Postulator krakowskiej prowincji karmelitów bosych, o. dr. hab. Szczepan T. Praśkiewicz OCD przypomniał, że liczące ponad 2 tys. stronic akta dochodzenia diecezjalnego w procesie beatyfikacyjnym Marchockiej, przeprowadzonym w latach 2007-2015 przez trybunał ustanowiony w archidiecezji krakowskiej, zostały przekazane Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych 18 listopada 2015 r.
„Kongres zwyczajny Kongregacji w sprawie ważności i kanonicznej poprawności tegoż dochodzenia odbył się równy rok później, 18 listopada 2016 r., i tę samą datę nosi dekret ‘de validitate inquisitionis dioecesanae’, który 2 lutego br. dotarł do Krakowa” – zaznaczył zakonnik. Podkreślił, że jest to akt prawny ogromnej wagi, gdyż pozwala na dalsze postępowanie procesu w jego etapie rzymskim, tj. na opracowanie stosownej „Positio”, która stanie się przedmiotem analizy teologów konsultorów oraz biskupów i kardynałów.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
„Opierając się na ich opinii, Ojciec Święty będzie mógł podjąć ostateczną decyzję w sprawie heroiczności cnót tej polskiej karmelitanki bosej” – dodał duchowny i zachęcił do dalszego wspierania modlitwą prac procesowych, zmierzających do uznania przez Stolicę Apostolską heroiczności cnót służebnicy Bożej, a także do wypraszania u dobrego Boga cudu za jej przyczyną.
Marianna Marchocka urodziła się w 1603 r. w Stróżach koło Zakliczyna. W klasztorze przybrała imię Teresa od Jezusa na cześć św. Teresy z Avila. Była fundatorką klasztorów we Lwowie i w Warszawie, gdzie zmarła w 1652 r. Jest autorką pierwszej w Polsce kobiecej autobiografii mistycznej. Wielokrotnym próbom rozpoczęcia jej procesu beatyfikacyjnego stawały na przeszkodzie wojny, zabory, upadek państwa i czasy komunistyczne. Formalnie, jako proces historyczny, rozpoczął się on dopiero w 2007 r.
Wiele materiałów, które umożliwiły rozpoczęcie procesu, zgromadził na przełomie XIX i XX w. św. Rafał Kalinowski, odnowiciel Zakonu Karmelitów Bosych za ziemiach polskich, a w latach powojennych historycy Zakonu, dziś już nieżyjący, tj. o. prof. dr hab. Benignus J. Wanat OCD (1934-2013) i o. dr hab. Honorat Cz. Gil OCD (1934-2015).
