Asyż: kanclerz Niemiec odebrała Lampę Pokoju św. Franciszka
Kanclerz Niemiec odebrała Lampę Pokoju św. Franciszka. Wręczył ją jej prezydent Kolumbii, który otrzymał ją przed rokiem. Miejscowi franciszkanie podkreślają, że w ten sposób z Asyżu popłynęło przesłanie, iż Północ i Południe potrafią i chcą ze sobą rozmawiać i wspólnie działać na rzecz budowania pokoju i wykorzenienia światowego ubóstwa.
„Przyjęcie tej lampy jest dla mnie zobowiązaniem do większego zaangażowania na rzecz budowania światowego pokoju, który, jak niestety widzimy, nie jest czymś oczywistym. Trzeba w tym kierunku bardziej zdecydowanych działań ze strony światowych polityków, którzy niestety zbyt często zapominają o cierpiących ludziach” – mówiła kanclerz Angela Merkel po odebraniu nagrody. Powiedziała, że postawi lampę na swym biurku, by – jak jej życzył prezydent Juan Manuel Santos – blaskiem płynącym z grobu Biedaczyny z Asyżu oświetlała wszelkie decyzje polityczne, jakie będzie podejmowała na rzecz ludzkości.
Kustosz Świętego Konwentu w Asyżu podkreślił, że ta nagroda jest wezwaniem do większego poszukiwania dobra wspólnego. „Nasz świat potrzebuje perspektywy jedności i prawdziwego rozwoju. Apelujemy, by zjednoczyła Pani ludzi i rządy zdolne zrezygnować ze swoich partykularnych interesów i przywilejów, po to by zacząć budować prawdziwą jedność i pokój, którego świat jest dziś tak bardzo spragniony” – mówił o. Mauro Gambetti.
Przyznanie tej nagrody nie jest pustym gestem, dla wielu wręcz niezrozumiałym. Chcemy by wraz z lampą św. Franciszka popłynęło w świat przesłanie, że choć nieraz trudno jest rozmawiać, to dialog jest jedynym możliwym sposobem budowania światowego pokoju - mówi o. Enzo Fortunato.
- Asyż powinien być punktem wyjścia do ważnych i odpowiedzialnych decyzji. Angela Merkel reprezentuje w tej chwili Europę Północną, tę najbardziej rozwiniętą i uprzemysłowioną część świata, zdolną do integracji. Jest więc osobą bardzo znaczącą na międzynarodowej szachownicy – mówi Radiu Watykańskiemu o. Enzo Fortunato. – Z kolei prezydent Santos reprezentuje świat odrzucony. Jest laureatem pokojowej Nagrody Nobla. Mimo wielu trudności udało mu się wypracować w Kolumbii bardzo ważne porozumienie pokojowe między rebeliantami FARC i siłami rządowymi. Porozumienie, które sprawia, że jest coraz mniej ofiar, które wnosi pojednanie. Reprezentuje też najbiedniejszą część świata – Amerykę Łacińską. Pomyślny choćby o dramacie Wenezueli. Także on ma wielką rolę do odegrania na tej światowej szachownicy. Chcemy, aby z Asyżu popłynęło wezwanie: uczmy się wrażliwości na ostatnich, na potrzebujących. Jest to możliwe, jeśli jest chęć współpracy i determinacja, by tego dokonać.
2018-05-12 20:42
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Asyż: spektakularny bożonarodzeniowy mapping na ulicach miasta
10 tys. metrów kwadratowych - to powierzchnia video mappingu, wyświetlanego na fasadach kościołów i innych budynków w centrum w Asyżu. W ramach projektu "Boże Narodzenie Franciszka" (wł. Il Natale di Francesco) wyświetlane są sceny z fresków Giotta, które mają nie tylko przybliżyć przechodniom biblijne wydarzenia związane z Narodzeniem Pańskim, ale też sprawić, by poczuli się ich uczestnikami - tłumaczą pomysłodawcy, ojcowie franciszkanie z Asyżu.
Pomysł stworzenia wirtualnej szopki na ulicach miast, której sceneria zaczerpnięta jest z arcydzieł malarza i tercjarza franciszkańskiego Giotta di Bondone, wiąże się z postacią św. Franciszka z Asyżu, który ponad wszystko cieszył się z przeżywania świąt Narodzenia Pańskiego.
2 lutego obchodzone jest w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Bardzo pięknie o tym święcie pisze Anselm Grün - mnich benedyktyński: "Święto Ofiarowania
Pańskiego zaprasza nas, by przyjąć Chrystusa do wewnętrznej świątyni naszego serca. Wesele między Bogiem i człowiekiem odbywa się wtedy, gdy pozwalamy wejść Chrystusowi do wewnętrznej świątyni zamku naszej
duszy. Znajduje to swój wyraz podczas święta w procesji ze świecami. Na rozpoczęcie Eucharystii wspólnota zbiera się w ciemnym przedsionku kościoła. Kapłan święci świece i zapala je. Następnie wszyscy
wchodzą z płonącymi świecami do kościoła. Jest to obraz tego, że do świątyni naszej duszy wchodzi światło Jezusa Chrystusa i rozświetla wszystko, co jest tam jeszcze ciemne i jeszcze nie wyzwolone".
Nazwy tego święta są dość zróżnicowane. Lekcjonarz armeński podaje, że obchodzono je w "czterdziestym dniu od narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa". W V w. pojawiły się w brzmieniu greckim określenia
hypapante, tzn. święto spotkania i heorte ton kataroion - święto oczyszczenia. Te dwa określenia rozpowszechniły się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. W liturgii bizantyjskiej do dziś
nosi ono nazwę hypapante. Nazwę tę spotykamy także w Sakramentarzu gregoriańskim w tradycji rzymskiej. Określeniem "oczyszczenia" posłużył się Mszał z 1570 r. Mszał Pawła VI opowiedział się za In presentatione
Domini - Ofiarowanie Pańskie.
Różna była data obchodzenia tego święta. Wschód liczył 40 dni od Objawienia Pańskiego, natomiast Zachód od 25 grudnia, które było i jest świętem Narodzenia Pańskiego. Stąd Kościoły wschodnie świętowały
Ofiarowanie Pańskie 14 lutego, zaś liturgia rzymska - 2 lutego. Mszał papieża Pawła VI przewiduje na ten dzień oddzielną prefację, która sławi Boga za to, że Maryja przyniosła do świątyni Jezusa, przedwiecznego
Syna Bożego, że Duch Święty ogłosił Go chwałą ludu Bożego i światłem dla narodów. Motyw ten leży u podstaw tego święta, pojawia się w modlitwach i w Ewangelii: "Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia
według Prawa Mojżeszowego, Maryja i Józef przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć
w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego" (Łk 2, 22-23).
Motyw światła jest charakterystyczny do tego stopnia, że w niektórych krajach Msza św. 2 lutego nosi nazwę Mszy światła. W tym dniu w jakiejś mierze dominuje procesja ze świecami podczas śpiewania
antyfony: "Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela".
W diecezjalnych obchodach Dnia Życia Konsekrowanego w Rokitnie wzięły udział osoby konsekrowane - zakonnicy i zakonnice oraz dziewice i wdowy konsekrowane - z terenu diecezji zielonogórsko-gorzowskiej
„Konsekrowani pielgrzymami nadziei dla Kościoła i świata" – pod takim hasłem w sobotę 1 lutego w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie odbyły się diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego. Wzięli w nich udział osoby konsekrowane - zakonnicy i zakonnice oraz dziewice i wdowy konsekrowane - z terenu diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
Spotkanie rozpoczęło się w Domu Rekolekcyjnym konferencją wygłoszoną przez ks. dr. Tadeusza Kuźmickiego i adoracją Najświętszego Sakramentu w kaplicy domu rekolekcyjnego. Głównym punktem obchodów była uroczysta Msza św. z odnowieniem ślubów zakonnych sprawowana w bazylice rokitniańskiej pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego, a po Eucharystii Różaniec z rozważaniem w ramach I soboty miesiąca.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
