Reklama

Zawsze wesoły i wyrozumiały

Niedziela łomżyńska 25/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W czwartek 27 maja br. parafia Puchały przeżyła pogrzeb proboszcza ks. kan. Adama Grodzkiego. W godzinach popołudniowych przeniesiono ciało zmarłego Kapłana z bocznej kaplicy do głównej nawy kościoła pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Puchałach. O godz. 15.00 pod przewodnictwem biskupa łomżyńskiego Stanisława Stefanka z udziałem biskupa pomocniczego Tadeusza Zawistowskiego ok. 150 księży celebrowało Mszę św. żałobną. Przybyli kapłani z naszej diecezji oraz z diecezji ełckiej. Pogrzebową homilię wygłosił kolega kursowy Zmarłego - ks. prał. Andrzej Miałchowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży. Podkreślił w niej wielkie znaczenie świadectwa życia kapłańskiego. Świątynię wypełnili parafianie, rodzina zmarłego oraz inne osoby z parafii, w których pełnił posługę kapłańską śp. ks. Adam Grodzki. Po Mszy św. trumnę z ciałem przewieziono do rodzinnej parafii Kulesze Kościelne. Tam odprawiono kolejną Mszę św. pogrzebową, której przewodniczył Biskup łomżyński. Koncelebrowało w niej ok. 30 kapłanów. Homilię pogrzebową ponownie wygłosił ks. prał. Andrzej Miałchowski. Po Eucharystii trumnę przewieziono na miejscowy cmentarzy i pochowano w grobie rodzinnym.
Śmierć śp. ks. Adama Grodzkiego dla wielu była nieoczekiwana. Tylko niektórzy wiedzieli o jego ciągłych problemach z sercem, o trudnościach z przeprowadzeniem potrzebnej operacji. Liczne podziękowania zawarte w testamencie skierowane do lekarzy świadczą o częstych kontaktach ks. Adama i jego wdzięczności wobec służby medycznej. Ks. Adam Grodzki - proboszcz parafii puchalskiej odszedł do wieczności 24 maja w nocy.
Można śmiało stwierdzić, że ks. Adam Grodzki był kapłanem z powołania. Żywy kontakt z wiernymi, a jednocześnie autentyczna pobożność ułatwiały mu realizację posługi kapłańskiej. Ciekawie opowiadał o pobycie w Seminarium Duchownym oraz wspominał z humorem odbywanie służby wojskowej. Nigdy nie narzekał. Kochał młodzież. Dla niej organizował w parafii różne zawody i turnieje sportowe.
Ks. Adam Grodzki urodził się 25 marca 1946 r. w Kalinowie Nowym, w parafii Kulesze Kościelne w powiecie wysokomazowieckim. Był synem Stanisława i Karoliny z d. Konopko. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Solkach. Był jednym z najlepszych uczniów. W lipcu 1958 r. przystąpił do sakramentu bierzmowania. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Bronisława Wesołowskiego w Wysokiem Mazowieckiem. W kwietniu 1965 r. zdał egzamin dojrzałości i postanowił realizować powołanie kapłańskie. „Od dawna ukryta myśl mówiła mi, abym wstąpił do Seminarium Duchownego. (...) Od najmłodszych lat pragnąłem służyć Chrystusowi. Nie opuszczałem terenów, gdzie się urodziłem i właśnie tu pragnę poświęcić się pracy duszpasterskiej” - stwierdził w życiorysie i podaniu skierowanym do Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży. 25 października 1967 r., na początku III roku studiów, kleryk Adam Grodzki wraz z 8 innymi alumnami został powołany do odbycia służby wojskowej w Bartoszycach. Przez 2 lata przebywał w jednostce przeznaczonej specjalnie dla kleryków. Przełożeni Seminarium oraz koledzy odwiedzali powołanych do służby wojskowej. Umacniali ich w powołaniu; przywozili książki i skrypty, by mogli dalej się kształcić. Władze wojskowe zabraniały publicznej modlitwy. Pomimo namawiania do opuszczenia seminarium i poddania się indoktrynacji ateistycznej kleryk Adam nie uległ. W listopadzie 1968 r., po dwóch latach pobytu w wojsku i po otrzymaniu stopnia starszego szeregowca, powrócił do Seminarium i dalej kontynuował przygotowanie do kapłaństwa. W ciągu jednego roku zaliczył dwa lata studiów. 14 marca 1970 r. otrzymał święcenia diakonatu, a 30 stycznia następnego roku święcenia prezbiteratu z rąk biskupa łomżyńskiego Mikołaja Sasinowskiego w katedrze łomżyńskiej.
Po święceniach ks. Adam pełnił obowiązki wikariusza w parafiach: Rygałówka, Andrzejewo, Augustów, Puńsk, Zambrów. Jako wikariusz parafii Puńsk otrzymał od biskupa łomżyńskiego Juliusza Paetza zlecenie budowy kościoła w Widugierach. Z powodu trudności zdrowotnych przebywał na urlopie od września 1987 r. do września roku następnego. Jesienią 1988 r. został mianowany administratorem, a następnie proboszczem parafii Romany w dekanacie jedwabińskim. Jednocześnie pełnił obowiązki dekanalnego duszpasterza rodzin oraz został członkiem Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. Od grudnia 1996 r. został mianowany proboszczem parafii Puchały. W dowód uznania bp Stanisław Stefanek obdarzył ks. Adama Grodzkiego tytułem kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej w Myszyńcu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do Ducha Świętego

[ TEMATY ]

nowenna

Duch Święty

Karol Porwich/Niedziela

Jak co roku w oczekiwaniu na to Święto Kościół katolicki będzie odprawiał nowennę do Ducha Świętego i tym samym trwał we wspólnej modlitwie, podobnie jak apostołowie, którzy modlili się jednomyślnie po wniebowstąpieniu Pana Jezusa czekając w Jerozolimie na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha Świętego.

1. Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu można zaśpiewać hymn: "O Stworzycielu, Duchu, przyjdź" lub sekwencję: "Przybądź, Duchu Święty" czy też inną pieśń do Ducha Świętego.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Jubileusz 2025: chcą wyznać, że rodzina jest potrzebna

2025-05-30 17:47

[ TEMATY ]

rodzina

małżeństwo

Rzym

Vatican Media / ks. Marek Weresa

30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

Przyjechali do Rzymu, bo jak sami wskazują, chcą Panu Bogu podziękować: za małżeństwo i rodzinę, dar potomstwa, codzienną radość i miłość. W Roku Jubileuszowym przybywają do grobów Apostołów, bo wiedzą, że potrzebują budować swoje życie rodzinne na nadziei, którą jest Jezus Chrystus. Dziś w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

Spotkanie jubileuszowe potrwa od piątku, 30 maja do niedzieli, 1 czerwca. Centralnym punktem będzie Msza św. pod przewodnictwem Papieża Leona XIV. To wydarzenie przyciągnie do Wiecznego Miasta ponad 60 tysięcy wiernych ze 120 krajów, ze wszystkich kontynentów. W sobotę (31 maja) grupy z Polski spotkają się na Mszy św. w Bazylice Matki Bożej Większej. Liturgii o godz. 14:00 będzie przewodniczył abp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję