Zwieńczeniem uroczystych obchodów jubileuszu pontyfikatu Jana Pawła II była ekumeniczna Pasterka w archikatedrze lubelskiej. Wzięli w niej udział m.in. Zespół Rady Ekumenicznej
oraz członkowie Polskiej Rady Ekumenicznej. Pasterce przewodniczył bp Ryszard Karpiński w koncelebrze ks. prał. Józefa Szczypy, proboszcza parafii katedralnej, ks. kan. Adama Lewandowskiego
i innych księży. Kościół prawosławny reprezentował m.in. abp Abel. Na pasterkę przybył także reprezentant Kościoła ewangelicko-augsburskiego, proboszcz ks. Roman Pracki, przewodniczący regionalnego
oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej; delegatem Kościoła polskokatolickiego był proboszcz, ks. Andrzej Gontarek, zaś Kościoła Chrześcijan Baptystów pastor Henryk Kufeld. W Pasterce uczestniczył
prezydent Lublina, Andrzej Pruszkowski oraz Helena Pietraszkiewicz.
Homilię wygłosił bp Ryszard Karpiński. Tematem rozważań uczynił fragment Ewangelii wg św. Jana: „Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło
do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli” (J 1,10-11). Wcielenie stanowi do dnia dzisiejszego Tajemnicę nieskończonej miłości Boga do człowieka. Tajemnicą także pozostaje fakt
odrzucenia tego daru. Bp Karpiński podkreślił, że podobnie jak dwa tysiące lat temu tak i dziś świat jest głęboko podzielony. Z jednej strony to „władza i pożądanie,
z drugiej natomiast troska i zmagania z cierpieniem”, ale także „pragnienie poznania prawdy, nadzieja sprawiedliwości i wiara w bezgraniczne
miłosierdzie Boga”. Treść kazania dopełniły wezwania modlitwy powszechnej, podczas której modlono się o to, by Chrystus stał się światłem nadziei dla wszystkich ubogich. Nie zabrakło
także prośby o modlitwę za „cichych pracowników dzieła zjednoczenia” między wspólnotami chrześcijańskimi.
Maleńka Miłość zgromadziła w Świętą Noc przedstawicieli różnych wyznań, pragnących by błogosławieństwo Nowonarodzonego stało się siłą przemieniającą ludzkie serca. Spotkanie wywołało u wielu
szczere wzruszenie, zaś świadomość, że to dzięki miłości Chrystusa do człowieka możliwy staje się cud rodzącego się pojednania, towarzyszyła składaniu sobie życzeń.
Apel do władz Poznania o rezygnację z planów budowy osiedla mieszkaniowego w północnej części Ostrowa Tumskiego wystosowali historycy sztuki zajmujący się naukowo artystycznym i historycznym dziedzictwem. Wskazali, że miasto ma inne, niż Wyspa Katedralna, miejsca na budowę osiedli.
Według projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przygotowanego przez Miejską Pracownię Urbanistyczną w Poznaniu, w północnej części historycznej wyspy, sąsiadującej z zabytkową zabudową katedralną, w tym z reliktami siedziby pierwszych władców Polski, miałaby powstać dzielnica mieszkaniowa z wielokondygnacyjnymi budynkami i podziemnymi garażami. W tym miejscu warto przypomnieć, że tego typu pomysły forsowane są za rządów Jacka Jaśkowiaka, od 2014 roku prezydenta Poznania, zdeklarowanego ateisty, który w młodości chciał zostać... jezuitą. Powinien więc wiedzieć, jakie jest dziedzictwo miasta, którym przyszło mu przez krótki czas - na tle wielowiekowej historii Poznania - administrować.
Urodził się 8 maja 1786 r. we Francji, w miejscowości Dardilly, niedaleko Lionu. Był jednym z siedmiorga dzieci państwa Mateusza i Marii Vianney, prostych rolników, posiadających dwunastohektarowe gospodarstwo. Jan już od wczesnych lat ukochał modlitwę. Przykładem i zachętą byli dla niego rodzice, którzy codziennie wieczorem wraz ze swoimi dziećmi modlili się wspólnie. Po latach powiedział: „W domu rodzinnym byłem bardzo szczęśliwy mogąc paść owce i osiołka. Miałem wtedy czas na modlitwę, rozmyślania i zajmowanie się własną duszą. Podczas przerw w pracy udawałem, że odpoczywam lub śpię jak inni, tymczasem gorąco modliłem się do Boga. Jakież to były piękne czasy i jakiż ja byłem szczęśliwy”.
Należy pamiętać, iż lata młodości Jana Vianneya, to okres bardzo trudny w historii Francji. W tym czasie bowiem szalała rewolucja, która w dużej mierze przyczyniła się do pogłębienia kryzysu między duchowieństwem a państwem. Walka z Kościołem sprawiła, że wielu księży odeszło od tradycji, składając przysięgę na Konstytucję Cywilną Kleru. Wzrost laicyzacji i głęboko posunięte antagonizmy to tylko główne problemy ówczesnej francuskiej rzeczywistości. Mimo tak trudnych warunków nie zaprzestano sprawowania sakramentów i katechizacji dzieci. Przygotowania do Pierwszej Komunii trwały 2 lata. Spotkania odbywały się w prywatnych domach, zawsze nocą i jedynie przy świecy. Jan przyjął Pierwszą Komunię w szopie zamienionej na prowizoryczną kaplicę, do której wejście dla ostrożności zasłonięto furą siana. Miał on wówczas 13 lat.
Od czasu wybuchu Rewolucji w Dardilly nie było nauczyciela. Z pomocą zarządu gminnego otwarto szkołę, w której uczyły się nie tylko dzieci, ale i starsza młodzież, a wśród niej Jan Maria. Przez dwie zimy uczył się czytać, pisać i poprawnie mówić w ojczystym języku. Stał się bliską osobą miejscowego proboszcza i stopniowo dojrzewało w nim pragnienie zostania księdzem. Ojciec początkowo zdecydowanie sprzeciwiał się, bowiem gospodarstwo potrzebowało silnych rąk do pracy, a poza tym brakowało pieniędzy na opłacenie studiów i utrzymanie młodzieńca. Jednak pod wpływem nalegań syna, ojciec ustąpił.
„Jesteście teraźniejszością, ale również przyszłością. Angażujcie się w politykę i przygotowujcie się do przejęcia sterów państwa” - z takim apelem zwrócił się do peruwiańskich uczestników Jubileuszu Młodych ordynariusz prałatury Chota, bp Victor Villegas Suclupe. Z Peru przyleciała do Rzymu stuosobowa delegacja młodzieży.
Widok wielu tysięcy młodych ludzi, którzy się spotykają w Rzymie, ale także w miastach i parafiach Peru, napełnia radością i „entuzjazmem, ponieważ jesteśmy młodym krajem, w którym około 25% populacji ma od 15 do 30 lat, ale musimy to wszystko ukierunkować”, powiedział hierarcha włoskiej agencji SIR.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
