Siena, tuż przed wejściem do katedry pan pilnujący porządku zdecydowanym gestem nakrywa chustą odsłonięte ramiona kobiet. Przykrywa cienkie szelki bluzek, sukienki na ramiączkach i bez. Nie pyta, przykrywa. Jeśli nie chcesz poddać się jego działaniom odkrywczym – nie wchodzisz. Możesz iść opalać ramiona w gorącym słońcu, ale do świątyni w plażowej stylizacji cię nie wpuści.
Londyn, z Pałacu Buckingham wyrusza orszak królowej Elżbiety II. Ludzie stoją wzdłuż ulicy od kilku godzin, znają trasę przejazdu, przekazują sobie wiadomości a gdy tylko się pojawi wiwatują i krzyczą, nie spuszczają z niej oka. To królowa Anglii, warto stać na jednej nodze, w tłumie, by choć raz na nią spojrzeć.
W najbliższy czwartek ruszymy w procesjach Bożego Ciała. Być może będzie upał, żar poleje się z nieba i zaczniemy wyjmować z szaf co lżejsze ubiory. I pójdziemy, za monstrancją niesioną pod baldachimem, w klapkach, krótkich spodenkach, bluzkach bez rękawów, z mocno odsłoniętymi plecami. Panowie dołączą do kobiet ubrani w spodnie przed kolano. I pewnie spotkamy dawno niewidzianą koleżankę, a może sąsiada, który mieszka już trochę dalej. I pogawędzimy sobie, idąc, w tej procesji, bo przecież to dopiero drugi ołtarz a i tak nikt nie śpiewa tylko wszyscy coś mruczą pod nosem…
Procesjom Bożego Ciała nie towarzyszy zdecydowany Włoch z gotyckiej katedry w Sienie. Nie narzuca na odsłonięte ramiona i plecy cienkich chust dobrego smaku. Przejściom Króla w pozłacanej monstrancji nie towarzyszą telewizyjne zapowiedzi i zachęty do spotkania. Musimy przygotować się sami. Przygotować się dobrze.
Będziemy szli za Królem…
Czy w orszaku Króla można paradować w szortach i podkoszulku? I czy można nie patrzeć za Nim, gdy przechodzi? Za Nim, gdy się odsłania? Przegapić Go, Króla, zajmując się dawno niewidzianym znajomym?
Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba, pod przymiotami ukryty chleba. Zagrody nasze widzieć przychodzi, i jak się Jego dzieciom powodzi
Słowa tej eucharystycznej pieśni w sposób szczególny odżywają podczas uroczystości Bożego Ciała. To jedyny taki dzień w roku, kiedy Bóg opuszcza świątynie i wychodzi na ulice wsi, miast i miasteczek. Boże Ciało to uroczystość ku czci Najświętszego Sakramentu. Zawsze wypada w czwartek, bo to właśnie w ten dzień ustanowiony został sakrament Eucharystii. Jezus w ten dzień chce być bliżej swoich dzieci, ich codzienności, ich radości, ich problemów. Udział w procesjach eucharystycznych rzeszy wiernych jest wyznaniem wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa. Procesja Bożego Ciała to wielowiekowa tradycja. Na tę okoliczność wierni przygotowują cztery ołtarze w tradycyjnie ustalonych miejscach. Procesji towarzyszy pełna asysta. W tym dniu nie może zabraknąć dzieci pierwszokomunijnych do sypania kwiatków przed eucharystycznym Jezusem, obowiązkowo na uroczystości stawiają się panie z kół, ruchów i stowarzyszeń, są też strażacy, liturgiczna służba ołtarza, nie brakuje chorągwi i feretronów. – Tak liczny udział wiernych naszej parafii w uroczystości Bożego Ciała jest znakiem, że chcemy kroczyć za Chrystusem, że chcemy Go naśladować. Z tym co mamy najświętszego w świątyni, wychodzimy na zewnątrz tylko raz w roku. Zapraszamy w ten sposób Boga do naszej codzienności, do naszych domów – powiedział podczas procesji eucharystycznej w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siewierzu ks. kan. Emil Ilków, emerytowany proboszcz, który 20 czerwca br. w uroczystość Bożego Ciała, wraz z obecnym proboszczem ks. Markiem Cudą, przewodniczył uroczystej Liturgii i procesji eucharystycznej ulicami miasta.
Papież Leon XIV za pośrednictwem sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolina zapełnił o swej modlitwie za ofiary katastrofy samolotu linii Air India przewożącego 232 pasażerów, który rozbił się po starcie z lotniska Ahmedabad w stanie Gudźarat w Indiach.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Tak mówi Mądrość Boża: «Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
