. Przypomina też, że istotą tego szczególnego czasu nie jest przedświąteczna krzątanina, ale czuwanie i oczekiwanie na przyjście Chrystusa.

Adwent „jest przede wszystkim darem, łaską nam daną, abyśmy na nowo sobie uświadomili i z wiarą przyjęli tą prawdę, że tak jak Jezus Chrystus wszedł w historię ludzkości przez fakt swych narodzin, tak również przyjdzie na końcu czasów” – przypomina w liście metropolita gnieźnieński, wskazując, że końcem czasów dla każdej i każdego z nas będzie przejście przez bramę śmierci.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Koncert "Witaj Królowo Niebios"

2024-10-01 13:02

Archiwum CSW

W niedzielne popołudnie 29 września 2024 r. piękna świątynia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raniżowie rozbrzmiewała śpiewem i muzyką. A to za sprawą charytatywnego koncertu „Witaj Królowo Niebios” na rzecz ubogich kameruńskich dzieci w wykonaniu młodych artystów z Centrum Sztuki Wokalnej z Rzeszowa pod kierownictwem dr Anny Czenczek.

Na zaproszenie ks. proboszcza Bogdana Piekuta oraz dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji w Raniżowie Dariusza Sobolewskiego podopieczni Centrum oraz jako solistka Anna Czenczek zaśpiewali pieśni m. in. „Panis Angelicus”, „Agnus Dei”, „Veni, Sancte Spiritus”, „Grzeszni, senni, zapomniani”, ‘Panno Pszeniczna” i wiele innych w symfonicznej oprawie. Koncert raniżowski był w kontynuacją koncertów w kościołach Podkarpacia w ramach cyklu „Klasyka bez granic”. Młodzi artyści pokazali swoje umiejętności wokalne, pasję śpiewania i to, że doskonale czują się na scenie, śpiewając zarówno w świątyni, jak i na scenach wielu instytucji kultury. Część utworów wykonanych podczas koncertu można znaleźć na płytach „W każdym z nas” i „Ave Regina Caelorum”.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję