Umiłowani Diecezjanie!

Niedziela wielkanocna obraca nasze smutki w radość, która sprawia, że noc staje się porankiem, jutrzenką nowej nadziei. Jest to radość zwycięstwa życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią, prawdy nad fałszem, światła nad wszelkimi mrokami świata. Radość, która zakwitła przy pustym grobie Chrystusa, wyraziła się w pełni słowami świadectw apostołów: „zmartwychwstał Pan prawdziwie” (Łk 24, 34). Tej radości nikt nie może nam odebrać.
Chrześcijanin wierzący w zmartwychwstanie Chrystusa staje się świadkiem niezawodnej nadziei. Świadectwo wiary zaś jest takie: „Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu” (1 J 5, 11). Z tym świadectwem stajemy razem przed światem. Ono nie może być zamazane. Musi być głosem wielkim, choćby trafiało na skały ludzkich serc. Przecież to dzięki chrześcijaństwu ludzkość zyskała świadomość, że zasłona ciemności okrywających ziemię naprawdę się rozdarła, że jest nadzieja, ponieważ śmierć została pokonana. W Chrystusie wszystko zostało odnowione.
Jezus zmartwychwstały, Dawca nadziei, zapewnia nas uroczyście: „Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Pan jest zawsze z nami, gdy gromadzimy się w Jego imię we wspólnocie Kościoła. Jest z nami w swoim słowie i sakramentach świętych. Jest z nami w każdym czynie miłości wobec braci najmniejszych, oczekujących naszej pomocy. Jest z nami na wszystkich drogach codzienności, blisko zwłaszcza wtedy, gdy bierzemy krzyż na ramiona, idąc wiernie za Nim każdego dnia.
Aby iść wytrwale śladami Chrystusa, potrzebny jest codzienny wysiłek poznawania Go i odwzorowania w sobie Jego życia. Znamy z Ewangelii styl życia Jezusowego. Życie ubogie i proste, wypełnione pracą i dobrem, nacechowane życzliwością i otwartością wobec wszystkich, szczere i bezkompromisowe w dawaniu świadectwa prawdzie. Życie zwyczajne, ale zarazem wielkie, bo zawsze w zjednoczeniu z Ojcem.
Siostry i bracia! W bieżącym roku duszpasterskim rozważamy wspólnie drogę naśladowania Chrystusa, drogę naszej nadziei. Umocnieni łaskami Jego zmartwychwstania, otwierajmy się zatem na nowy świat, ten cudowny świat, gdzie „Bóg otrze z oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie, ani żałoby, ni krzyku ni trudu, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21, 4).
Dzielą się radością paschalną, obejmujemy wszystkich serdecznym błogosławieństwem